Το "Δημοκρατικό Κόμμα" Ιταλίας αυτοκτόνησε...

του Νίκου Κλειτσίκα

O Stefano Rodotà («o υποψήφιος των μελών του Δημοκρατικού Κόμματος, των κινημάτων της πλατείας, του διαδικτύου και του Grillo» προέρχεται από την αριστερά), ήταν Πρόεδρος και το σύμβολο του κόμματος στις πρόσφατες ιταλικές εκλογές. Όμως, το κόμμα του εξαγοράστηκε από τους τραπεζίτες.

Οι αυταπάτες για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού στη Νότια Ευρώπη από τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα… τελείωσαν στην Ιταλία!

Οι πρόσφατες ιταλικές εκλογές και η σημερινή ορκωμοσία του «νέου» προέδρου της Ιταλικής....
Δημοκρατίας, θα πρέπει ν’ αποτελέσουν κομβικό σημείο σκέψης και προβληματισμού για όλες εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις της Νότιας Ευρώπης που αντιτίθενται στη χυδαία επίθεση του νεοφιλελευθερισμού και του Δ΄ Ράιχ.

Στις 14 Απρίλη 2013, ο υπέργηρος πρόεδρος της ιταλικής Δημοκρατίας Giorgio Napolitano, που παραβίασε κι αυτός όπως ο υπέργηρος Κάρολος Παπούλιας το Σύνταγμα της πατρίδας του ορκίζοντας δοτό πρωθυπουργό από το διεθνές τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα, δήλωσε:

«Δεν θα με πείσουν να παραμείνω. Μια νέα εκλογή μου δεν είναι λύση και θα ήταν στα όρια του γελοίου».

Πολλοί πίστεψαν ότι αυτή η «αστάθεια» είναι η μεγάλη ευκαιρία απεγκλωβισμού της Ιταλίας από το δικό της ΜΝΗΜΟΝΙΟ (εκεί οι Σωτήρες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ το έχουν βαφτίσει “Τεχνικές Συμβουλές”, για τη σωτηρία του ευρώ και της οικονομίας), μιας και οι εκλεκτοί της Μέρκελ (αριστερά-κεντροαριστερά και Μόντι) δεν συγκέντρωσαν την πλειοψηφία και ο Berlusconi (έχει διαρρήξει τις σχέσεις του με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και την Μέρκελ, που τον ανάγκασαν να παραδώσει την πρωθυπουργία στο δοτό τραπεζίτη Μόντι), προσπαθεί ν’ αποφύγει καταστροφή της οικονομικής του αυτοκρατορίας και τη σίγουρη φυλάκισή του για πάρα πολλά σκάνδαλα, που εκτός από τις αποπλανήσεις ανηλίκων κοριτσιών έχουν καθαρά οικονομικό χαρακτήρα.

Καθοριστικός παράγοντας σ’ αυτό το πολιτικό «παιχνίδι» είναι το Κίνημα του διαδικτύου, το κίνημα του κωμικού Beppe Grillo, που έχει συσπειρώσει το μεγαλύτερο τμήμα της παραδοσιακής αριστεράς (η Κομμουνιστική Επανίδρυση κι οι Ιταλοί Κομμουνιστές, όχι μόνον δεν μπήκαν στη βουλή, αλλά αναζητούν να βρουν την ψήφο τους), τα κινήματα της πλατείας, σοβαρούς δεξιούς που προτάσσουν το εθνικό συμφέρον υπεράνω των συμφερόντων της Μέρκελ και της τρόικας. Σίγουρα ένα «αμφιλεγόμενο» κίνημα σύμφωνα με τις παραδοσιακές κυρίαρχες πολιτικές αντιλήψεις, αλλά κάτι νέο που σηματοδοτεί εξελίξεις και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ένα Κίνημα που δεν το ενδιαφέρει η καθεστωτική αντίληψη της αριστεράς και δεξιάς, αλλά ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα σε πατριωτική κατεύθυνση, για τη σωτηρία του ιταλικού λαού κι η αδιαφορία για τη σωτηρία των τραπεζών και του ευρώ. Φυσικά η ζωή θα δείξει αν όλα αυτά είναι δεσμεύσεις με περιεχόμενο ή θα μπει κι αυτό στο φαύλο πολιτικό σύστημα της διαπλοκής.

Έτσι στην Ιταλία υπάρχει η «κυβερνητική αστάθεια» μιας και το πρώτο κόμμα σε εκλογικά ποσοστά και ψήφους είναι εκείνο του διαδικτύου και των bloggers, αλλά το εκλογικό σύστημα δίνει μπόνους σε συνασπισμούς κομμάτων και οι βουλευτές διορίζονται από τον αρχηγό του κόμματος με λίστα. Ακολουθούν το «Δημοκρατικό Κόμμα» που θέλει να εκφράζει την αριστερά και την κεντροαριστερά, το κόμμα του Silvio Berlusconi που αντιπροσωπεύει την κεντροδεξιά και το νεοσύστατο κόμμα του υπαλλήλου της Goldman Sachs, του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Monti. Συνεπώς η ιταλική βουλή δεν διαθέτει μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία ικανή δώσει κυβέρνηση κι αυτό προκαλεί ανατριχίλες στη Μέρκελ και την τρόικα.

Η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης συνέπεσε με την εκλογή προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας. Γεγονός που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια νέα πορεία συνεργασιών και συμπαράταξης των επονομαζόμενων «προοδευτικών» πολιτικών δυνάμεων.

Λοιπόν, στο ζήτημα της εκλογής προέδρου Δημοκρατίας οι μάσκες έπεσαν και τώρα πλέον ο ιταλικός λαός -γιατί όχι κι οι λαοί της Ευρώπης- μπορούν να δουν περισσότερο καθαρά πως οι τραπεζίτες εξαγοράζουν πολιτικά κόμματα, ιδεολογίες, αριστερές ή δεξιές συνειδήσεις.

Η αριστερά είχε την τεράστια ευκαιρία να εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας με κύρος και γνώσεις, ένας δικός της διανοούμενος και διεθνούς φήμης και σεβασμού καθηγητής Πανεπιστημίου, ο διανοούμενος σύμβολο του προεκλογικού αγώνα της αριστεράς και ΠΡΟΕΔΡΟΣ του «Δημοκρατικού Κόμματος». Όμως, προτείνει δύο φορές δεξιό υποψήφιο, αλλά όχι της αρεσκείας του Berlusconi και καταψηφίζει τον διανοούμενο σύμβολο του κόμματος της, τον Stefano Rodotà, γιατί… προτάθηκε από το διαδίκτυο, τα κινήματα της πλατείας, τις τοπικές οργανώσεις και τον Beppe Grillo του κινήματος των μπλόγκερς «5 Αστέρια»!

Τι υποκρισία, τη βρώμα και δυσωδία… Αν και στην Ελλάδα έχουμε «αριστερά» και «κεντροαριστερά» κόμματα που συγκυβερνούν -υπάκουα στην τρόικα και το Δ΄ Ράιχ- μαζί με τον Σαμαρά!

Ο Bersani κι ο Berlusconi, τα κόμματα που θεωρητικά εκφράζουν την κεντροαριστερά και την κεντροδεξιά βρίσκουν κοινό υποψήφιο τον υπέργηρο πρόεδρο της ιταλικής Δημοκρατίας, τον αχυράνθρωπο Giorgio Napolitano που πριν λίγες ημέρες δήλωσε ότι δεν θα καταντήσει γελοίος και θα δεχθεί νέα θητεία…

Και μόλις η κοινή πρόταση της Μέρκελ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Giorgio Napolitano ξεπερνάει το φραγμό των 504 ψήφων (κοινή συνεδρίαση βουλής & γερουσίας) ο ηγέτης της αριστεράς Pier Luigi Bersani ξεσπάει σε λυγμούς, κλαίει από χαρά και συγκίνηση! Ο ηγέτης της δεξιάς Silvio Berlusconi, ο υπόδικος καβαλιέρε ξεσπάει σε πανηγυρισμούς που θυμίζουν ποδοσφαιρικό αγώνα! Τώρα είναι βέβαιος για την ατιμωρησία… η οικονομική του αυτοκρατορία δεν κινδυνεύει κι ο ίδιος θα απαλλαγεί των κατηγοριών και πρωτόδικων καταδικαστικών αποφάσεων. Σημειώστε το!

Οι οργανώσεις του «Δημοκρατικού Κόμματος» ξεσηκώθηκαν… καταλήψεις γραφείων, διαδηλώσεις. Όμως το κόμμα αιχμή των νεοφιλελεύθερων στην Ιταλία, όπως όλα τα κόμματα της "Σοσιαλιστικής" Διεθνούς στην Ευρώπη, οφείλει να υπηρετήσει τα τραπεζικά συμφέροντα και την τρόικα.

Το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσει αυτή η ξεπουλημένη αριστερά να παγιδεύει τον ιταλικό λαό;

Η παραίτηση του Pier Luigi Bersani από την ηγεσία του κόμματος, ταυτόσημη με την αποχώρηση του Γ. Παπανδρέου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, θα προσφέρει την αναγκαία εκτόνωση και θα διαφυλάξει την "ενότητα" του "Δημοκρατικού Κόμματος", αναγκαιότητα για να συνεχίσει η τρόικα να εξαθλιώνει τον ιταλικό λαό;

Η Ιταλία είναι ένα πολιτικό εργαστήρι για την Ευρώπη και η όποια «αστάθεια» μπορεί να συμπαρασύρει κυρίως τους λαούς της Νότιας Ευρώπης σε μια απρόβλεπτη εξέγερση. Γι’ αυτό το διεθνές τραπεζικό σύστημα και το ΔΝΤ έδωσαν το δικό τους παρών: Κέρδισαν μία μάχη στον πόλεμο εναντίον των λαών!

Γιατί η εκλογή του Stefano Rodotà δεν ήταν αρεστή στο Δ΄ Ράιχ και συνεπώς στο «Δημοκρατικό Κόμμα» της Ιταλίας που αποτελεί το μακρύ χέρι της Μέρκελ στην Ιταλία, όπως όλα τα κεντροαριστερά κόμματα της Ευρώπης;

Ο Stefano Rodotà διαθέτει παγκόσμιο κύρος, πανεπιστημιακή καριέρα, ιστορία στην αριστερά κι είναι μια επικίνδυνος για το τραπεζικό σύστημα.

Αρκεί κάποιος να διαβάσει το άρθρο του, 20 Ιούνη 2012, με τίτλο: «Η υπεράσπιση του Συντάγματος από το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού» (La difesa della Costituzione dai dogmi del neoliberismo).

Αξίζει να δούμε ένα απόσπασμα για να κατανοήσουμε πολλά ζητήματα:

"Δεν έχουμε μια καλή διαχείριση του Συντάγματος, αλλά ουσιαστικές τροποποιήσεις στη μορφή του κράτους και της κυβέρνησης. Οι λίγες φωνές κριτικής δεν ακούγονται, πνίγονται από εκκλήσεις για αναγκαιότητα και κάθε πρόσκληση για προβληματισμό εμφανίζεται ως έγκλημα εναντίον της οικονομίας".

O Stefano Rodotà, το σύμβολο του «Δημοκρατικού Κόμματος» Ιταλίας επισήμανε πριν ένα χρόνο όσα συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα του: κατάλυση δημοκρατικών ελευθεριών, δικαιωμάτων εργαζομένων, διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, διάλυση της Παιδείας, κατάργηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

O Stefano Rodotà, το σύμβολο του «Δημοκρατικού Κόμματος» Ιταλίας κατήγγειλε καθημερινά, σε αντίθεση με τους ψευτοδιανοούμενους με αριστερά προσωπεία, τι σημαίνει για τα έθνη η πολιτική των Βρυξελών και οι «Τεχνικές Συμβουλές» της Τρόικας για την πατρίδα του και την αριστερά.

Σήμερα το κόμμα του έδωσε δείγματα γραφής και έργων ότι είναι κόμμα υποταγμένο στο Δ΄ Ράιχ. Το "Δημοκρατικό Κόμμα" Ιταλίας, όπως το αδελφό του κόμμα στην Ελλάδα που συγκυβερνάει ως επιλογή της τρόικας, αυτοκτόνησε για να επιβληθεί το Δ΄ Ράιχ.

Τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα που διακυβέρνησαν τις χώρες της Ευρώπης τα τελευταία 20 χρόνια δεν έχουν ΚΑΜΙΑ δυνατότητα και δεν θέλουν να ανατρέψουν τον νεοφιλελευθερισμό και να υπερασπιστούν… έστω την αστική δημοκρατία! Είναι εργαλεία της Τρόικας και των τραπεζιτών!

Οι επιλογές είναι μονόδρομος: με την τρόικα και τους τραπεζίτες ή με τους Λαούς!

από το «press-gr»

Αναρτήθηκε από ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ Ε.ΠΑ.Μ.