Τα μηχανοκίνητα στην παρέλαση κι όσα «έπιασε» ο δικός μας «κοριός»
του Διονύση Ελευθεράτου
Ευθεία ερώτηση και διαπεραστική ματιά του υπουργού Άμυνας Δ. Αβραμόπουλου προς τον υφυπουργό, Αθ. Δαβάκη: «Αληθεύουν όσα ακούω, Θανάση; Σχολιάζεται ποικιλοτρόπως στο στράτευμα η απόφασή μου να παρελάσουν πάλι οι μηχανοκίνητες μονάδες την 28η Οκτωβρίου; Σχολιάζεται και η δωρεά καυσίμων από τον Βαρδινογιάννη; Λέγε…».
Ο Δαβάκης – ελαφρώς αμήχανος: «Ναι, ποικιλοτρόπως». Ο Αβραμόπουλος τον ενθάρρυνε: «Μίλα ελεύθερα, ξέρεις, εγώ είμαι άνθρωπος ανεκτικός». Δαβάκης: «Ειπώθηκε π.χ. ότι τα άρματα στην παρέλαση θα μοιάζουν με τιμητικό άγημα στην κηδεία της αμυντικής βιομηχανίας. Ε, μεταξύ κατώτερων βαθμοφόρων και οπλιτών – σμηνιτών, γίνεται και χιούμορ. Αλιεύθηκαν κουβέντες, ρίμες, τιτιβίσματα…».
Αβραμόπουλος: «Για πες μερικά». Δαβάκης: «Να, κάποιος έγραψε: “Τι του λείπει του ψωριάρη; Ένα τανκ που να μαρσάρει”. Άλλος διασκεύασε τον ύμνο της Αεροπορίας: “Αεροπόρος θα γενώ στη γη να μην πατήσω, βρείτε μου τώρα χορηγό τη μηχανή μη σβήσω. Ψυχή και σώμα δυνατός σαν πιάνω το τιμόνι, βάλε Βαρδή μου –να χαρείς– ακόμη ένα γαλόνι”. Ερευνάμε αν εννοεί γαλόνι βενζίνης ή γαλόνι στρατιωτικό…».
Αβραμόπουλος: «Ορίστε, εδώ φθάσαμε… Επιχειρηματίες επιχορηγούν παρελάσεις αφιλοκερδώς και, αντί να επαινούνται, χλευάζονται. Θεέ μου, τέτοιο εχθρικό κλίμα εναντίον της επιχειρηματικότητας; Λες κι ο Βαρδής ζήτησε να διαφημίσουμε στα άρματα τη Μότορ Όιλ ή να πούμε ότι τα αεροσκάφη μας θα φθάσουν στ’ αστέρια, επειδή τα εμπνέει το Σταρ Τσάνελ. Θλιβερό… Τέλος πάντων, έμαθες μήπως για καμία μομφή, περισσότερο προσωπική, εναντίον μου;».
Δαβάκης: «Ένας αξιωματικός είπε πως κάποτε φτιάξατε το ΚΕΠ, το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών. Τώρα, λεει, φτιάχνετε ΚΕΠ με ερωτηματικό. “Καύσιμα Έχετε Πετρελαιάδες;”. Το είπε, αλλά δεν γέλασε όλη η ομήγυρη». Ο Αβραμόπουλος ξέσπασε: «Παραγνωριστήκαμε με ορισμένους! Άντε, γιατί όπως γέμισα κάποτε την Αθήνα με κάγκελα δεν το ’χω σε τίποτα να γεμίσω κάθε τετραγωνικό που υπάρχει πίσω από τα κάγκελα των στρατιωτικών φυλακών με τέτοιους εξυπνάκηδες».
Ζωήρεψε ο Δαβάκης: «Θέλετε να πέσουν κεφάλια;». Ο υπουργός έγνεψε αρνητικά. «Όχι, όχι, σχήμα λόγου ήταν. Χρειάζεται σύνεση. Ας εκτονώνονται καμιά φορά, δεν πειράζει». Ο υφυπουργός θέλησε να «το παίξει» λίγο σκληρός: «Είστε σίγουρος γι’ αυτό;». Ο υπουργός έδειξε ενοχλημένος: «Θανάση, μην αμφισβητείς την κρίση μου. Όταν εσύ ήσουν ιδεολογικός υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, εγώ είχα ήδη καριέρα διπλωμάτη. Πήγαινε τώρα, σ’ ευχαριστώ».Λίγη ώρα αργότερα, ο Αβραμόπουλος μιλούσε με τους συμβούλους του. «Δυστυχώς, ούτε στην κοινή γνώμη υπάρχει καλό κλίμα για το συγκεκριμένο θέμα», είπε ένας εξ αυτών και συνέχισε: «Πρώτα – πρώτα, δεν πιστεύουν ότι το επιπλέον κόστος είναι μόνο 35.000 ευρώ, όπως είπαμε. Βγήκε στη φόρα μια απάντηση που είχε δώσει παλιότερα το υπουργείο, σε ερώτηση βουλευτών του ΛΑΟΣ. Το κόστος της συμμετοχής μηχανοκίνητων στις δυο παρελάσεις του 2009 ήταν 840.000 ευρώ. Τώρα γράφεται ότι η συνολική δαπάνη θα φθάσει τρία εκατομμύρια. Και δώσ’ του υπολογισμοί για το πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα σε μια χώρα τέτοιας ανεργίας και φτώχειας, διαλυμένης υγείας – παιδείας, κατεστραμμένων ασφαλιστικών ταμείων. Οι γνωστοί λαϊκισμοί. Τους τροφοδοτήσαμε, όμως».
Αβραμόπουλος: «Τι άλλο λέγεται και γράφεται;». Σύμβουλος: «Πως κάναμε τη χώρα Μπανανία και ως υποκατάστατο υπερηφάνειας μοστράρουμε τις παρελάσεις, που σε τελική ανάλυση, λένε, δεν αποδεικνύουν τίποτε. Διότι, λένε, αν οι άρτιες παρελάσεις σήμαιναν οπωσδήποτε επιχειρησιακή ανωτερότητα, ούτε η Αμερικανική Επανάσταση θα είχε επικρατήσει στον 18ο αιώνα, ούτε οι Γάλλοι κι οι Αμερικάνοι θα είχαν κατατροπωθεί στο Βιετνάμ, ούτε…».
«Καλά, άσε τα ιστορικά», διέκοψε ο υπουργός. «Κάτι άλλο, τωρινό, έχεις να παρατηρήσεις;». «Ναι», απάντησε ο σύμβουλος. «Βγήκε και υποστήριξε με απλοϊκό τρόπο την “λαρτζ βερσιόν” της παρέλασης εκείνος ο ακροδεξιός, παλιός αρχηγός ΓΕΣ, ο Φραγκούλης Φράγκος. “Η παρέλαση είναι εκπαίδευση”, είπε. Κάγχασε αρκετός κόσμος. Διάβασα κάπου έναν παραλληλισμό: “Ποια αθλητική ομάδα θεωρεί προπόνηση το να βγαίνει στο γήπεδο και να παρατάσσεται για φωτογραφία;”. Εσείς, άραγε, ωφελείστε όταν σας στηρίζει ένας ακροδεξιός απόστρατος;».
Ο Αβραμόπουλος: «Υπουργός Άμυνας είμαι, ποιος Φραγκούλης ήθελες να ευθυγραμμίζεται μαζί μου; Ο Μάριος; Πότε θα ωριμάσετε; Από τη μία υπερασπίζομαι το δοβλέτι μου και με στηρίζει ο Φράγκος. Από την άλλη, με όσα ανέφερα στη Βουλή για τα υποβρύχια, λένε ότι “κλείνω μάτι” στον ΣΥΡΙΖΑ. Τους μπερδεύω όλους – αυτό είναι πολιτική! Όσο για τα περί δαπανηρών παρελάσεων σε εποχές κρίσης, μην ξεχνάτε κάτι: Οφείλουμε να υπενθυμίζουμε διαρκώς στον κόσμο ότι πάντοτε υπάρχει κάτι σημαντικότερο των συνθηκών ζωής του. Πότε των οικονομικών μέτρων οι επελάσεις, πότε των αρμάτων οι παρελάσεις».
Σύμβουλος: «Κι αν κάποια στιγμή ο τόσο πιεσμένος κόσμος ξεσηκωθεί;». Αβραμόπουλος, χαμογελαστός: «Βλέπεις κάτι τέτοιο στον ορίζοντα; Αλλά κι αν ακόμη χρειαστεί, κάποτε, να εξαφανιστούμε με ελικόπτερο, εγώ διαμορφώνω ήδη τα κατάλληλα ήθη: Όλο και κάποιος επιχειρηματίας θα μας προσφέρει καύσιμα, για να μην αδειάσει το ντεπόζιτό μας πάνω από το Ζάππειο. Όλα τα σκέφτομαι, κύριοι…».
http://prin.gr
του Διονύση Ελευθεράτου
Ευθεία ερώτηση και διαπεραστική ματιά του υπουργού Άμυνας Δ. Αβραμόπουλου προς τον υφυπουργό, Αθ. Δαβάκη: «Αληθεύουν όσα ακούω, Θανάση; Σχολιάζεται ποικιλοτρόπως στο στράτευμα η απόφασή μου να παρελάσουν πάλι οι μηχανοκίνητες μονάδες την 28η Οκτωβρίου; Σχολιάζεται και η δωρεά καυσίμων από τον Βαρδινογιάννη; Λέγε…».
Ο Δαβάκης – ελαφρώς αμήχανος: «Ναι, ποικιλοτρόπως». Ο Αβραμόπουλος τον ενθάρρυνε: «Μίλα ελεύθερα, ξέρεις, εγώ είμαι άνθρωπος ανεκτικός». Δαβάκης: «Ειπώθηκε π.χ. ότι τα άρματα στην παρέλαση θα μοιάζουν με τιμητικό άγημα στην κηδεία της αμυντικής βιομηχανίας. Ε, μεταξύ κατώτερων βαθμοφόρων και οπλιτών – σμηνιτών, γίνεται και χιούμορ. Αλιεύθηκαν κουβέντες, ρίμες, τιτιβίσματα…».
Αβραμόπουλος: «Για πες μερικά». Δαβάκης: «Να, κάποιος έγραψε: “Τι του λείπει του ψωριάρη; Ένα τανκ που να μαρσάρει”. Άλλος διασκεύασε τον ύμνο της Αεροπορίας: “Αεροπόρος θα γενώ στη γη να μην πατήσω, βρείτε μου τώρα χορηγό τη μηχανή μη σβήσω. Ψυχή και σώμα δυνατός σαν πιάνω το τιμόνι, βάλε Βαρδή μου –να χαρείς– ακόμη ένα γαλόνι”. Ερευνάμε αν εννοεί γαλόνι βενζίνης ή γαλόνι στρατιωτικό…».
Αβραμόπουλος: «Ορίστε, εδώ φθάσαμε… Επιχειρηματίες επιχορηγούν παρελάσεις αφιλοκερδώς και, αντί να επαινούνται, χλευάζονται. Θεέ μου, τέτοιο εχθρικό κλίμα εναντίον της επιχειρηματικότητας; Λες κι ο Βαρδής ζήτησε να διαφημίσουμε στα άρματα τη Μότορ Όιλ ή να πούμε ότι τα αεροσκάφη μας θα φθάσουν στ’ αστέρια, επειδή τα εμπνέει το Σταρ Τσάνελ. Θλιβερό… Τέλος πάντων, έμαθες μήπως για καμία μομφή, περισσότερο προσωπική, εναντίον μου;».
Δαβάκης: «Ένας αξιωματικός είπε πως κάποτε φτιάξατε το ΚΕΠ, το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών. Τώρα, λεει, φτιάχνετε ΚΕΠ με ερωτηματικό. “Καύσιμα Έχετε Πετρελαιάδες;”. Το είπε, αλλά δεν γέλασε όλη η ομήγυρη». Ο Αβραμόπουλος ξέσπασε: «Παραγνωριστήκαμε με ορισμένους! Άντε, γιατί όπως γέμισα κάποτε την Αθήνα με κάγκελα δεν το ’χω σε τίποτα να γεμίσω κάθε τετραγωνικό που υπάρχει πίσω από τα κάγκελα των στρατιωτικών φυλακών με τέτοιους εξυπνάκηδες».
Ζωήρεψε ο Δαβάκης: «Θέλετε να πέσουν κεφάλια;». Ο υπουργός έγνεψε αρνητικά. «Όχι, όχι, σχήμα λόγου ήταν. Χρειάζεται σύνεση. Ας εκτονώνονται καμιά φορά, δεν πειράζει». Ο υφυπουργός θέλησε να «το παίξει» λίγο σκληρός: «Είστε σίγουρος γι’ αυτό;». Ο υπουργός έδειξε ενοχλημένος: «Θανάση, μην αμφισβητείς την κρίση μου. Όταν εσύ ήσουν ιδεολογικός υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, εγώ είχα ήδη καριέρα διπλωμάτη. Πήγαινε τώρα, σ’ ευχαριστώ».Λίγη ώρα αργότερα, ο Αβραμόπουλος μιλούσε με τους συμβούλους του. «Δυστυχώς, ούτε στην κοινή γνώμη υπάρχει καλό κλίμα για το συγκεκριμένο θέμα», είπε ένας εξ αυτών και συνέχισε: «Πρώτα – πρώτα, δεν πιστεύουν ότι το επιπλέον κόστος είναι μόνο 35.000 ευρώ, όπως είπαμε. Βγήκε στη φόρα μια απάντηση που είχε δώσει παλιότερα το υπουργείο, σε ερώτηση βουλευτών του ΛΑΟΣ. Το κόστος της συμμετοχής μηχανοκίνητων στις δυο παρελάσεις του 2009 ήταν 840.000 ευρώ. Τώρα γράφεται ότι η συνολική δαπάνη θα φθάσει τρία εκατομμύρια. Και δώσ’ του υπολογισμοί για το πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα σε μια χώρα τέτοιας ανεργίας και φτώχειας, διαλυμένης υγείας – παιδείας, κατεστραμμένων ασφαλιστικών ταμείων. Οι γνωστοί λαϊκισμοί. Τους τροφοδοτήσαμε, όμως».
Αβραμόπουλος: «Τι άλλο λέγεται και γράφεται;». Σύμβουλος: «Πως κάναμε τη χώρα Μπανανία και ως υποκατάστατο υπερηφάνειας μοστράρουμε τις παρελάσεις, που σε τελική ανάλυση, λένε, δεν αποδεικνύουν τίποτε. Διότι, λένε, αν οι άρτιες παρελάσεις σήμαιναν οπωσδήποτε επιχειρησιακή ανωτερότητα, ούτε η Αμερικανική Επανάσταση θα είχε επικρατήσει στον 18ο αιώνα, ούτε οι Γάλλοι κι οι Αμερικάνοι θα είχαν κατατροπωθεί στο Βιετνάμ, ούτε…».
«Καλά, άσε τα ιστορικά», διέκοψε ο υπουργός. «Κάτι άλλο, τωρινό, έχεις να παρατηρήσεις;». «Ναι», απάντησε ο σύμβουλος. «Βγήκε και υποστήριξε με απλοϊκό τρόπο την “λαρτζ βερσιόν” της παρέλασης εκείνος ο ακροδεξιός, παλιός αρχηγός ΓΕΣ, ο Φραγκούλης Φράγκος. “Η παρέλαση είναι εκπαίδευση”, είπε. Κάγχασε αρκετός κόσμος. Διάβασα κάπου έναν παραλληλισμό: “Ποια αθλητική ομάδα θεωρεί προπόνηση το να βγαίνει στο γήπεδο και να παρατάσσεται για φωτογραφία;”. Εσείς, άραγε, ωφελείστε όταν σας στηρίζει ένας ακροδεξιός απόστρατος;».
Ο Αβραμόπουλος: «Υπουργός Άμυνας είμαι, ποιος Φραγκούλης ήθελες να ευθυγραμμίζεται μαζί μου; Ο Μάριος; Πότε θα ωριμάσετε; Από τη μία υπερασπίζομαι το δοβλέτι μου και με στηρίζει ο Φράγκος. Από την άλλη, με όσα ανέφερα στη Βουλή για τα υποβρύχια, λένε ότι “κλείνω μάτι” στον ΣΥΡΙΖΑ. Τους μπερδεύω όλους – αυτό είναι πολιτική! Όσο για τα περί δαπανηρών παρελάσεων σε εποχές κρίσης, μην ξεχνάτε κάτι: Οφείλουμε να υπενθυμίζουμε διαρκώς στον κόσμο ότι πάντοτε υπάρχει κάτι σημαντικότερο των συνθηκών ζωής του. Πότε των οικονομικών μέτρων οι επελάσεις, πότε των αρμάτων οι παρελάσεις».
Σύμβουλος: «Κι αν κάποια στιγμή ο τόσο πιεσμένος κόσμος ξεσηκωθεί;». Αβραμόπουλος, χαμογελαστός: «Βλέπεις κάτι τέτοιο στον ορίζοντα; Αλλά κι αν ακόμη χρειαστεί, κάποτε, να εξαφανιστούμε με ελικόπτερο, εγώ διαμορφώνω ήδη τα κατάλληλα ήθη: Όλο και κάποιος επιχειρηματίας θα μας προσφέρει καύσιμα, για να μην αδειάσει το ντεπόζιτό μας πάνω από το Ζάππειο. Όλα τα σκέφτομαι, κύριοι…».
http://prin.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου