Συνέντευξη του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου, πρώην Έλληνα διπλωμάτη, στην Λουξεμβουργέζικη εφημερίδα Le Jeudi και στον Maurice Magar.
(Την Πέμπτη 4 Μαΐου στις 19:00 η Επιτροπή Αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και οι Φίλοι του Monde diplomatique διοργανώνουν στο Λουξεμβούργο ομιλία του Πρέσβη επί Τιμή Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου για τις πολιτικές λιτότητας και την παρεπόμενη παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου με παράδειγμα την περίπτωση της Ελλάδας.[Βλέπε σχετικά] )Γενοκτονία σε αργό ρυθμό
Απογοητευμένος από μια Ευρωπαϊκή Ένωση υπεύθυνη για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα, ο Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος θέλει μια Ευρώπη των Λαών και όχι των κεφαλαίων.
Ερώτηση: «Εκθέσεις του ΟΗΕ και του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου καταγγέλλουν τις αρνητικές επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα ποια είναι η κατάσταση σήμερα;»
Λ.Χ.: «Περίπου το 80% του πληθυσμού έχει άμεσα θιγεί από τις καταστρεπτικές συνέπειες της πολιτικής λιτότητας που επέβαλαν η ΕΕ και το Δ.Ν.Τ. Όλα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα έχουν παραβιασθεί. Το 2006 είχαμε 287 νεκρούς την ημέρα κατά μέσο όρο στην Ελλάδα. Τούς πρώτους μήνες του 2017 ο αριθμός έφτασε στους 438.Η αύξηση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν μπορούν να επισκεφθούν τον ιατρό, επειδή για την επίσκεψη το κράτος καλύπτει ένα πολύ μικρό ποσό – περίπου ένα 5%. Και εγώ προσωπικά είμαι θύμα αυτής της πολιτικής. Όταν έφυγα από το Υπουργείο Εξωτερικών, είχα μια σύνταξη 3.500 ευρώ τον μήνα. Με τις αλλεπάλληλες μειώσεις στις συντάξεις βρίσκομαι σήμερα με μία σύνταξη 1.200 ευρώ το μήνα, η οποία θεωρείται υψηλή σύνταξη στην Ελλάδα. Αλλά δεν μπορώ πλέον να πληρώνω τους φόρους μου, που έχουν κατά πολύ αυξηθεί από τα διάφορα προγράμματα προσαρμογής.»
Ερώτηση: «Η εκλογή του Τσίπρα έδωσε κάποια ελπίδα. Μπορεί να κάνει κάτι ή τα χέρια του είναι δεμένα;»
Λ.Χ.: «Ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015. Είχα μια συνάντηση με τους υπευθύνους που ζήτησαν τις συμβουλές μου. Τους μίλησα για το πρόγραμμα του ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο), που δημιουργήθηκε το 2011 σαν αντίδραση στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας με το μνημόνιο του Μαΐου 2010 – ένα κίνημα στο οποίο ανήκω. Συμφωνούμε, μεταξύ άλλων, και στις συστάσεις του ΟΗΕ που αναφέρουν ότι η Αθήνα πρέπει να πρώτα να αναλύει τις επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα των μέτρων που λαμβάνει στα πλαίσια των προγραμμάτων προσαρμογής.
Μέχρι τον Απρίλιο του 2015 ο Τσίπρας προσπάθησε να ακολουθήσει το πρόγραμμά του, αλλά στην συνέχεια υπέκυψε στον εκβιασμό της Γερμανίας και των δανειστών που απειλούσαν με χάος τις ελληνικές τράπεζες, εάν δεν εφαρμοζόντουσαν στο ακέραιο τα μέτρα λιτότητας. Αντί να υποχωρήσει θα έπρεπε να αποχωρήσει από αυτήν την συνεδρίαση, να καταγγείλει τον εκβιασμό και να διακόψει διπλωματικές σχέσεις με την Γερμανία.»
Ερώτηση: «Mα δεν είναι ακραίο αυτό που λέτε;»
Λ.Χ.: «Θα έκανα ακόμα περισσότερα καταγγέλλοντας με βάση το διεθνές δίκαιο τα μνημόνια, γιατί έγιναν αποδεκτά κατόπιν πιέσεων και θέτουν σε κίνδυνο την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα πρέπει επίσης να αποχωρήσουμε από την ΕΕ κάνοντας χρήση του άρθρου 50 της Λισαβόνας.»
To BREXIT είναι μια ελπίδα.
Ερώτηση: «Συμμετείχατε στις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και σήμερα υποστηρίζετε μια θέση αντιευρωπαϊκή. Πού οφείλεται η αλλαγή αυτή;»
Λ.Χ.: «Δεν είμαι αντιευρωπαίος. Πιστεύω σε μια Ευρώπη των λαών που να βασίζεται στην ειρήνη και στις δημοκρατικές αξίες. Όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΟΚ, μόλις είχε εξέλθει από μια επταετή στρατιωτική δικτατορία και σε αυτό προστίθεντο οι Τουρκικές απειλές, μια και η Τουρκία είχε εισβάλει στην Κύπρο το 1974. Η ένταξή μας το 1981 ήταν ένα βήμα προς την ελευθερία και την ενίσχυση της δημοκρατίας του ελληνικού Λαού. Σήμερα η ΕΕ αποτελεί ένα οικοδόμημα αποκλειστικά οικονομικό και τραπεζικό που βάζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε προτεραιότητα και υπεράνω των συμφερόντων των ανθρώπων. Έτσι εξηγείται η γενοκτονία με αργό ρυθμό που οι δανειστές, η ΕΕ, έχουν θέσει σε εφαρμογή.»
Ερώτηση: «Πώς βλέπετε την σημερινή κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο;»
Λ.Χ.: «Αποτελεί μία ενθάρρυνση για τους καταπιεσμένους λαούς της ΕΕ, και ιδίως για την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Όλοι οι δήθεν ειδικοί προέβλεπαν μια καταστροφή άνευ προηγουμένου για το Ηνωμένο Βασίλειο. Έλεγαν ότι οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα έφευγαν από την χώρα. Τίποτα όμως δεν συνέβη κι αυτό αποτελεί ένα μήνυμα ελπίδας. Τώρα θα πρέπει να δούμε πώς η ΕΕ θα συμπεριφερθεί στην διάρκεια αυτών των διαπραγματεύσεων. Εάν επιμείνει να προβάλλει στο Λονδίνο απαράδεκτες απαιτήσεις, υπάρχει τότε πάντοτε η δυνατότητα της μονομερούς διακοπής των σχέσεων μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και ΕΕ.»
Ερώτηση: «Προβλέπετε επιστροφή σε μια Ευρώπη, όπου τα κράτη-μέλη θα υπερασπίζονται τα συμφέροντα τους;»
Λ.Χ.: «Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε από το μηδέν για να ξανασκεφτούμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ξαναθέτοντας τις αξίες του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας στο κέντρο του προβληματισμού μας.»
Ερώτηση:«To ΔΝΤ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνωρίζουν τα λάθη τους και ασκούν πίεση στους δανειστές και στην Ελλάδα να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν είναι η αρχή μιας λύσεως;»
Λ.Χ.: «Δεν νομίζω ότι οι δανειστές και η Ελληνική κυβέρνηση έχουν το θάρρος να αλλάξουν πολιτική. Οι πρώτοι δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την αποτυχία της πολιτικής τους. Η δεύτερη έχει να αντιμετωπίσει τον εκβιασμό των θεσμών.
Ερωτηση: «Μια μείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας δεν θα σας έκανε να αλλάξετε γνώμη;»
Λ.Χ.: «Μια μείωση του δημόσιου χρέους και των ιδιωτικών χρεών σε συνδυασμό με την μείωση των φόρων αποτελεί για μένα τον μόνο τρόπο να ξαναθέσουμε σε λειτουργία την ελληνική οικονομία. Αλλά αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον έξω από την ΕΕ και δυστυχώς στην Ελλάδα γίνεται μεγάλη προπαγάνδα υπέρ της ΕΕ, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν ότι μια έξοδος από την ΕΕ θα έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα.»
Πηγή: epaminternational.wordpress.com
Advertisements
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου