Το εξωφλημένο πολιτικό σύστημα. Το EΠAM η ανατέλουσα πολιτική δύναμη

Του Δημήτρη Κυπριώτη

Δεν χρειάζεται κανείς να πει πολλά λόγια για να τεκμηριώσει ότι η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε την αριστερά αναξιόπιστη. Είχαμε βέβαια τα συστημικά κεντροδεξιά σχήματα και τώρα μας ήρθε και η λεγόμενη  «αριστερά», για  να κάνει συνειδητά τη ζημιά της και την έκανε.  Να γιατί αυτήν τη ζημιά την πληρώνει τώρα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Έγινε αυτό που ο θυμόσοφος λαός λέει ότι « μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά». Το ζήτημα όμως είναι να δούμε αν υπάρχουν τα χλωρά και ποια είναι αυτά; Που βρίσκονται;

Ο ΣΥΡΙΖΑ διέλυσε τον αριστερό μύθο, ότι «υπερασπιζόταν τις ιδέες του με την ίδια του τη ζωή» Σκότωσε την ελπίδα ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα μέσα στο σύστημα, ενώ από την άλλη πλευρά ήρθε και ενίσχυσε το σύστημα των ισχυρών (ΕΕ, ΟΝΕ, ΝΑΤΟ κλπ)

Μετά από αυτήν την παταγώδη αποτυχία, δεν μπορεί να παίξει κανέναν απολύτως ρόλο, ούτε καν αυτόν του καταλύτη στην κατεύθυνση μιας συνολικότερης αλλαγής των «ισχυρών». Οι όποιες αλλαγές,  θα επέλθουν από τις ισχυρότερες χώρες (Βρετανία, Γαλλία. Ιταλία), όσο διαρκεί στην Ελλάδα, η « εποχή» των μνημονιακών κυβερνήσεων σε οποιαδήποτε έκδοσή τους. Κυβέρνηση, συγκυβέρνηση, εθνικής ενότητας , κλπ.

Η Ελλάδα πράγματι στην αρχή της κρίσης, έδωσε το έναυσμα για να ανοίξει ο δρόμος των αλλαγών σε μια κατεύθυνση δημοκρατική, όπως φάνηκε  και με  αντίστοιχες πολιτικές κινήσεις που ξεκίνησαν σε Ισπανία, Πορτογαλία, κλπ, αλλά και αυτές τελικά δεν βελτίωσαν τα πράγματα. Και μάλλον τα έφεραν βήματα πίσω. Μένει λοιπόν να δούμε τώρα τι μπορεί να καταφέρουν οι υποτιθέμενοι ισχυροί.(Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία)

Ο Βρετανικός  λαός έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα. Παρά τα εκβιαστικά διλλήματα, τη δολοφονία που «προέκυψε» καταμεσής του δημοψηφίσματος, τα όσα ελεεινά και τρισάθλια ακούστηκαν περί “λοιμού και καταποντισμού” στην περίπτωση επικράτησης του Brimain, τίποτα δεν στάθηκε ισχυρό να αντισταθεί στη θέληση του λαού στο Brexit  που τελικά  κατόρθωσε να το βγάλει στην κάλπη. Το ΝΤΟΜΙΝΟ έχει ήδη ξεκινήσει.

Ο δρόμος είναι δύσκολος, δύσβατος γεμάτος αντίδραση και παγίδες. Όμως και οι επιθυμίες των λαών φαίνεται ότι τώρα γίνονται πιο μεγάλες και πιο ισχυρές. Και αν υπάρξει και η «εκμετάλλευση» των εσωτερικών αντιθέσεων των «μεγάλων», τότε τα πράγματα διευκολύνονται.

Στην Ελλάδα  οι δυνάμεις που βρίσκονται εκτός κοινοβουλίου είναι και οι μόνες που βάζουν, άλλες λίγο και άλλες πιο πολύ, το ζήτημα της εξόδου από την ΕΕ. Ακόμη  και εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που νομίζουν ότι μπορούν να προχωρήσουν σε έξοδο από την ΟΝΕ και έκδοση εθνικού νομίσματος, παραμένοντας όμως στην ΕΕ, αρχίζουν σιγά –σιγά να συνειδητοποιούν ότι μέσα στην ΕΕ δεν έχουν καμία τύχη να το πετύχουν, για αυτό αρχίζουν να σιγοψιθυρίζουν την έξοδο ως αναγκαία συνθήκη.  Όμως αυτό το χρεώνουν σαν υποχρέωση των δυνάμεων της αριστεράς και εδώ είναι το μεγάλο λάθος που κάνουν.

Εμφορούμενοι από τα αριστερά τους ιδεολογήματα, βλέπουν το δένδρο και χάνουν το δάσος. Δεν ακούν την αγωνιώδη φωνή του ελληνικού λαού που στενάζει από τις βάρβαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και οικονομικές  συνταγές του ΔΝΤ και της ΕΕ που εφαρμόζονται στις πλάτες του και μάλιστα με τον μανδύα της αριστεράς και αυτές οι δυνάμεις θεωρούν πρέπον και σωστό, να λένε στον κόσμο αυτόν ότι θα τον σώσει η νέα αριστερά!

Ή Αριστερά, όποια και αν είναι αυτή, καλά θα κάνει όμως αντί να βαυκαλίζεται με παλιά θέσφατα , να κάνει άλματα στη σκέψη της. Να δει ότι εκτός από τον «αριστερό» κόσμο, χάνεται και ο άνεργος, ο εργάτης, ο συνταξιούχος, ο μικρομεσαίος, ο επαγγελματίας, ο ελεύθερος επαγγελματίας, η μικρή εξαγωγική εταιρεία, η βιομηχανία,  ο τουρισμός και τόσοι άλλοι κλάδοι που εκπροσωπούν εκατομμύρια κόσμο, που τυχαίνει όμως και να μην είναι αριστεροί! Και το ερώτημα ποιος θα νοιαστεί για αυτούς, πως θα απαντηθεί; Έλατε να γίνεται αριστεροί και μετά θα σας σώσουμε;

Να γιατί, η μοναδική πολιτική  δύναμη σήμερα το ΕΠΑΜ, έχει και τη θέληση και τη φωνή και τη δυνατότητα και αγκαλιάζει όλον αυτόν τον κόσμο, που ψάχνει διακαώς να δει ποιον τελικά  μπορεί να εμπιστευτεί;

 Όταν αυτός ο λαός έχει μπροστά του το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ και τα εξοφλημένα κόμματα που διακυβέρνησαν τον τόπο και είναι όλοι συνυπεύθυνοι για το έγκλημα που συντελείται στη χώρα, πόσο εύκολο είναι να εμπιστευθεί κάποιον που βάζει ως πρώτιστο καθήκον το «αριστερόμετρο», και όχι το εθνικό θέμα, την απελευθέρωση της χώρας,  ως  πατριωτικό καθήκον για  κάθε Έλληνα και για κάθε Ελληνίδα, όπως ακριβώς πράττει το ΕΠΑΜ;  

Το ΕΠΑΜ απευθύνεται σε όλον αυτόν τον κόσμο, χωρίς  να ζητάει πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης και φυσικά ούτε αριστεροφροσύνης. Το μόνο που ζητάει από το λαό είναι να εμπιστευθεί  αυτήν τη νέα πολιτική δύναμη που δεν μένει μόνο στα λόγια. Τη δύναμη  που αποδεικνύει κάθε ημέρα στην πράξη, ότι είναι δημιούργημα του ίδιου του λαού και μαζί με αυτόν θα αγωνιστεί για  να βγει η χώρα  από τη μέγγενη της ΕΕ και της ΟΝΕ. Για να χτίσουν μαζί τη νέα Ελλάδα.

Και ακόμη παραπέρα. Το ΕΠΑΜ ως πολιτικός φορέας,  ζητάει  με ΝΟΜΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ότι αν δεν κάνει όσα υποστηρίζει με το πρόγραμμά του και μάλιστα στον ελάχιστο χρόνο, τότε να  δίνεται η δυνατότητα σε κάθε Έλληνα πολίτη να  καθίσει στο σκαμνί την ηγεσία του και όλη την κοινοβουλευτική του ομάδα και μάλιστα, με την πιο βαριά κατηγορία, αυτής της Εσχάτης προδοσίας.

Και ας μην προστρέξουν κάποιοι, να κοροϊδέψουν, να λοιδορήσουν, να ευτελίσουν να χασκογελάσουν και με ευκολία να πουν  ότι « αυτά μας τα παν και άλλοι», γιατί τους προκαλούμε να μας πουν ποιος άλλος, σε παγκόσμιο επίπεδο, έπραξε κάτι ανάλογο και αν είναι τόσο απλό, γιατί δεν το κάνουν και οι  ίδιοι;  

ΠΗΓΗ:  Δημήτρης Κυπριώτης

 http://teleytaiaexodos.blogspot.gr