Οι εξελίξεις στο Κυπριακό προσλαμβάνουν πλέον επικίνδυνες διαστάσεις και οι ευθύνες που καταλογίζονται συνολικά στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας για τους δρομολογούμενους χειρισμούς είναι κορυφαίες. Η όλη διαδικασία που ακολουθείται για την αντιμετώπιση του Κυπριακού είναι εκτός των προβλεπόμενων του Διεθνούς Δικαίου και παραμένει εγκλωβισμένη απόλυτα σε μια αποικιοκρατική προσέγγιση της Κύπρου.
Οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών που εμφανίζονται ως ενδιαφερόμενα μέρη για την
αντιμετώπιση του Κυπριακού, δεν πρέπει να ξεχνούν τα εξής θεμελιώδη:
1ο. “Έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα
καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο
καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης," όπως χαρακτηριστικά
αναφέρει στο προοίμιό της η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
2ο. "Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Δυνάμει του εν λόγω δικαιώματος
καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονομική,
κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη" σύμφωνα με το άρθρο 1 του Διεθνούς Συμφώνου
για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
3ο. "Η υποταγή των λαών σε ξένη υποτέλεια, κυριαρχία και εκμετάλλευση αποτελεί άρνηση
των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, είναι αντίθετη προς τον Χάρτη των
Ηνωμένων Εθνών και αποτελεί εμπόδιο για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης και της
συνεργασίας. Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. δυνάμει του εν λόγω
δικαιώματος καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα
την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη. Η ανεπάρκεια της πολιτικής
οικονομικής, κοινωνικής ή εκπαιδευτικής προετοιμασίας δεν πρέπει να χρησιμεύσει ως
πρόσχημα για την καθυστέρηση της ανεξαρτησίας," όπως αναφέρουν τα άρθρα 1, 2 και 3
της Διακήρυξης για τη χορήγηση Ανεξαρτησίας σε Χώρες και Λαούς υπό καθεστώς
Αποικίας.
4ο. "Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Δυνάμει του εν λόγω δικαιώματος
καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και ελεύθερα επιδιώκουν την οικονομική,
κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη. Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη κατάσταση
των λαών υπό αποικιακή ή άλλης μορφής ξένη κυριαρχία ή ξένη κατοχή, η Παγκόσμια
Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αναγνωρίζει το δικαίωμα των λαών να
προβούν σε οποιαδήποτε νόμιμη ενέργεια, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,
για να πραγματοποιήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοδιάθεσής τους. Η Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου θεωρεί την άρνηση του δικαιώματος της
αυτοδιάθεσης ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπογραμμίζει τη σημασία
της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος αυτού. Σύμφωνα με τη Διακήρυξη των
Αρχών του Διεθνούς Δικαίου περί φιλικών σχέσεων και συνεργασίας μεταξύ των κρατών,
σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αυτό δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως έγκριση
ή ενθάρρυνση σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα διαμελίσει, θα βλάψει, εν όλω ή εν μέρει,
την εδαφική ακεραιότητα ή την πολιτική ενότητα των κυρίαρχων και ανεξάρτητων κρατών,
σύμφωνα με την αρχή των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών και,
συνεπώς, από μια κυβέρνηση που εκπροσωπεί το σύνολο του λαού που ανήκει στο έδαφος,
χωρίς καμία απολύτως διάκριση", όπως σαφώς αναφέρει το άρθρο 2 της Δήλωσης της
Βιέννης που εγκρίθηκε από την Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
στις 25 Ιουνίου 1993.
Η Κύπρος υπήρξε αποικία της Βρετανίας, στην οποία δεν επετράπη ποτέ να ασκήσει
ελεύθερα και ανεμπόδιστα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Η επιβολή στην Κύπρο ενός
καθεστώτος προτεκτοράτου υπό την εγγύηση προστάτιδων δυνάμεων, παραβίασε κάθε
έννοια πρωτογενούς Διεθνούς Δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταπολεμικά. Έδωσε
επίσης το πρόσχημα για την εισβολή και την κατοχή από την Τουρκία περίπου του 1/3 του
εδάφους της Κυπριακής δημοκρατίας.
43 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή δεν μπορεί η Κύπρος να συνεχίζει να
αντιμετωπίζεται με όρους δικαίου της αποικιοκρατίας. Δεν μπορεί να θεωρείται ως
τετελεσμένο η στρατιωτική εισβολή και κατοχή ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ.
Καμιά δύναμη, που ασκεί κατοχή σε εδαφική επικράτεια άλλου κράτους, χωρίς ούτε καν να
τηρεί τους κανόνες δικαίου του πολέμου, αλλά και του δικαίου κατοχής σύμφωνα με τη
Συνθήκη της Γενεύης του 1949, όπως η Τουρκία, δεν μπορεί να θέτει αιτήματα, όρους και
απαιτήσεις.
Είναι επίσης αδιανόητο να αναγνωρίζονται "ιστορικά δικαιώματα" σε κατακτητές και
αποικιοκράτες, με πρόσχημα τη «διευθέτηση» του Κυπριακού. Μόνον ο λαός της Κύπρου
έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίσει ελεύθερα και χωρίς εξωτερικές πιέσεις,
τετελεσμένα ή δεσμεύσεις - πέραν αυτών του Διεθνούς Δικαίου - το εσωτερικό καθεστώς
της χώρας του, την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξή του.
Κάθε άλλη προσπάθεια να διαμορφωθεί το εσωτερικό καθεστώς και τα σύνορα της Κύπρου
σε τραπέζια διαπραγματεύσεων στο εξωτερικό, ανάμεσα σε ξένες δυνάμεις και ερήμην του
Κυπριακού λαού, συνιστά βάναυση προσβολή του πυρήνα του σύγχρονου δικαίου των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και γι' αυτήν τη βάναυση προσβολή είναι υπόλογες όλες οι πολιτικές ηγεσίες που προωθούν τέτοιες διαδικασίες για το Κυπριακό,
συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας και της Κύπρου. Υπόλογες όχι
μόνο πολιτικά απέναντι στους λαούς τους, αλλά και ποινικά για την κατάφωρη παραβίαση
του πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων.
Το Ε.ΠΑ.Μ. ξεκαθαρίζει πώς οι εν λόγω διαπραγματεύσεις συνιστούν παραβίαση των
βασικών αρχών και διατάξεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και διαιωνίζει το
δίκαιο της αποικιοκρατίας και των πολεμικών τετελεσμένων σε βάρος της Κύπρου και των
Κυπρίων, ανοίγοντας ταυτόχρονα τον δρόμο για την αναθεώρηση των συνόρων με τη βία,
ή, με την απειλή χρήσης βίας.
Μπροστά σε αυτήν την καινούργια και άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, που μας εμπλέκει σε
πρωτοφανείς τυχοδιωκτικούς χειρισμούς και απρόβλεπτους κλυδωνισμούς, το Ε.ΠΑ.Μ.,
συναισθανόμενο το μέγεθος της εθνικής του ευθύνης:
α) Καταγγέλλει τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται πίσω από την πλάτη και ερήμην των
λαών σε σκοτεινούς διαδρόμους της διπλωματίας των μεγάλων δυνάμεων,
β) Καταγγέλλει το ύποπτο παιχνίδι των διαπραγματεύσεων, με την Κυπριακή Δημοκρατία
να εμφανίζεται ως Ελληνοκυπριακή κοινότητα, καταργώντας ουσιαστικά το δικαίωμα της
ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσής της ως κυρίαρχο κράτος,
γ) Καταγγέλλει τη μεθοδευόμενη ακύρωση της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας και
τη μετατροπή της Κύπρου σε ένα διαμελισμένο κράτος υπό ξένη κηδεμονία,
και προειδοποιεί όλες τις πλευρές των εμπλεκομένων χωρών ότι φέρουν στο ακέραιο τόσο
την πολιτική, όσο και την ποινική ευθύνη, που προκύπτει από την κατάφωρη παραβίαση
των θεμελιωδών δικαιωμάτων ενός λαού, όπως αυτού της Κύπρου.
Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν πρόκειται να αποδεχθεί κανενός είδους "λύση" του Κυπριακού στη λογική
της αποικιοκρατίας και των τετελεσμένων της Τουρκίας. Θα συνεχίσει να μάχεται για το
δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού, χωρίς ξένες κατοχές, στρατεύματα,
προστάτιδες δυνάμεις και κηδεμονία.
Το Κυπριακό υφίσταται αποκλειστικά και μόνο ως ζήτημα στρατιωτικής εισβολής και
κατοχής μέρους της εδαφικής επικράτειας ενός ανεξάρτητου κράτους, μέλους του ΟΗΕ,
από την Τουρκία. Επομένως το μόνο ζήτημα που υφίσταται για τη διεθνή κοινότητα και τον
ΟΗΕ ως Κυπριακό πρόβλημα, είναι η ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της εδαφικής
επικράτειας της Κύπρου και η άμεση, άνευ όρων, αποχώρηση όλων των στρατιωτικών
δυνάμεων της Τουρκίας, ως αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της
όποιας διεθνούς συμφωνίας, με σκοπό την πλήρη αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους της Κύπρου, καθώς και του ενιαίου και αδιαίρετου της
Κυπριακής Δημοκρατίας για όλους τους πολίτες της, ανεξαρτήτως εθνοτικών, θρησκευτικών
ή άλλων διαφορών.
Αθήνα, 22 Οκτωβρίου 2017
Το Σώμα του 6ου Πανελλήνιου Συνεδρίου του ΕΠΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου