Π.Ε.Ν.Ε.Ν ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Διατηρείται και ενισχύεται το φιλοεφοπλιστικό θεσμικό πλαίσιο της Ναυτιλίας

                                                                                      

                                              

                                                                           ΑΡ. ΠΡΩΤ. 176,   20/11/2017

Πολυνομοσχέδιο ΥΕΝ

Διατηρείται και ενισχύεται το φιλοεφοπλιστικό θεσμικό πλαίσιο της Ναυτιλίας

Δελτίο Τύπου

Το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο για το οποίο τόσο ο πρώην όσο και ο νυν Υπουργός Ε.Ν των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, Θ. Δρίτσας και Π. Κουρουμπλής, διατύπωναν επί μια σχεδόν τριετία ότι θα αποτελούσε τομή για την αντιμετώπιση των εκρηκτικών προβλημάτων της Ακτοπλοΐας και μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα αντιμετωπιζόταν και τα οξυμένα Ναυτεργατικά προβλήματα, αποδείχτηκε και αυτήν την φορά όχι μόνο αέρας κοπανιστός αλλά παράλληλα μέσα από τις προωθούμενες αλλαγές και ρυθμίσεις ενισχύεται ο ρόλος του εφοπλιστικού κεφαλαίου, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του και με τον τρόπο αυτό ο νευραλγικός τομέας και κοινωνικός χαρακτήρας της Ακτοπλοΐας παραδίδεται ακόμη περισσότερο βορά στα σχέδια της ιδιωτικής εφοπλιστικής πρωτοβουλίας.

Σημειώνουμε ότι στις 133 σελίδες του Πολυνομοσχεδίου δεν επιλύεται το παραμικρό από τα Ναυτεργατικά προβλήματα που απετέλεσαν το διεκδικητικό πλαίσιο των αγώνων των Ναυτεργατών τα τελευταία χρόνια.

Το Πολυνομοσχέδιο διατηρεί άθικτο το αντιδραστικό και αντιλαϊκό θεσμικό πλαίσιο του νόμου 4150/2013 (Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ) και άλλες μεταγενέστερες ρυθμίσεις με τις οποίες επέφεραν ριζικές αλλαγές στην κατεύθυνση εμπέδωσης και φιλελευθεροποίησης της Ακτοπλοΐας.     

Αυτές ήταν η κατάργηση της 10μηνης στελέχωσης και λειτουργίας των Ακτοπλοϊκών πλοίων, η αύξηση του χρόνου ακινησίας σε ετήσια βάση, η δραματική μείωση στον χρόνο δρομολόγησης και επάνδρωσης των ταχύπλοων Ακτοπλοϊκών πλοίων, και τεράστιες μειώσεις στις θέσεις εργασίας των Ναυτεργατών.

Επίσης άφησε εντελώς ανέπαφες τις αντιδραστικές ρυθμίσεις που αφορούν το απεργοσπαστικό πλοίο ασφαλείας το οποίο ευθέως υπονομεύει την άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος της απεργίας, όπως επίσης τον αντιδραστικό θεσμό των επιχειρησιακών συμβάσεων σε βάρος της κλαδικής ΣΣΕ.

Για όλα τα παραπάνω ο ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2012-2014 όχι μόνο εξέφραζε την εναντίωσή του αλλά αποτελούσε βασικό στοιχείο στον αντιπολιτευτικό και καταγγελτικό του λόγο και με κάθε ευκαιρία δήλωνε ότι θα καταργήσει αυτές τις ρυθμίσεις……

Επίσης με το πολυνομοσχέδιο παραμένει ανέγγιχτο το καθεστώς της μαύρης ανασφάλιστης και χαμηλόμισθης εργασίας στην ποντοπόρο ναυτιλία, η φοροασυλία του εφοπλιστικού κεφαλαίου όπως επίσης και όλο το αναχρονιστικό και αυταρχικό καθεστώς της ναυτικής νομοθεσίας, ΚΔΝΔ- ΚΙΝΔ, εσωτερικοί κανονισμοί εργασίας καθώς επίσης διατηρείται αλώβητο το αντιδημοκρατικό πλέγμα της νομοθεσίας στο Ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα το οποίο επίσης αποτελούσε και προγραμματική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ για τον εκσυγχρονισμό του!!!

Με  το Πολυνομοσχέδιο αυτό επιχειρείται, όπως ήδη έχουμε καταγγείλει, να μεταφερθούν όλες οι ουσιαστικές αρμοδιότητες στην αξιοπλοΐα και ασφάλεια των πλοίων στους ιδιωτικούς νηογνώμονες τους οποίους άμεσα και έμμεσα μπορούν να ελέγχουν εφοπλιστικοί όμιλοι και επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το ζήτημα της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και της αξιοπλοΐας των πλοίων είναι εξαιρετικά κρίσιμο και οποιαδήποτε απόπειρα να παραδοθεί στα χέρια του εφοπλιστικού κεφαλαίου συνιστά ένα τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό σκάνδαλο με τραγικές συνέπειες για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής.

Το πρόσφατο ναυάγιο του «Αγία Ζώνη ΙΙ» δείχνει την αδήριτη ανάγκη να απεμπλακούν οι μηχανισμοί και οι υπηρεσίες ελέγχου της αξιοπλοΐας των πλοίων από τα γρανάζια και τους μηχανισμούς του εφοπλιστικού κεφαλαίου και η κυβέρνηση επιχειρεί ντε φάκτο και ντε γιούρε να παραδώσει την ασφάλειά τους  απευθείας πλέον στο εφοπλιστικό κεφάλαιο!!!!

Οι τελευταίες εξελίξεις στον χάρτη της Ακτοπλοΐας διαμορφώνουν ένα επικίνδυνο σκηνικό στην Ακτοπλοΐα με την συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, τις εξαγορές και συγχωνεύσεις με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μονοπωλιακές συνθήκες εκμετάλλευσης στον ευαίσθητο τομέα των Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και την ουσιαστική παράδοση της Ακτοπλοΐας στα χέρια διεθνών κερδοσκοπικών κεφαλαίων και αυτό σε συνδυασμό με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ στην κινέζικη COSCO οδηγεί με την σειρά του στην βεβαιότητα ότι ο ανταγωνισμός του κεφαλαίου θα οδηγήσει σε ραγδαία αύξηση του κόστους μετακίνησης των λαϊκών και εργατικών στρωμάτων αλλά και των μεταφερόμενων προϊόντων που πραγματοποιούνται από τους χρήστες των Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και στην παραπέρα υποβάθμιση των υπηρεσιών προς τους πολίτες και τους φορείς των νησιών.

Τα πανάκριβα ναύλα και εισιτήρια αποτελούν στις σημερινές συνθήκες ένα δυσβάστακτο βάρος για την λαϊκή οικογένεια ενώ το ενδιαφέρον της ιδιωτικής πρωτοβουλίας εστιάζεται μόνο στις κερδοφόρες γραμμές φιλέτο και για την συντριπτική πλειοψηφία των άλλων γραμμών η εναλλακτική ήταν και είναι τα παλιά προβληματικά ακτοπλοϊκά πλοία τα οποία ο κρατικός προϋπολογισμός και το δημόσιο χρήμα που διατίθεται είναι σε δυσθεώρητα υψηλά επίπεδα.

Η αναφορά στο Πολυνομοσχέδιο για δημιουργία τοπικών σχημάτων και δημοτικών φορέων αποτελούν κοροϊδία και εμπαιγμό στις σημερινές ιδιαίτερα συνθήκες που η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού με την υποχρηματοδότηση δεν μπορεί να καλύψει άλλες βασικές και στοιχειώδεις ανάγκες πόσο δε μάλλον να επενδύσει στην αγορά ακτοπλοϊκών πλοίων.

Στην  ίδια κατεύθυνση της εξαπάτησης κινείται και η θέση του πολυνομοσχέδιου για δήθεν ενίσχυση της κοινωνικής συμμετοχής στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών αφού ο λόγος γίνεται για ένα συμβουλευτικό όργανο χωρίς ουσιαστικές και αποφασιστικές αρμοδιότητες τις οποίες είχε και έχει στα χέρια αποκλειστικά και μόνο ο εκάστοτε Υπουργός Ναυτιλίας…..

Με το περιβόητο πολυνομοσχέδιο ενισχύεται και διευρύνεται τόσο ο στρατιωτικός χαρακτήρας όσο και η αποστολή του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και του Λιμενικού Σώματος, γεγονός που δείχνει ότι και η σημερινή κυβέρνηση επιφυλάσσουν σε αυτό τον ρόλο χωροφύλακα στα πλαίσια της ευρωπαϊκής στρατηγικής και ασφάλειας του ΝΑΤΟ, της FRONTEX και της EUROPOL.

Επίσης στο άρθρο 19 η αναφορά για την διαγραφή από τα μητρώα απογραφής ναυτικών όσων δεν έχουν 8 μήνες θαλάσσια υπηρεσία, όπως και το προηγούμενο έτσι και αυτό έχει ως στόχευση όχι την στήριξη των ανέργων αλλά τον εξοβελισμό τους από τον χώρο της Ναυτιλίας έτσι  ώστε να παρουσιάζεται μια ειδυλλιακή εικόνα μικρότερης ανεργίας αφού τόσο με την προηγούμενη όσο και με την τωρινή ρύθμιση η συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων σε ποσοστό 90% δεν παίρνει και αυτό το ελάχιστο επίδομα ανεργίας λόγω των απεχθών προϋποθέσεων που ισχύουν και οι οποίες δεν αλλάζουν καθόλου….

Τέλος με το νομοσχέδιο δεν μεταβάλλεται στο ελάχιστο το αδυσώπητο φιλοεφοπλιστικό καθεστώς που αφορά τις παραβιάσεις και αυθαιρεσίες της ναυτικής νομοθεσίας, της ναυτικής εργασίας, των ΣΣΕ από τους εφοπλιστές και με τον τρόπο αυτό συνεχίζεται η ασυδοσία των Ναυτιλιακών επιχειρήσεων σε βάρος των Ναυτεργατικών δικαιωμάτων.   

Η κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΝΔ) επί του νομοσχεδίου όπως αυτή διατυπώθηκε κινείται σταθερά και με συνέπεια για άλλη μια φορά στο πλαίσιο της παραπέρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου και της αποδυνάμωσης του οποιουδήποτε δημόσιου και κρατικού ελέγχου στις Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και όπως η κυβέρνηση έτσι και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στα συσσωρευμένα ναυτεργατικά προβλήματα δείχνοντας τίνος συμφέροντα υπηρετεί και υπερασπίζεται….

Από όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι το πολυνομοσχέδιο σκούπα του ΥΕΝ δεν αντιμετωπίζει τα σοβαρότατα προβλήματα που έχουν διαμορφωθεί στο τομέα των Ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, τα προβλήματα που συνδέονται με την ανεπάρκεια και τις σοβαρότατες ελλείψεις στην κάλυψη των αναγκών των νησιών και ιδιαίτερα αυτών που θεωρούνται υποβαθμισμένα σε επίπεδο σύνδεσης, ποιότητας πλοίων, ταχύτητας και ευρύτερης εξυπηρέτησης με Ακτοπλοϊκή σύνδεση.

Επίσης διατηρείται άθικτο το τιμολογιακό καθεστώς των εισιτηρίων με συνέπεια να καθίσταται απαγορευτική η μετακίνηση ενός μεγάλου μέρους της λαϊκής και εργατικής οικογένειας και όλων εκείνων που είναι τακτικοί χρήστες των Ακτοπλοϊκών πλοίων και συγκοινωνιών.

Ταυτόχρονα προβλήματα που αφορούν την ναυτιλία και το θεσμικό πλαίσιο όπως είναι η ποντοπόρος και η κρουαζιερόπλοιος ναυτιλία η κυβέρνηση έκανε την πολιτική επιλογή να συμμαχήσει με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, να διατηρήσει αλώβητο το καθεστώς της επιχειρηματικής ασυδοσίας τους και με τον τρόπο αυτό να υποταχθεί πλήρως στα συμφέροντά τους.

Σε συνδυασμό με την άρνηση της κυβέρνησης να υιοθετήσει και να ενσωματώσει, έστω και προσχηματικά, κάποια από τα μεγάλα Ναυτεργατικά αιτήματα, δείχνει ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι δείγμα της ταξικής της πολιτικής που απαρέγκλιτα από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης ακολουθεί, δηλαδή της στρατηγικής συμμαχίας και συμπόρευσης με το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Οι Ναυτεργάτες και η ΠΕΝΕΝ θα συνεχίσουν τον αγώνα τους ενάντια σε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, θα αναπτύξουν και θα συντονίσουν την πάλη τους για την ανάδειξη των προβλημάτων τους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων κόντρα και ενάντια στο μαύρο αντιδραστικό μέτωπο εφοπλιστικού κεφαλαίου – κυβέρνησης καθώς και των άλλων συστημικών αστικών κομμάτων που υπηρετούν την ίδια ακριβώς πολιτική.

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ

Υ.Γ. Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ καταγγέλλει σε όλο τον Ναυτεργατικό κόσμο τον βρώμικο ρόλο του Γ.Γ Γιάννη Χαλά ο οποίος αυθαίρετα και πραξικοπηματικά δεν συγκάλεσε όπως όφειλε συνεδρίαση της Διοίκησης προκειμένου να γίνει αναλυτική και ουσιαστική συζήτηση σχετικά με το περιεχόμενο του πολυνομοσχεδίου έτσι ώστε σε αυτό να διατυπωθούν στην συνεδρίαση οι θέσεις και οι απόψεις των κλαδικών Ναυτεργατικών Σωματείων, αντίθετα επέλεξε να αποσταλεί κείμενο θέσεων που εκφράζει τον ίδιο και όχι τα συλλογικά όργανα της Ομοσπονδίας και ταυτόχρονα με τις θέσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό εξωραΐζει την κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική, παρέχει στήριξη στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και στην ασύδοτη δράση του και με την τακτική αυτή ο ίδιος μαζί με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ναρκοθετούν και υπονομεύουν τις δίκαιες διεκδικήσεις του Ναυτεργατικού κόσμου της χώρας μας.

Οι θέσεις που απέστειλε με εκπρόσωπό του στην Βουλή και στην αρμόδια επιτροπή δεν είναι θέσεις του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Για αυτή και πολλές άλλες αθλιότητες  που έχει διαπράξει θα πάρει την απάντηση από τους Ναυτεργάτες.    

        

ΠΗΓΗ: Π.Ε.Ν.ΕΝ.

Ο πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ. Δ.Καζάκης με την σύζυγο του ήρωα Σπ.Μουστακλή στον E-ROI - 20 Νοε 2017

Στην σημερινή εκπομπή «Στο Μικρόφωνο» και μέσα από τη συχνότητα του διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού E-ROI με τον πρόεδρο του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρη Καζάκη, καλεσμένη ήταν η σύζυγος του ήρωα του αντιδικτατορικού αγώνα Σπύρου Μουστακλή, Χριστίνα. Ακούστε την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση αλλά και τις συγκινητικές αφηγήσεις των γεγονότων της εποχής από την κα. Μουστακλή. Άγνωστες πτυχές και γεγονότα αλλά και μια προσπάθεια αποτύπωσης του ασίγαστου πάθους των ανιδιοτελών αγωνιστών της εποχής για την εκδίωξη της Χούντας και τον εκδημοκρατισμό της πατρίδας μας. Μαζί τους στο studio, το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ., Χριστίνα Πολυχρονοπούλου. Τηλέφωνο επικοινωνίας με την εκπομπή : 210-3428676 Ακούστε τις εκπομπές του E-ROI Web Radio και επικοινωνήστε μέσω e-mail στο stomicrophono@gmail.com Στείλτε τις απόψεις και τις ερωτήσεις σας για να συζητηθούν ζωντανά στον «αέρα». Ειδήσεις που αποκρύπτονται από τα συστημικά ΜΜΕ, θα σχολιάζονται θα αναλύονται και θα αντιπαρατίθενται στην κατασκευή πλαστών ειδήσεων που σερβίρονται στο πλαίσιο της πιο ξετσίπωτης προπαγάνδας. Της προπαγάνδας του φόβου και της εξαπάτησης. Το πρόγραμμα του E-ROI μεταδίδεται από τους συνδέσμους : http://www.e-roi.gr/ http://eroigr.caster.fm/ http://eroigr.radio12345.com/ http://eroigr.listen2myradio.com/ http://eroigr2.listen2myshow.com/ (χαμηλού κόστους) Μπορείτε να επικοινωνείτε με τον σταθμό μέσω e-mail στο onair@e-roi.gr

Η Τ.Ο. Σάμου στο ράδιο αρμοίια 17/11/2017

ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΜ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Ναζιστικές πρακτικές με «αριστερό» προσωπείο 

βάλλουν τη Δημοκρατία

ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Το Ε.ΠΑ.Μ. καταγγέλλει στον ελληνικό λαό και σε κάθε δημοκράτη αυτής της χώρας τις αντιδημοκρατικές επιθέσεις που κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου δέχτηκαν μπλοκ των μελών του σε Αθήνα και Πάτρα από μέλη «αριστεριστών».

Στην  μεν  Πάτρα με βίαιες παρεμβάσεις δεν επέτρεψαν την κατάθεση στεφάνου από μέλη του Ε.ΠΑ.Μ.

Στην δε πρωτεύουσα, κατά τη διάρκεια της πορείας του Πολυτεχνείου, πραγματοποίησαν αήθη και άνανδρη επίθεση,  καθώς στόχος της ήταν γυναίκες, μέλη του Ε.ΠΑ.Μ.,  που έφεραν την ελληνική σημαία.

Τα άτομα αυτά, χρησιμοποιώντας τη μυϊκή τους δύναμη και με συμπεριφορά συμμορίας, άρπαξαν με τη βία την ελληνική σημαία από τα χέρια των γυναικών και στη συνέχεια την έκαψαν επιδεικτικά. Η ενέργεια αυτή προσβάλει την ίδια την επέτειο και  όλους τους συμμετέχοντες, καθώς η ελληνική σημαία ως σύμβολο της εξέγερσης του ‘73 προπορεύεται της πορείας. Άραγε η επόμενη κίνηση αυτών των ατόμων θα είναι το κάψιμο  ακόμα και αυτής της  αιματοβαμμένης σημαίας του Πολυτεχνείου ;

·        Επειδή, πρακτικές  βίας αυτής της μορφής ενάντια σε γυναίκες ασκήθηκαν ιστορικά μόνον από τα Τάγματα Εφόδου και τους νοσταλγούς τους, κάθε εποχής.

· Επειδή, η ελληνική σημαία αποτελεί σύμβολο ενότητας του ελληνικού λαού στους διαχρονικούς αγώνες του για Ελευθερία, Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία.

· Επειδή, η ελληνική σημαία αποτέλεσε το σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης για τους αγωνιστές του Ε.Α.Μ και του ΕΛΑΣ, βάφοντάς την με το αίμα τους.

·      Επειδή, την ελληνική σημαία  ανέμιζαν οι φοιτητές στην Πύλη του Πολυτεχνείου καλώντας μ’ αυτήν το λαό να αντισταθεί στη χούντα, ποτίζοντάς  την με το αίμα τους κατά την εισβολή του τανκ.

·   Επειδή, όποιος απαξιώνει κι αμαυρώνει κατ’ αυτόν τον τρόπο τους αγώνες της Εθνικής Αντίστασης και του Πολυτεχνείου, καίγοντας με αλαλαγμούς τα σύμβολά τους, έχει απεμπολήσει κάθε ίχνος προσωπικής αξιοπρέπειας και εθνικής συνείδησης.

·   Επειδή, η ελληνική σημαία έχει παγκοσμίως καταστεί σύμβολο αντίστασης που υψώνουν περήφανα κι άλλοι λαοί στις αγωνιστικές διεκδικήσεις τους.

· Επειδή, τέτοιες τακτικές τραμπουκισμού σαμποτάρουν την σύμπραξη όλων των δημοκρατικών και πατριωτικών δυνάμεων του λαού μας σε ένα ενωτικό μέτωπο αντίστασης.

·   Επειδή, τέτοιες πρακτικές στόχο έχουν να δαιμονοποιήσουν κάθε τι που εγείρει το πατριωτικό αίσθημα του λαού. Να ευτελίσουν και να διασύρουν εθνικά σύμβολα αγώνων ώστε αυτά να πολτοποιηθούν στο μπλέντερ της νεοταξικής ιδεολογίας χάνοντας κάθε νόημα. Να υποβιβάσουν, να ακυρώσουν, ή ακόμη και να αντιστρέψουν το νόημα εννοιών, όπως δημοκρατία. Να σφετεριστούν και να οικειοποιηθούν οπαδοί της παγκοσμιοποίησης με τον φερετζέ ενός ψευδεπίγραφου διεθνισμού τους αγώνες ενός λαού για ελευθερία και δημοκρατία, έτσι ώστε να ατροφήσει η εθνική μνήμη και η εθνική συνείδηση του λαού μας.

Αναμένουμε από κάθε πολιτική δύναμη που σέβεται και τιμά τους αγώνες και τα σύμβολα του ελληνικού λαού να καταδικάσει απερίφραστα τις ενέργειες αυτές. Κάθε ανοχή σε φασιστικές συμπεριφορές και ενέργειες, προερχόμενες είτε από το χώρο της δεξιάς είτε της αριστεράς, τροφοδοτεί το αυγό του φιδιού στους κόλπους της κοινωνίας διχάζοντας τον λαό και αποπροσανατολίζοντάς τον από το ουσιαστικό διακύβευμα: την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Δε μπορεί να αποτελέσουν άλλοθι γι’ αυτές τις ομάδες η έλλειψη παιδείας, δημοκρατικής ευαισθησίας και αίσθησης καθήκοντος μπροστά στην τραγωδία που υφίσταται ο ελληνικός λαός. Διαφορετικά, ο φασισμός, που χτυπάει ήδη την πόρτα μας, θα εισβάλλει και με «αριστερό» προσωπείο  σείοντας παραπλανητικά τα κόκκινα φουλάρια.

Το δίλημμα που επιβάλλει η εποχή μας είναι σαφές και αδήριτο: ή σκύβουμε το κεφάλι και υπηρετούμε τις απολυταρχικές επιταγές της παγκοσμιοποίησης και των αγορών επαναπαυόμενοι σε μια εικονική «δημοκρατία» της παγκόσμιας ολιγαρχίας, ή διεκδικούμε την εθνική μας  κυριαρχία και τη Δημοκρατία που απορρέει από τον λαό και υπηρετεί το συμφέρον του.

Η διαφύλαξη της αξιοπρέπειας ενός λαού δεν είναι υπόθεση μόνο μιας πολιτικής ομάδας, αλλά όλων όσων αισθάνονται αυτό το χρέος. Η κάθαρση στο χώρο των λαϊκών και δημοκρατικών δυνάμεων από τα φασίζοντα στοιχεία πρέπει να αρχίσει τώρα. Αύριο θα είναι πολύ αργά για όλους μας!

Το Ε.ΠΑ.Μ. καλεί  σε κοινή συστράτευση όλα τα πολιτικά κινήματα, όλους τους πολιτικούς φορείς, όλα τα κόμματα και κάθε πολίτη που αγωνίζονται για την αποκατάσταση  της Δημοκρατίας στη χώρα μας,  την αποδέσμευση από το χρέος, την απελευθέρωση του λαού  μας από τα δεσμά της ευρωπαϊκής  πολιτικής και των μνημονίων που του έχουν επιβληθεί,  την απονομή δικαιοσύνης με  τιμωρία των  ενόχων για εσχάτη προδοσία, την παραγωγική ανασυγκρότηση και  την ανάταση της Πατρίδας μας!

                                                                                                                       Αθήνα, 19 Νοεμβρίου 2017

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.

«Η πολιτική πρόταση του Ε.ΠΑ.Μ.»: ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ

Ο Πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρης Καζάκης παρουσίασε αναλυτικά την πολιτική πρόταση του Ε.ΠΑ.Μ. για την έξοδο από την κρίση και την επαναφορά της Ελληνικής κοινωνίας στην κανονικότητα από μία πατριωτική, δημοκρατική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που θα υπερασπίζεται τη δημοκρατία, την Εθνική κυριαρχία και την αυτοδιάθεση του Ελληνικού λαού.


Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος

Μέλη και φίλοι ανταποκρίθηκαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο διάλογο που ακολούθησε.

Υποβλήθηκαν και απαντήθηκαν ερωτήματα σχετικά με το πώς το Ε.ΠΑ.Μ. θα ανταποκριθεί στα φλέγοντα ζητήματα που ταλανίζουν την Ελληνική κοινωνία όπως το οικονομικό αδιέξοδο, τα Εθνικά θέματα, την επαναφορά των κλεμμένων περιουσιών των Ελλήνων και την απόδοση Δικαιοσύνης.

ΠΗΓΗ

15 Νοε 2017 - Ο Δημήτρης Καζάκης (ΕΠΑΜ) στον e-roi

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ : Να πώς ετοιμάζονται οι στρατιωτικές επεμβάσεις και οι χούντες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Η ΕΕ προχώρησε σ’ ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία κοινής στρατιωτικής δύναμης υπογράφοντας συμφωνία για μια μόνιμη δομή διοίκησης. Η βασική διαφορά με το ΝΑΤΟ είναι ότι η Ευρωπαϊκή κοινή στρατιωτική δύναμη θα περιλαμβάνει το σύνολο των ενόπλων δυνάμεων των χωρών μελών της ΕΕ. Το σύνολο των στρατιωτικών δομών, υποδομών και εξοπλισμών των χωρών μελών θα τεθούν προοδευτικά στη διάθεση αυτής της κοινής στρατιωτικής δύναμης. Τέλος λοιπόν τα εθνικά αμυντικά δόγματα.

Την συμφωνία PESCO ή Μόνιμη Δομημένη Συνεργασία υπέγραψαν στις Βρυξέλλες 23 από τα 28 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χθες Δευτέρα. Ερήμην φυσικά των λαών, αλλά και των κοινοβουλίων, που θα κληθούν – αν κληθούν – να επικυρώσουν εκ των υστέρων την ήδη ειλημμένη απόφαση.

Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Federica Mogherini, υποστήριξε αυτή την κίνηση, χαρακτηρίζοντάς την ως «ιστορική στιγμή». Και δεν έχει άδικο. Οι ένοπλες δυνάμεις για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης πρόκειται να αποσπαστούν από τον πολιτικό έλεγχο των εθνικών αρχών για να τεθούν στη διάθεση υπερεθνικών μηχανισμών ηπειρωτικής ασφάλειας.

Η κ. Mogherini αναφέρθηκε με την υποστήριξη ενός κοινού αμυντικού ταμείου ύψους 5 δις ευρώ η PESCO «θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν την οικονομία κλίμακας της Ευρώπης με αυτόν τον τρόπο για να εκπληρώσουμε το χάσμα της παραγωγής που έχουμε.» Κι έτσι μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Αφενός ο αμυντικός προϋπολογισμός κάθε χώρας μέλους θα ενοποιηθεί σ’ έναν κοινό αμυντικό ταμείο υπό την διαχείριση των υπερεθνικών μηχανισμών της ΕΕ. Κι αφετέρου η βιομηχανία όπλων και παροχής αμυντικών υπηρεσιών θα έχει να κάνει όχι με τις εθνικές αρχές κάθε κράτους, αλλά με τους δικούς της στους υπερεθνικούς μηχανισμούς της ΕΕ.

Με την ενοποίηση και της βιομηχανίας αυτής, κανένας από τους βασικούς της παράγοντες δεν θα έχει να ανησυχεί πια για πιθανές δικαστικές έρευνες και διώξεις σε κάθε επιμέρους χώρα. Δηλαδή η διαπλοκή της πολιτικής με το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα και τους μεσάζοντές του στο απόγειό της.

Η συμφωνία θα τεθεί σε ισχύ τον Δεκέμβριο στην Σύνοδο Κορυφής. Κατόπιν τα μέλη θα υποχρεωθούν νομικά να συμμετάσχουν στα σχέδια στρατιωτικής δράσης υπό την PESCO. Κανείς δεν γνωρίζει προς το παρών ποια είναι τα σχέδια αυτά. Και κανείς δεν γνωρίζει πώς θα προχωρήσει η κοινή δράση των ενόπλων δυνάμεων. Φυσικά, μιλάμε πάντα για τους λαούς και τα κοινοβούλια.

Η Γερμανία και η Γαλλία καταβάλλουν προσπάθειες να φέρουν την ΕΕ πιο κοντά στην ύπαρξη μόνιμης κοινής ένοπλης δύναμης. Το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο αντιτίθεται σε μια πανευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη εδώ και δεκαετίες, δεν αποτελεί μέρος της συμφωνίας. Η Δανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Μάλτα παραιτήθηκαν. Ενώ η Αυστρία, αν και δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, συμφώνησε να συμμετάσχει την τελευταία στιγμή. Κάτι που συνιστά παραβίαση τόσο του Συντάγματος της χώρας, αλλά και των συνθηκών που διέπουν την μεταπολεμική της ουδετερότητα.

Η PESCO χαρακτηρίζεται ως η πιο κατάλληλη οδός για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του ευρωπαϊκού στρατού με την εξάλειψη των επικαλύψεων ανάμεσα στις διαφορετικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά και την εξάλειψη όλων των δομών που θεωρούνται πια ξεπερασμένες μιας και αφορούσαν στην εθνική άμυνα κάθε χώρας. Ταυτόχρονα έχει σαν στόχο τον «εξορθολογισμό» των αμυντικών εξαγορών και την ενίσχυση των logistics μέσω ενός εκτεταμένου δικτύου κόμβων που διασκορπίζεται σε ολόκληρη την ήπειρο.

Το δίκτυο αυτό θα προσφέρει πλήθος επικερδών θέσεων για πολλά ανώτερα και ανώτατα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων των χωρών μελών. Είναι μια μορφή εξαγοράς για να αποφευχθούν αντιδράσεις στους ηγετικούς κόλπους των ενόπλων δυνάμεων σε κάθε χώρα μέλος.

Η PESCO προορίζεται επίσης να καθιερώσει κοινή εκπαίδευση των αξιωματικών, ξεκινώντας από πλήθος μετεκπαιδεύσεων – με το αζημίωτο πάντα για να αποφευχθούν αντιδράσεις. Θα επεκταθεί όμως και προς τα κάτω. Δηλαδή ευθέτω χρόνω θα αγκαλιάσει ακόμη και τις παραγωγικές σχολές των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων σε κάθε χώρα μέλος.

Σύμφωνα με το Reuters, η Γερμανία και η Γαλλία διαφώνησαν για τον μελλοντικό ρόλο μιας κοινής ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης. Το Παρίσι υποστηρίζει έναν πιο αποκλειστικό και ικανό αμυντικό ρόλο με δυνατότητες ανάπτυξης στο εξωτερικό. Το Βερολίνο, υπερασπίστηκε μια πιο περιεκτική προσέγγιση με το μάτι στραμμένο περισσότερο στην επεμβατική δυνατότητα των δυνάμεων εντός ΕΕ. Η οπτική του Βερολίνου φαίνεται να επικράτησε.

Σε αντίθεση με κάποιες άλλες προσπάθειες στην Ευρώπη για εδραίωση κοινού στρατού, η PESCO δεν αντιτίθεται στο ΝΑΤΟ. Κάθε άλλο. Επιχειρεί κάτι που θα ήταν δύσκολο για το ΝΑΤΟ να το πετύχει. Κοινός στρατός υπό κοινή διοίκηση και με ενιαίο δόγμα εφαρμογής στρατιωτικής ισχύος. Γι’ αυτό τόσο οι ΗΠΑ, όσο και το ΝΑΤΟ χειροκρότησαν την PESCO και εμφανίστηκαν να στηρίζουν την συγκεκριμένη προσπάθεια.

Ο τρόπος με τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί ο μελλοντικός πανευρωπαϊκός στρατός δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί επίσημα. Φυλάσσεται ως επτασφράγιστο μυστικό. Ωστόσο, το Βερολίνο δεν κρύβει ότι το στρατιωτικό δόγμα του οφείλει να αφορά στην πρόκληση αστάθειας που πιθανά να προκληθεί στην περίπτωση κάποιες από τις χώρες μέλη αποφασίσουν να φύγουν από την ΕΕ. Το περιοδικό Der Spiegel στο τελευταίο τεύχος του αποκαλύπτει σχέδιο της Bundeswehr, που αφορά σενάριο επέμβασης του στρατού στην περίπτωση διάλυσης της ΕΕ. Ο επίσημος λόγος; Η αστάθεια και το χάος που δήθεν θα προκληθεί στην περίπτωση εξόδου χωρών από την ΕΕ.

Ο γεωστρατηγικός εμπειρογνώμονας Konstantin Sokolov δήλωσε σχετικά στο Russia Today χθες: «Σε ένα σενάριο κοινωνικής αναστάτωσης σε μια χώρα, η αστυνομική της δύναμη καθίσταται αναξιόπιστη επειδή είναι στελεχωμένη από απλούς πολίτες, οι οποίοι έχουν οικογένειες και φίλους στον τόπο τους και μπορεί να μην υποστηρίζουν τις κυβερνητικές πολιτικές. Επηρεάζονται δηλαδή από την αναταραχή. Αλλά μια διεθνής δύναμη θα ακολουθούσε μόνο τις εντολές και θα επηρεαζόταν λιγότερο από το συναίσθημα και τις σχέσεις με τον ντόπιο πληθυσμό». Κι ο νοών νοείτω.

Καταλάβατε γιατί η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα μαζί με την αντιπολίτευση ποιεί σιγήν ιχθύος για την υπογραφή της σε μια συμφωνία που ανατρέπει εκ βάθρων την αποστολή και το ρόλο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας; Καταλάβατε γιατί τα ΜΜΕ αναφέρουν τη συμφωνία στα ψιλά; Ο πολίτης δεν πρέπει να γνωρίζει τι χούντα του ετοιμάζουν.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ : Τουλάχιστον το 36% του ΑΕΠ της Ελλάδας βρίσκεται σε φορολογικούς παραδείσους.

Ας μιλήσουμε για τους φορολογικούς παραδείσους, όπως δεν θα ακούσετε να μιλούν σε κανένα κόμμα του κοινοβουλίου και σε καμιά πολιτική εκπομπή επικαιρότητας. Μπορεί η κυβέρνηση και η ΝΔ να ανταλλάσσουν τζούφια πυρά για τα Paradise Papers, αλλά κανένας τους δεν τολμά να πει την αλήθεια.

Γιατί άραγε ο κ. Τσίπρας δεν απαιτεί από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος να παραδοθούν στις δικαστικές αρχές όλες οι δοσοληψίες από και προς υπεράκτιες εταιρείες, από και προς φορολογικούς παραδείσους; Τόσο δύσκολο είναι; Γιατί άραγε ο κ. Τσίπρας δεν απαιτεί από τις φορολογικές αρχές να ταυτοποιήσουν τις περίπου 15.000 υπεράκτιες εταιρείες με έδρα φορολογικούς παραδείσους που λέγεται ότι δραστηριοποιούνται εντός της Ελλάδας;

Γιατί δεν απαγορεύει τη λειτουργία υπεράκτιων εταιρειών στην Ελλάδα; Γιατί επίσης δεν απαγορεύει τις δοσοληψίες με φορολογικούς παραδείσους εκτός Ελλάδας; Σε τι συμβάλλουν στην οικονομία της χώρας; Ποια είναι η χρησιμότητά τους εκτός από την απόκρυψη της ταυτότητας μεγάλων ροών πλούτου και χρήματος;

Ο κ. Τσίπρα και τύποι σαν τον κ. Κατρούγκαλο ξέρουν μόνο να φλυαρούν ανέξοδα για το «ταξικό ζήτημα», που προκύπτει από τους φορολογικούς παραδείσους, αλλά δεν πρόκειται να πάρουν κανένα ουσιαστικό μέτρο. Για τον ίδιο λόγο που ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην Ελλάδα πήραν. Για τον ίδιο λόγο που καμιά από τις κυβερνήσεις της δήθεν πολιτισμένης Δύσης, ούτε βέβαια η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν πήραν και δεν πρόκειται να πάρουν ανάλογα μέτρα. Όσο κι αν σκούζουν για το θεαθήναι για το δυσθεώρητο ύψος της φοροδιαφυγής, που συντελείται διαμέσου των φορολογικών παραδείσων.

Καταρχάς τι είναι φορολογικός παράδεισος; Πρόκειται για χώρες ή για δικαιοδοσίες που είναι ελκυστικές για ξένους επενδυτές, όπως οι πολυεθνικές εταιρείες και οι τράπεζες, λόγω του ότι έναντι αμοιβής προσφέρουν ελάχιστη ή καθόλου φορολογία, μέτριους ή ανύπαρκτους χρηματοπιστωτικούς ελέγχους και διαφορετικού βαθμού τραπεζικό απόρρητο.

Σε τι χρησιμεύουν οι φορολογικοί παράδεισοι; Με τη δημιουργία εταιρείας ή θυγατρικής σε φορολογικό καταφύγιο μπορούν να εμφανιστούν πληρωμές στην εν λόγω εταιρεία είτε για υπηρεσίες που δεν παρέχονται, είτε για αγορές των οποίων η τιμή είναι εξαιρετικά υπερβολική. Όταν συμβαίνει αυτό, πολλές εταιρείες μετατοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του κέρδους τους σε φορολογικά καταφύγια και εμφανίζουν απώλειες και ζημιές στις χώρες με υψηλότερη φορολόγηση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), περίπου το 1/3 του παγκόσμιου εμπορίου είναι δοσοληψίες μεταξύ αυτών των "συνδεδεμένων μερών".

Τόσο δύσκολο είναι για τις κυβερνήσεις να απαγορεύσουν τις δοσοληψίες όσων δραστηριοποιούνται στη χώρα τους με εταιρείες σε φορολογικούς παραδείσους; Ακόμη κι όταν πρόκειται για πολυεθνικές; Όχι βέβαια. Ο λόγος που δεν το κάνουν είναι απλός. Μέσω αυτών των δοσοληψιών διακινείται το μαύρο χρήμα εξαγοράς της πολιτικής σε κάθε χώρα, αλλά κι εκείνο του οργανωμένου εγκλήματος, που συχνά διαπλέκονται τόσο πολύ ώστε σχεδόν να ταυτίζονται.

Αυτή είναι η θεμελιώδης λειτουργία και χρησιμότητα των φορολογικών παραδείσων. Κι όχι απλά η φοροδιαφυγή. Έτσι, όταν βλέπετε μια κυβέρνηση, ή ένα κόμμα να καταδικάζει αφηρημένα τη φοροδιαφυγή δια υπεράκτιων εταιρειών και φορολογικών παραδείσων, χωρίς να προτείνει τίποτε συγκεκριμένο εκτός των γνωστών αναποτελεσματικών φορολογικών ελέγχων, τότε να ξέρετε ότι εμπλέκεται ή διαπλέκεται σε βαθμό κακουργήματος.

Το Νοέμβριο του 2014 ξέσπασε το σκάνδαλο των Luxleaks, δηλαδή η αποκάλυψη ότι περισσότερες από 350 πολυεθνικές – εκ των οποίων οι περισσότερες δραστηριοποιούνται και στην Ελλάδα – δημιουργούσαν εταιρείες στο Λουξεμβούργο ώστε μέσω εικονικών συναλλαγών να επωφελούνται από το εξαιρετικά ελαστικό πλαίσιο ελέγχων, αλλά και την ιδιαίτερα χαμηλή φορολογία. Οι ξένες εταιρίες άρχισαν να εγκαθίστανται στο Λουξεμβούργο σε μεγάλους αριθμούς στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν το Λουξεμβούργο ενσωμάτωσε στην εθνική του νομοθεσία μια οδηγία της ΕΕ που επέτρεπε στις εταιρείες να πληρώνουν φόρους στην ευρωπαϊκή χώρα όπου έχουν την έδρα τους απ’ εκείνες όπου λειτουργούσαν οι θυγατρικές τους.

Γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά τότε δεν κίνησε διαδικασίες δικαστικής συνδρομής και αποζημίωσης του ελληνικού κράτους για τα δις ευρώ που έχασε σε φόρους από αυτή τη μηχανή φοροδιαφυγής; Γιατί δεν το έκανε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα; Γιατί όλοι τους ποίησαν τη νήσσα;

Μήπως έδειξαν ευαισθησία για τα Panama Papers, που αποκαλύφθηκαν το 2015; Τα έγγραφα αυτά αναφέρουν λεπτομερώς τις οικονομικές δοσοληψίες και σχέσεις για περισσότερες από 214.488 υπεράκτιες εταιρείες. Τα έγγραφα διέρρευσαν από το δικηγορικό γραφείο και πάροχο εταιρικών υπηρεσιών Mossack-Fonseca του Παναμά.

Το ξέρετε ότι το 37% της συνολικής μετοχικής σύνθεσης όλων αυτών των υπεράκτιων εταιρειών είναι ελληνικών συμφερόντων; Η Ελλάδα είναι η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό σ’ αυτές τις υπεράκτιες εταιρείες. Γιατί καμιά αρχή της χώρας μας δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει περισσότερα; Γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα, αλλά κι όλα τα κόμματα συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης έθαψαν το όλο ζήτημα, ή θεώρησαν τα πάντα νόμιμα;

Το μόνο που βγήκε στην επιφάνεια είναι η περίπτωση του δικηγόρου κ. Παπασταύρου, ο οποίος ήταν επί μακρόν στέλεχος της ΝΔ και προσωπικός σύμβουλος του κ. Σαμαρά, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του ως πρωθυπουργού. Μάλιστα ο κ. Παπασταύρου τοποθετήθηκε επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας του κ. Σαμαρά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τα μνημόνια.

Από το 2005 έως το 2014, ο κ. Παπασταύρου ήταν μέλος των Συμβουλίων των Παναμαϊκών Ιδρυμάτων Green Shamrock και Diman, τα οποία φιγουράρουν στα Panama Papers. Το 2006 έγινε αναπληρωτής πρόεδρος του Ιδρύματος Aisios, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα.

Εν τω μεταξύ, σε έρευνα φοροδιαφυγής εμφανίστηκε αδήλωτη τραπεζική κατάθεση αξίας περίπου 5,4 εκατομμυρίων δολαρίων σε λογαριασμό της HSBC στην Ελβετία με το όνομα του κ. Παπασταύρου. Ο ίδιος αρνήθηκε ότι τα χρήματα ήταν δικά του, αλλά δέχθηκε να πληρώσει πρόστιμο ύψους 3,6 εκατομμυρίων δολαρίων στις 2 Φεβρουαρίου του 2016, για να διακανονίσει κατηγορίες φοροδιαφυγής και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Έχει υποσχεθεί να αποδείξει ότι το πρόστιμο ήταν άδικο κι ότι πρέπει να ανακληθεί.

Ήταν μόνο ο κ. Παπασταύρου; Δεν το γνωρίζουμε γιατί κανενός είδους έρευνα δεν έγινε στις υπεράκτιες εταιρείες ελληνικής συμμετοχής ή συμφερόντων.

Σύμφωνα με μελέτες η Ελλάδα είναι στις 6 χώρες του ΟΟΣΑ με τον υψηλότερο δείκτη επί του ΑΕΠ για κρυμμένα κεφάλαια σε υπεράκτιες εταιρείες. Άνω του 36% του ΑΕΠ της είναι τοποθετημένο σε υπεράκτιες εταιρείες με έδρα φορολογικούς παράδεισους. Όταν ο μέσος όρος της Ευρώπης είναι 13% του ΑΕΠ.

Μιλάμε για πάνω από 115 δις δολάρια ΗΠΑ σε τιμές του 2007. Πρόκειται για κρυμμένα κεφάλαια σε υπεράκτιες εταιρείες που ανήκουν μόλις στο 1% του ελληνικού πληθυσμού. Σε μια σχετικά πρόσφατη μελέτη αναφέρεται ότι αν οι κυβερνήσεις είχαν φορολογήσει τις δοσοληψίες με τους φορολογικούς παραδείσους, αλλά και τον κρυμμένο πλούτο στις υπεράκτιες εταιρείες δεν θα είχαν αναγκαστεί να υποστούν το «πρόγραμμα διάσωσης» των δανειστών της.

«Η Ελλάδα δεν θα ήταν υποχρεωμένη να επιβάλει τόσο μεγάλη λιτότητα στους πολίτες της για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των ευρωπαϊκών αρχών, αν η κυβέρνηση μπορούσε να γονατίσει τις ελίτ της.» (Gabriel Zucman, The hidden wealth of nations: the scourge of tax havens, Chicago and London: University of Chicago Press, 2015, σ. 54.)

Αν έβαζαν στο χέρι οι κυβερνήσεις του 2008-2010 τον «ανώνυμο» πλούτο που έχει στοιβαχτεί σε υπεράκτιες εταιρείες ελληνικών συμφερόντων, τότε θα μπορούσε η χώρα να αποπληρώσει – αν το επέλεγε – με μιας το σύνολο του δημοσίου χρέους. Χωρίς κανένα πρόβλημα.

Όμως για να προστατευθεί το 1% της διαπλεκόμενης ολιγαρχίας, μαζί με τις ηγεσίες των κομμάτων της Βουλής, και για να μην κινδυνέψουν να πάνε φυλακή, έπρεπε να οδηγηθεί το 99% των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των επαγγελματιών και των μικρομεσαίων, αλλά κι ολόκληρη η χώρα στην καταστροφή υπό καθεστώς κατοχής και μαζικής εκποίησης. Και ο μέσος πολίτης να πιστέψει ότι δεν υπάρχουν οι πόροι και τα χρήματα που χρειάζονται για να αλλάξει ριζικά ρότα η Ελλάδα μακριά από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ : Γιατί κανένας δεν μιλά για την Γκελνκόρ και τη σχέση της με την Ελλάδα;

Φαντάζομαι ότι είδατε με τι επιμέλεια τα ειδησιογραφία δελτία είχαν το απαραίτητο αφιέρωμα στις αποκαλύψεις των Paradise Papers. Πρόκειται για πάνω από 13,5 εκατομμύρια έγγραφα, τα οποία αποκαλύπτουν το πώς διαπλέκεται σε παγκόσμιο επίπεδο η πολιτική ελίτ και οι πολυεθνικές διαμέσου των υπεράκτιων φορολογικών παραδείσων. Κι ενώ τα δελτία μας εμφάνιζαν λεπτομέρειες για πολιτικά πρόσωπα και καταστάσεις, μακριά από τις υποθέσεις της Ελλάδας, ξέχασαν επιμόνως να αναφερθούν και αναλύσουν τη δράση της πολυεθνικής Γκλενκόρ. Γιατί άραγε;

Καταρχάς, το πακέτο αυτό των Paradise Papers, όπως ονομάστηκαν οι αποκαλύψεις, συνιστούν ουσιαστικά τη συνέχεια των Panama Papers. Είναι μια γρήγορη ματιά, σχεδόν φευγαλέα, σε μια μικρή, τοσοδά, πτυχή της διαπλοκής ανάμεσα στους κυβερνώντες πολιτικούς παγκόσμια και τις πολυεθνικές. Σ’ αυτό χρησιμεύουν πρωτίστως οι υπεράκτιοι φορολογικοί παράδεισοι. Δηλαδή στο ξέπλυμα πολιτικού χρήματος, το οποίο προέρχεται από το ξεπούλημα ολόκληρων χωρών στο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κανείς δεν παίρνει μέτρα εναντίον τους. Όσο κι αν διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι κυβερνήσεις δήθεν για τη φοροδιαφυγή που συντελείται διαμέσου αυτών των υπεράκτιων παραδείσων.

Δεν θα αρκούσε παρά μια χώρα να αποφασίσει ότι κάθε εταιρική ή άλλη δοσοληψία με αυτούς τους τόπους είναι παράνομη και κάθε μορφή διακίνησης περιουσιακών στοιχείων και χρήματος από και προς αυτές τις χώρες των φορολογικών παραδείσων θα δεσμεύεται από το κράτος και θα φορολογείται ιδιαίτερα. Και τότε θα βλέπαμε αν και σε ποιο βαθμό θα μπορούσαν να γίνονται αυτά που περιγράφουν τα Paradise Papers.

Αλήθεια, τι αποκαλύπτει αυτό το νέο πακέτο;

• Αποκαλύπτει τα υπεράκτια συμφέροντα και τις δραστηριότητες περισσότερων από 120 πολιτικών και παγκόσμιων ηγετών από 37 χώρες. Στον κατάλογο συμπεριλαμβάνεται η Βασίλισσα Ελισάβετ της Βρετανίας, 2 πρώην πρωθυπουργοί του Καναδά, αλλά και ένας εκ των στενότερων υποστηρικτών του νυν πρωθυπουργού της χώρας Τζαστίν Τριντό. Επίσης 13 σύμβουλοι, σημαντικοί δωρητές και μέλη της κυβέρνησης του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλτ Τραμπ.

• Αποκαλύπτει ότι ο νυν υπουργός εμπορίου του Τραμπ, Γουίλμπορ Ρος, έχει χρησιμοποιήσει μια αλυσίδα εταιρειών των Νήσων Κέιμαν για να διατηρήσει ένα σημαντικό μερίδιο στην Navigator Holdings, μια ναυτιλιακή εταιρεία της οποίας οι κορυφαίοι πελάτες περιλαμβάνουν τη συνδεδεμένη με το Κρεμλίνο επιχείρηση ενέργειας Sibur. Μεταξύ των κύριων ιδιοκτητών του Sibur είναι ο Kirill Shamalov, γαμπρός του Πούτιν, και ο Γκενάντι Τσιτσένκο, δισεκατομμυριούχος, ο οποίος υπέστη κυρώσεις από την κυβέρνηση των ΗΠΑ το 2014 λόγω των διασυνδέσεών του με τον Πούτιν. Η Sibur είναι ένας από τους πιο σημαντικούς πελάτες της Navigator, καταβάλλοντας στην εταιρεία περισσότερα από 23 εκατομμύρια δολάρια το 2016.

• Εκθέτει τη μηχανική αποφυγής φόρων περισσότερων από 100 πολυεθνικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών Apple, Nike και Botox Allergan.

• Αποκαλύπτει τις αγορές των φορολογικών παραδείσων από πολυεθνικές εταιρείες στην Αφρική και την Ασία, οι οποίες χρησιμοποιούν εταιρείες βιτρίνα στο Μαυρίκιο και τη Σιγκαπούρη για τη μείωση των φόρων και τη διακίνηση «μαύρων» κεφαλαίων.

• Παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών τζετ και σκαφών, συμπεριλαμβανομένων μελών βασιλικών οικογενειών και αστέρων του επαγγελματικού αθλητισμού, χρησιμοποιούσαν τις δομές αποφυγής φορολογίας στη Νήσο του Man.

• Τέλος, φωτίζει ιδιαίτερα τις μυστικές συμφωνίες και τις κρυφές εταιρείες που συνδέονται με την Γκλενκόρ, την μεγαλύτερη εταιρεία διακίνησης εμπορευμάτων στον κόσμο, και παρέχει λεπτομερείς απολογισμούς για τις διαπραγματεύσεις της εταιρείας στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό προκειμένου να αποκτήσει πολύτιμους ορυκτούς πόρους.

Ωστόσο, η Γκλενκόρ δεν είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Κάτι που «ξέχασαν» να θυμίσουν τα αξιότιμα και πάντα φιλαλήθη δελτία ειδήσεων. Η δράση μάλιστα της εν λόγω πολυεθνικής έχει αναπτυχθεί σημαντικά στα χρόνια μετά τα μνημόνια. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Η Γκλενκόρ είναι μια αγγλο-ελβετική πολυεθνική που ελέγχει από μόνη της περίπου το 5% του παγκόσμιου εμπορίου εμπορευμάτων, δηλαδή των προϊόντων των οποίων η τιμή διαμορφώνεται στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων. Είναι εταιρεία διαμεσολάβησης. Αγοράζει φτηνά και πουλά ακριβά. Αυτή είναι η δουλειά της. Και διακινεί κυρίως Αγροτικά προϊόντα, Πετρέλαιο, Αλουμίνα, Άνθρακα, Χαλκό, Σιδηροκράματα, Σιδηρομετάλλευμα, Νικέλιο, Ψευδάργυρο.

Για ποιο λόγο να υπάρχει μια τέτοια εταιρεία; Σε τι χρησιμεύει στην παγκόσμια οικονομία; Γιατί να μην προχωράνε τα ίδια τα κράτη σε οργανωμένη αξιοποίηση των δικών τους πλουτοπαραγωγικών πηγών προς όφελος της εγχώριας επιχειρηματικής πρωτοβουλίας και της οικονομίας των χωρών τους; Γιατί θα πρέπει να πουλάνε και να αγοράζουν από πολυεθνικές σαν την Γκλενκόρ;

Η Γκλενκόρ δεν πουλά τεχνολογία παραγωγής, ούτε έρευνα και εφαρμογές αιχμής. Είναι μια εταιρεία διαμεσολάβησης που αγοράζει προϊόντα από τη μια μεριά του κόσμου και τα πουλά σε μια άλλη, εξασφαλίζοντας ότι οι τιμές που αγοράζει θα μειώνονται και οι τιμές που πουλά θα αυξάνουν. Και πώς το πετυχαίνει; Με μονοπωλιακές συμφωνίες ελέγχου πρώτων υλών και αγορών. Τόσο απλά.

Αν τα κράτη την προσπερνούσαν και προχωρούσαν σε άνοιγμα των αγορών για τα προϊόντα τους με διακρατικού τύπου συμφωνίες, ή άλλες μορφές αληθινά ελεύθερων συναλλαγών ανάμεσα σε εθνικές οικονομίες, σε τι θα χρησίμευε η Γκλενκόρ; Σε τίποτε απολύτως. Η Γκλενκόρ και κάθε είδους τέτοια πολυεθνική θα χρεοκοπούσε. Γιατί όμως όχι μόνο δεν χρεοκοπεί, αλλά αυξάνει το πεδίο δράσης της; Μόνο για έναν λόγο. Λόγω της δυνατότητας εξαγοράς των κυβερνήσεων και των πολιτικών κάθε χώρας.

Γι’ αυτό κι όπου ακούτε για δράση της Γκλενκόρ, ή κάποιας ανάλογης πολυεθνικής να ξέρετε είτε ότι οι κυβερνώντες πολιτικοί και κόμματα τα «πήραν» χοντρά, είτε ότι πρόκειται να τα «πάρουν». Δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος για συμφωνίες με τέτοιου είδους πολυεθνικές.

Και το δίκτυο υπεράκτιων κέντρων είναι ο καλύτερος τρόπος για να διακινηθεί αυτό το χρήμα της εξαγοράς. Χωρίς οι λαοί και οι δικαστικές αρχές κάθε χώρας να μπορούν εύκολα να το εντοπίσουν.

Έτσι η δημιουργία ιδιωτικού μονοπωλίου διυλιστηρίων στην Ελλάδα με την πώληση των ΕΛΠΕ στον Λάτση, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από την εν λόγω πολυεθνική. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να μπει στο παιχνίδι. Κι αυτή ήρθε όταν το 2011 επιβλήθηκαν κυρώσεις εναντίον του Ιράν.

Το Ιράν προμήθευε με πίστωση ένα μεγάλο μέρος του πετρελαίου στα ελληνικά διυλιστήρια. Όταν η συμφωνία τινάχτηκε στον αέρα λόγω των κυρώσεων, τότε ήρθε η ώρα της Vitol και της Glencore, να τρέξουν για να καλύψουν το κενό. Το ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι απλό: Γιατί να αγοράζει κάποιος πετρέλαιο από διαμεσολαβητές; Γιατί να μην αγοράζει απευθείας από την πηγή με διακρατική συμφωνία;

Μα υπάρχει καλύτερος τρόπος για κερδοσκοπία, δωροληψίες και δωροδοκίες, αλλά και για λαθρεμπόριο πετρελαίου; Πώς θα μπορούσε να διακινηθεί άγνωστης ταυτότητας πετρέλαιο προς τα ελληνικά διυλιστήρια ώστε να νομιμοποιηθεί διαμέσου της Vitol και της Glencore;

Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας που διαθέτει κοινό νου, η διαμεσολάβηση από πολυεθνικές συνιστά το καλύτερο κέλυφος για κάθε λογής παράνομη δοσοληψία. Πολύ περισσότερο όταν τα διυλιστήρια μιας χώρας είναι ιδιωτικό μονοπώλιο. Τελείως τυχαία ο κύριος όγκος του πετρελαίου που προμήθευε η Vitol και η Glencore ερχόταν από την Λιβύη. Κι ο νοών νοείτω.

Από τότε η Glencore δεν έμεινε ανενεργή στην Ελλάδα. To 2013 η Αλουμίνιον A.E., θυγατρική του Ομίλου Μυτιληναίος, υπέγραψε ένα νέο εξαγωγικό συμβόλαιο με την Glencore, για την πώληση 75.000 τόνων αλουμινίου σε κολόνες και πλάκες, ποσότητες οι οποίες θα διατεθούν στις Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές αγορές στο διάστημα από τον Ιανουάριο του 2013 μέχρι τον Ιούνιο του 2014. Μπορεί η εν λόγω συμφωνία να ήταν επωφελής για τον Όμιλο Μυτιληναίου, αλλά δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο για μια οικονομία από το να εξάγει πρωτογενώς πρώτες ύλες. Μόνο τριτοκοσμικές οικονομίες ακολουθούν τέτοιες πρακτικές.

Η συγκεκριμένη πολυεθνική έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον της για την ΕΥΔΑΠ, αλλά και για την ΛΑΡΚΟ. Επίσης η επικείμενη πώληση των λιγνιτωρυχείων δεν την αφήνει αδιάφορη. Έτσι η Glencore κατά τεκμήριο έχει αναπτύξει τις καλύτερες των σχέσεων με το πολιτικό και κομματικό σύστημα της Ελλάδας, προκειμένου να επωφεληθεί από το γενικό ξεπούλημα. Κι όπως όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε οι σχέσεις αυτές είναι διαυγείς, έντιμες και προπαντός για το καλό και το συμφέρον της χώρας, αλλά και για την ευημερία του λαού της. Ούτε που να σας περάσει κάτι άλλο από το νου.