Ο J. Dijsselbloem αλλάζει τα πράγματα για την ανακεφαλαιοποίηση

Του Γιάννη Αγγέλη

Οι κ.κ. Στουρνάρας και Προβόπουλος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα εκνευρισμένοι με την χθεσινή “βιασύνη” του κ. Dijsselbloem. Είναι προφανές... και σχολιάζεται ήδη με πολύ ανησυχία στους τραπεζικούς κύκλους στην Αθήνα, το γεγονός ότι η δήλωση του Ολλανδού προέδρου του Eurogroup δεν άφησε κανένα περιθώριο παρεξηγήσεων για το ποια θα είναι η επόμενη ημέρα των τραπεζών στις οικονομίες που θα παραμείνουν αιχμάλωτες του φαύλου κύκλου της ύφεσης και της κρίσης χρέους: “bail-in” των πιστωτών τους, όπου πιστωτές είναι οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι και πλέον οι καταθέτες (αποταμιευτές και μη).

Αυτό για την Ελλάδα, με την ανακεφαλαιοποίηση να εκκρεμεί στην τελική της φάση, δηλαδή στην φάση όπου οι ιδιώτες θα πρέπει να αποφασίσουν για το αν θα μπουν ή όχι στις ΑΜΚ για να καλύψουν το 10% του μετοχικού κεφαλαίου, σημαίνει ότι οι υποψήφιοι και όσοι... σκέπτονταν να κάνουν το τόλμημα να μπουν στις ΑΜΚ, θα το ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά πριν το κάνουν. Και αυτό όχι γιατί το bail-in βάζει πρώτους τους μετόχους στην “διάσωση”, αλλά γιατί απομακρύνει την δυνατότητα σε οικονομίες που βρίσκονται σε ύφεση και υπερχρέωση, να προσελκύσουν ή και να διατηρήσουν καταθέσεις. Με άλλα λόγια απομακρύνει την προσδοκία οργανικής κερδοφορίας στο ορατό μέλλον!

Και ακόμα περισσότερο κάνει πολύ λιγότερο ελκυστική την προοπτική επιστροφής κεφαλαίων στις εγχώριες τράπεζες. Αυτά τα συμπεράσματα είναι μάλλον προφανή   και δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο το ήδη δύσκολο εγχείρημα της προσέλκυσης ιδιωτών για την κάλυψη του 10% των κεφαλαίων της ανακεφαλαιοποίησης που θα πρέπει να ολοκληρωθεί τους λίγους επόμενους μήνες... Το συμπέρασμα είναι, όπως παρατηρούν τραπεζικού αναλυτές, ότι ο κ. Dijsselbloem, δυσκόλεψε με τα όσα είπε πολύ την δουλειά του ελληνικού προγράμματος στήριξης. Και όχι μόνο της Ελλάδας.

Η τάση που κατεγράφη αμέσως μόλις έγινε κατανοητό, με την βοήθεια του ολλανδού προέδρου του Eurogroup (τέτοια γκάφα – αν είναι γκάφα – δεν θα την έκανε ποτέ η αλεπού ο Jean Claude Juncker), ότι η γραμμή πλέον για το τραπεζικό σύστημα στην Ευρωζώνη είναι να απορροφηθεί το κόστος αναδιάρθρωσης των τραπεζών όχι μόνο από τους μετόχους και τους ομολογιούχους (δηλαδή επενδυτές) , αλλά και από τους καταθέτες (αποταμιευτές, ταμεία, κ.λ.π.), δείχνει την επόμενη ημέρα: απότομες μετακινήσεις από το ευρώ σε άλλα νομίσματα αλλά και από λιγότερο σε περισσότερο “σταθερές” τράπεζες στο εσωτερικό της ευρωζώνης.

Με άλλα λόγια ο κ. Dijsselbloem, σε διατεταγμένη υπηρεσία ή όχι, χθες έκανε αυτό που είχαν κάνει οι κ.κ. Merkel και Sarkozy στην Ντοβίλ: κινητοποίησε τις  δυνάμεις της αγοράς σαν ανώτατο κριτή βιωσιμότητας. Τότε το είχαν κάνει για τα κρατικά ομόλογα. Τώρα το κάνουν για τις τράπεζες.

Με αυτούς τους όρους οι κ.κ. Στουρνάρας και Προβόπουλος έχουν μπροστά τους να λύσουν από σήμερα άλλο ένα γρίφο: πως θα ολοκληρώσουν την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με πολύ μικρότερο ενδιαφέρον από τους επενδυτές μετόχους... Γιατί αυτοί οι δύο γνωρίζουν ότι η ίδια “Οδηγία” που αντικαθιστά το “Bail – out” με το “bail-in” έχει και άλλη μία “παράγραφο “ αυτή που βεβαιώνει ότι δεν μπορούν να παραμένουν “κρατικές” για πολύ καιρό οι κρατικοποιημένες τράπεζες από την ανακεφαλαιοποίηση μέσω ΤΧΣ τράπεζες. Και αυτό το γνωρίζουν πλέον οι αγορές ...    

Πηγή:www.capital.gr