Πώς η "διαγραφή" του χρέους προετοιμάζει το 4ο μνημόνιο.

του Δημήτρη Καζάκη

Τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου στο Αιγάλεω, η κ. Κωνσταντοπούλου με τον κ. Βατικιώτη μίλησαν σε εκδήλωση για το χρέος. Τίποτε μεμπτό ως εδώ. Το περίεργο είναι άλλο. Δεν ειπώθηκε κουβέντα για την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ. Έκλειναν απλά όλοι τους τη "διαγραφή" του χρέους σε όλες τις πτώσεις και αριθμούς. Ως εκεί έφτασαν.

Κανείς τους δεν ξεκαθάρισε το αυτονόητο: αν είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο μέσα στο ευρώ και υπό καθεστώς ΕΕ. Η κ. Κωνσταντοπούλου δίπλα στη "διαγραφή" έκλεινε επίσης σ' όλες τις πτώσεις και τη λέξη "δημοκρατία". Χωρίς να κάνει τον κόπο να διευκρινίσει πώς η δημοκρατία θα εξασφαλίσει δουλειές, μεροκάματα και συντάξεις στον κόσμο, αλλά και αν είναι δυνατόν να υπάρξει δημοκρατία, ακόμη και τυπική κοινοβουλευτικού τύπου, υπό καθεστώς ευρώ και ΕΕ. Ο κ. Βατικιώτης προφανώς κράτησε προσυμφωνημένες ισορροπίες.

Η χαμένη τιμή και αξιοπρέπεια

Στο ακροατήριο ήταν και η κ. Ραχήλ Μακρή, η οποία με αληθινά ιερή αγανάκτηση εναντίον προφανώς όλων αυτών των ανίδεων που υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, έλεγε σε κάποιους...
δημοσιογράφους ότι "δεν υπάρχει κανένας οικονομολόγος που να υποστηρίζει το εθνικό νόμισμα." Δεν πρόκειται να υποδείξουμε εμείς στην κ. Μακρή πόσοι και ποιοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν το εθνικό νόμισμα. Το γνωρίζει το πανελλήνιο. Είναι καθαρά θέμα προσωπικής επιλογής ευθύνης, εντιμότητας και αξιοπρέπειας.

Άλλωστε, όποιος νομίζει ότι μπορεί να ξεπερνά με ύφος μπλαζέ, ή εκατό μπουργκράφων την πρόταση για εθνικό νόμισμα, τότε ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Πάμε να αναμετρηθούμε δημόσια και θα δούμε πόσα απίδια χωρά ο σάκος. Όσο όλοι εσείς οι πατρίκιοι και ευώνυμοι του "αντιμνημονιακού" αγώνα κάνετε γαργάρα την ανοιχτή, δημόσια αντιπαράθεση, ώστε να χλευάζετε εκ του ασφαλούς μια πρόταση με την οποία αδυνατείτε να αντιπαρατεθείτε, τότε κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!

Αυτό που φοβάμαι -και μακάρι να πέφτω έξω- είναι ότι το σύνθημα της "διαγραφής" του χρέους, έτσι ξεκομμένο από τους θεμελιώδεις όρους και προϋποθέσεις του με πρώτη και κυριότερη την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, το καλλιεργούν ορισμένοι "ήρωες" του αντιμνημονιακού αγώνα ως προβιά που θα βοηθήσει να έρθει το 4ο μνημόνιο. Ποιο δηλαδή; Το γνωστό του Σόιμπλε για σκληρή απάνθρωπη λιτότητα υπό καθεστώς δοτού, διπλού, ή παράλληλου νομίσματος για την Ελλάδα εντός ΕΕ. Με την υπόσχεση της μερικής διαγραφής του χρέους.

Η εναλλακτική Σόιμπλε

Ο ίδιος ο Σόιμπλε δεν χάνει την ευκαιρία να δηλώνει ότι το 3ο μνημόνιο, που υπέγραψε η πολιτική συμμορία Τσίπρα-Καμμένου, δεν πρόκειται να φέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Κι επομένως διατηρεί στο τραπέζι σαν εναλλακτική τη δική του πρόταση. Η ουσία της πρότασής του είναι ο συνδυασμός της εσωτερικής υποτίμησης που ακολουθεί ήδη η χώρα με την εξωτερική υποτίμηση δια της εισαγωγής ενός ξεφτιλισμένου νομίσματος, που μπορούν να ονομάσουν έως και "δραχμή", υπό τον έλεγχο των δανειστών. Αντάλλαγμα; Το σβήσιμο μέρους του χρέους. Πάντα υπό καθεστώς ΕΕ, ώστε να μην μπορεί η Ελλάδα να επικαλεστεί το διεθνές δίκαιο, την εθνική της κυριαρχία και να απαλλαγεί από την αποικιακή κηδεμονία.

Η πρόταση Σόιμπλε είναι απλή. Να τι λέει επί της ουσίας: Αν μου δώσετε τη δυνατότητα να ξεφτιλίσω τα περιουσιακά στοιχεία (κινητά, ακίνητα και εργασία) της χώρας σας σε χρόνο dt με ένα αδίστακτο σύστημα διπλής υποτίμησης (εσωτερικής και εξωτερικής), τότε εγώ θα σας χαρίσω μέρος του χρέους. Να, δείτε, θα σας βγάλω κι από την ευρωζώνη για να μην έχετε επίσημα μνημόνια, ή έτσι θα φανεί στους πιο αφελείς και θα σας κρατήσω υπό ειδικό "προσωρινό" καθεστώς, ώστε να μην ισχύουν οι κανόνες, τα προβλεπόμενα και το πρωτογενές δίκαιο της Ένωσης. Αρκεί βέβαια όλα αυτά να γίνουν εντός ΕΕ, ώστε να μην μπορεί να με κατηγορήσει κανείς για άσκηση ανοιχτής αποικιοκρατίας και να μην μπορεί να λάβει η χώρα σας μέτρα εναντίον μου.

Κακά λοιπόν τα ψέματα. Όποιος σήμερα δηλώνει "αντιμνημονιακός" και δεν ξεκαθαρίζει τη θέση του σχετικά με το νόμισμα, ουσιαστικά βάζει πλάτη στο σχέδιο Σόιμπλε. Δηλαδή στρώνει το έδαφος για το 4ο μνημόνιο. Το θέλει, δεν το θέλει. Συνειδητά ή όχι.

Λαγός ο Βαρουφάκης & Σία

Λαγός του Σόιμπλε έχει γίνει ο κ. Βαρουφάκης. Έχει λυσσάξει κυριολεκτικά να "εκδημοκρατίσει" την ΕΕ με την εισαγωγή διπλών, παράλληλων και ηλεκτρονικών νομισμάτων, στην υπηρεσία των πιο αδίστακτων κερδοσκόπων νομίσματος. Ο κ. Βαρουφάκης χρηματοδοτείται αδρά για να κυκλοφορεί σ' ολόκληρη την Ευρώπη και να πλασάρει ως "αντιμνημονιακή" πρόταση, αυτό που επιχείρησε να κάνει στην Ελλάδα. Να εισάγει, δηλαδή, ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών για να επιβληθεί κάποια μορφή διπλού, ή παράλληλου νομίσματος.

Κανονικά, αν είχαμε ευνομούμενη πολιτεία, ο κ. Βαρουφάκης θα ήταν τώρα αυτεπάγγελτα στην φυλακή γιατί έχει ομολογήσει την προσπάθειά του ως υπουργός οικονομικών να κιβδηλοποιήσει το νόμισμα που χρησιμοποιεί η χώρα. Και διπλό, ή παράλληλο νόμισμα σημαίνει αυτό ακριβώς: εισαγωγή κίβδηλου παράλληλου συστήματος πληρωμών σε βάρος των ασθενέστερων στρωμάτων του πληθυσμού και της οικονομίας της χώρας. Γι' αυτό και απαγορεύεται ρητά σε κάθε πολιτισμένη χώρα του κόσμου.

Μάλιστα, σε συνέντευξη του στο Russia Today (2 Νοεμβρίου) ο πιο στενός σύμβουλος του Σόιμπλε, Χανς Βέρνερ Ζιν, ο οποίος φέρεται να είναι ο συντάκτης της εναλλακτικής που κατέθεσε ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, "έδωσε" στεγνά τον Βαρουφάκη λέγοντας: "Ο Γιάννης Βαρουφάκης, ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, είχε προετοιμαστεί για μια τέτοια έξοδο [τύπου Σόιμπλε], οπότε δεν είναι μια παράλογη ιδέα - στην πραγματικότητα, είναι η υποτίμηση που έχει κατά το παρελθόν διασώσει τις οικονομίες που έχασαν την ανταγωνιστικότητά τους."

Το μόνο που δεν είπε είναι ότι ο Βαρουφάκης εκτελούσε εντολές του υπουργείου οικονομικών της Γερμανίας. Κι αυτή είναι η αλήθεια. Το γιατί τελικά αναβλήθηκε το σχέδιο Σόιμπλε, μάλλον έχει να κάνει με το απρόσμενο μαζικό ΟΧΙ του ελληνικού λαού στις 5 Ιουλίου. Αν ήταν διαφορετικά, τώρα όλοι μας θα βλέπαμε τα ραδίκια ανάποδα υπό καθεστώς διπλής υποτίμησης, εσωτερικής και εξωτερικής. Όπως ακριβώς προετοίμαζε ο Βαρουφάκης.

Όμως το ΟΧΙ εξανάγκασε τους αποικιοκράτες να επιβάλλουν ένα ακόμη μνημόνιο εξουθένωσης και διάλυσης, προκειμένου να κάμψουν παντελώς τις όποιες πιθανές αντιστάσεις του ελληνικού λαού. Έτσι μας ήρθε το 3ο μνημόνιο. Σαν προοίμιο του 4ου και ολοκληρωτικού. Της τελικής λύσης Σόιμπλε.

Ο παλιάτσος του Σόιμπλε

Βέβαια, κατά τον ύψιστο αυτοκρατορικό σύμβουλο Χανς Βέρνερ Ζιν, το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας προέκυψε γιατί η Ελλάδα δανειζόταν για να αυξάνει τους μισθούς! Έτσι, ως αντίλαλος του Σόιμπλε, προτείνει την "προσωρινή" έξοδο της Ελλάδας για να υποτιμηθεί ταχύτερα σαν οικονομία με ένα ξεφτιλισμένο νόμισμα, έως ότου οικοδομηθεί η ευρωζώνη ως "κοινό κράτος" σαν τις ΗΠΑ ή την Ελβετία. Δηλαδή με ισχυρή απολυταρχική κεντρική εξουσία που να υπαγορεύει στις χώρες μέλη την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουν.

Αυτά ακριβώς υποστηρίζει κι ο κ. Βαρουφάκης, εμφανίζοντας ως "εκδημοκρατισμό" της ευρωζώνης την μετεξέλιξή της σε ενιαίο κράτος με ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του μεσαιωνικής έμπνευσης αυτοκρατορικού παρλιαμέντου, που κατ' ευφημισμόν ονομάζεται ευρωκοινοβούλιο. Ας θυμηθούμε ότι η κ. Κωνσταντοπούλου έχει συνυπογράψει αυτή την επιχείρηση Βαρουφάκη. Και για να εξαπατηθεί ακόμη μια φορά ο αφελής και εξαπατημένος Έλληνας, δημιουργήθηκε η "αντιμνημονιακή" μιντιακή κίνηση 1.101 με βασική αποστολή να εμφανίσει το διπλό, ή παράλληλο νόμισμα, αλλά και την εκπορευόμενη εκ Σόιμπλε Βαρουφακιάδα, ως "αντιμνημονιακή" εναλλακτική.

Όμως, η υπόγεια διαπλοκή δεν περιορίζεται μόνο στην "ευρωπαϊκή αριστερά" του Βαρουφάκη. Τι εννοούσε άραγε ίσως ο πιο διαπλεκόμενος με τους τραπεζίτες αξιωματούχος της σημερινής κυβέρνησης, κ. Δραγασάκης, όταν μίλησε το περασμένο Σάββατο στη Βουλή για "παράλληλο τραπεζικό σύστημα"; Που υφίσταται τέτοιο "παράλληλο σύστημα"; Μόνο υπό συνθήκες διπλού ή παράλληλου νομίσματος. Μόνο υπό συνθήκες επίσημης κατοχής και αποικίας. Πουθενά αλλού.

Απ' ότι φαίνεται η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, με την υποστήριξη όλων των άλλων της Βουλής, έχει σαν βασική αποστολή όχι μόνο να διαλύσει τη χώρα και να εξουθενώσει τον Έλληνα ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει, αλλά και να προετοιμάσει το έδαφος για την "τελική λύση", την Endlösung, γερμανιστί για την Ελλάδα και τον λαό της. Δηλαδή τη λύση Σόιμπλε. Και φυσικά μια τέτοια λύση δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς το αντιμνημόνιο και την αριστερά. Την αριστερά φυσικά του Βαρουφάκη και των ομογάλακτών του.