Μας δολοφονούν! Θα παραμείνουμε αδρανείς;

ΤΡΊΤΗ, 22 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2013

Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη
Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν δεν έχουν μέτρο, δεν είναι σε θέση να διαπραγματευτούν και εξοντώνουν κυριολεκτικά το σύνολο του ελληνικού λαού. Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα είναι, χωρίς υπερβολή, ανατριχιαστικά.
Μας έφεραν τον Αρμαγεδδώνα στη ζωή μας, και το χειρότερο είναι ότι δεν γνωρίζουμε τι, ακόμη, θα μας ζητήσουν, στο άμεσο μέλλον, γιατί απέδειξαν προ πολλού ότι δίνουν εύκολα και συνεχώς υποσχέσεις, εν γνώσει τους ότι δεν θα είναι σε θέση να τις τηρήσουν, εφόσον η δουλικότητα, μπροστά στην τρόικα, είναι δεδομένη και αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.

Φαντάζουν, λοιπόν, φαιδρά-ή και σκηνοθετημένα- τα επαναλαμβανόμενα τις τελευταίες ημέρες ως πρώτο θέμα από τα "γνωστά και μη εξαιρετέα κανάλια", ότι..."η Κυβέρνηση έχει θυμώσει"... ότι... "τα σπάνε με την τρόικα"... ότι... "δεν πρόκειται να ληφθούν οριζόντια μέτρα"...
Κι επειδή δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα τους, που πάντως δεν έχει σχέση με την οικονομική επιστήμη που εγώ διδάχθηκα, ερωτώ, αν η υφαρπαγή των καταθέσεων ανυποψίαστων πολιτών χαρακτηρίζεται ως μέτρο "οριζόντιο", "κάθετο" ή ΛΗΣΤΡΙΚΟ, που έτσι εγώ το κατατάσσω.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, δεν πρέπει ούτε λεπτό πια να γίνει ανεκτή μια τόσο εγκληματική - εθνοδολοφονική πολιτική. Ούτε δευτερόλεπτο. Μας θεωρούν αναλώσιμη ύλη και μας αποτελειώνουν με μέθοδο και σύστημα, ενώ ταυτόχρονα μας πανικοβάλλουν στο άκουσμα της δραχμής.
Αλλά, ας το σκεφθούμε:
Τι χειρότερο θα μπορούσε να μας φέρει η επάνοδος στη δραχμή; Για μας, τώρα που φθάσαμε στο τελευταίο σκαλί, μόνο βελτίωση μπορεί να σημαίνει... για την ευρωζώνη, όμως τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα.
Μας θυσίασαν μια φορά, με την άρνηση να γίνει το κούρεμα όταν έπρεπε, και όταν θα μας ωφελούσε, για να μην επεκταθεί η κρίση, όπως δήλωσε με αδιανόητη κυνικότητα η κυρά Λαγκάρντ... να δεχθούμε και άλλη θυσία, τώρα;
Να οριζοντιωθούμε και να χαθούμε για χάρη της Ευρωζώνης, η οποία μας διαλύει;
Να σκεφθούμε, ακόμη, τι άλλο μπορούν να μας ζητήσουν οι τραπεζίτες/δανειστές, όταν θα έχουν πάρει τα σπίτια, τους μισθούς και τις συντάξεις, τις καταθέσεις, το περιεχόμενο των τραπεζικών θυρίδων, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα δημόσια, αλλά φυσικά και τα ιδιωτικά κτίρια- μέσω των αμέτρητων φόρων επί των ακινήτων-, τον επίγειο και υπόγειο πλούτο, τα νησιά, δηλαδή ΟΛΑ.
ΟΛΑ; Ε όχι…
Θα μείνει και κάτι ακόμη, και αντί να μας τρομάζει η σκέψη, να μας κάνει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να αντιδράσουμε στους δαίμονες που τρώνε τη ζωή μας.
Τι άλλο;
Μα, το επόμενο που θα απαιτήσουν θα είναι ανθρώπινα όργανα.
Όχι δεν είναι επιστημονική φαντασία.
Αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, που δεν διαθέτουν ανθρώπινα όρια.

http://kostasxan.blogspot.gr