Οι «ρεαλιστές» του ΣΥΡΙΖΑ και ο ονειροπόλος Λαός...

Του Σταύρου Κατσούλη

Υπάρχουν κάποιοι, ακόμα και τώρα στην εποχή που αποκαλύφθηκε η σαπίλα του πολιτικού κατεστημένου, που πιστεύουν ακόμα στο "μη χείρον, βέλτιστον". Υπάρχουν κάποιοι δηλαδή στην συγκεκριμένη περίπτωση, που πιστεύουν ότι δεν πειράζει που ο ΣΥΡΙΖΑ, δέχεται ανθρώπους από κόμματα που ψήφισαν προδοτικά μνημόνια και υποτελείς συμβάσεις.

Αυτοί πιστεύουν επίσης ότι δεν πειράζει που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το παίζουν κομμουνιστές, σοσιαλιστές και οτιδήποτε άλλο αριστερό πιστεύουν ότι θα ενθουσιάσει τον κόσμο, όταν εμπλέκουν τους εαυτούς τους σε χρηματιστηριακά χαρτοφυλάκια, αμέτρητα ακίνητα και έχουν εκατομμύρια κεφαλαίου στην άκρη.

Ότι δεν πειράζει που δεν υπάρχει νομότυπος τρόπος να διαπραγματευτεί και να ανατρέψει κανείς τις δανειακές συμβάσεις και την επικυριαρχία που οι προδότες του ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ και ΛΑΟΣ μας έφεραν. Ότι δεν πειράζει που η ΕΕ έχει γίνει υποχείριο του υποτιθέμενου εχθρού, που είναι το υπερ-διεθνές κεφάλαιο...

Αρκεί για όλους αυτούς, που τα λόγια του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρουν κάποιες λέξεις, που μπορούν να αποτελέσουν μια αμυδρή ελπίδα, που στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη βέβαια. Δεν πειράζουν όλα αυτά, και τόσα άλλα που έχουν ήδη κάνει και παραδέχονται οι ίδιοι. Αρκεί που υπάρχει η αμυδρή πιθανότητα να ξανά έρθουμε αισίως, μετά από κάποιες εκλογές, χωρίς να εμπλακεί ο ίδιος ο Λαός στην λύση του προβλήματος ως οφείλει, στο παλαιό κατεστημένο της αριστεράς ενάντια στην δεξιά και του αντιθέτου. Αρκεί αυτό το ανεπαρκές, και γι αυτό το ανεπαρκέστατο, θα κάνουν τα πάντα...

Μέχρι να καταλάβουν, αλλά αυτήν την φορά μέσα από το πετσί τους, με το αίμα να τρέχει ασταμάτητα ανάμεσά στον Λαό μας, ότι έκαναν ακόμα ένα μεγάλο λάθος... Αυτός κύριοι, εξ ορισμού είναι ο εύκολος δρόμος.

Μετά υπάρχουν, και οι ονειροπόλοι. Αυτοί που ονειρεύονται μια Πατρίδα και ένα Έθνος και γιατί όχι, έναν ολόκληρο πλανήτη, όπου κανένας δεν θα εκμεταλλεύεται κανέναν. Όπου κανένας ψευδεπίγραφος αριστερός, που στην πραγματικότητα είναι φασίστας, δεν θα παίζει το αριστερό του λοβοτομημένο παιχνίδι στις πλάτες ενός Λαού που υποφέρει. Όπου κανένας πατριδοκάπηλος φασίστας, δεν θα ξεφτιλίζει τα σύμβολα του Έθνους, με το εωσφορικό του μένος ενάντια στην ανθρωπότητα. Όπου η Δημοκρατία θα βασιλεύει, και ο Λαός πλέον αυτοπροσώπως, θα εγγυάται την δικιά του ευημερία και θα καθαιρεί κάθε προδότη και ψεύτη που θα τολμήσει να τον κοροϊδέψει.

Πράγματι, αυτός ο δρόμος είναι πολύ πιο δύσκολος. Πολύ πιο δύσκολος, γιατί απαιτεί να ξεχάσεις το ποιος σου έλεγαν ότι είσαι, να ξεχάσεις τους τρόπους και τις αμαρτίες του παρελθόντος. Ναι, είναι πολύ πιο δύσκολος αυτός ο δρόμος, γιατί απαιτεί να σεβαστείς ΟΛΟΥΣ τους πολίτες, αριστερούς, δεξιούς, απολιτίκ, αναρχικούς και ανένταχτους. Και είναι πολύ πιο δύσκολος, γιατί απαιτεί αγάπη για τον Λαό και το Έθνος και την παραδοχή ότι ΥΠΑΡΧΕΙ Πατρίδα, τόση αγάπη, ώστε να θυσιαστεί κανείς για να τον ενδυναμώσει, να τον στηρίξει και να του δώσει την ζωή που οι υπόλοιποι του παίρνουν. Και τόσο δύσκολος, γιατί απαιτεί μόλις κάνεις εκτελέσει το χρέος του, να κάνει ΠΙΣΩ και ν αφήσει τον Λαό του να κάνει τα επόμενα βήματα του... Να κάνει πίσω, και να επιστρέψει στα σπλάχνα του Λαού απ' όπου και ξεπήδησε...

Και είναι δύσκολος ο δρόμος αυτός, γιατί είναι ανηφόρα, είναι βαριά, βαρύτατη καλογερική, θέλει αγώνα, να παλέψεις τον εχθρό και την ίδια ώρα να μένεις απολύτως ψύχραιμος.

Είναι δύσκολος αυτός ο δρόμος; Βεβαίως, ο δυσκολότερος! Αξίζει όμως απερίγραπτα περισσότερο, από την αυτοκτονική, δολοφονική και απολύτως αντι-Δημοκρατική συντηρητικότητα ενός απομονωμένου από τον Λαό "αριστερού", που έχει πιστέψει ότι η δικιά του στείρα σέχτα, θα σώσει τον κόσμο.

Και γιατί, παρ όλα αυτά που έχουν γίνει, να εστιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο αριστερό κομμάτι του μόνο; Τι έχει ο υπόλοιπος Λαός που ο ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να λέει ότι θέλει να σώσει, ψώρα;

Και βέβαια χρειάζονται πολλά για να αλλάξει η κατάσταση, αλλά στην περίπτωσή μας, κανένα από αυτά δεν είναι μιά αριστερή κυβέρνηση, και πολύ λιγότερο ακόμα ένας ΣΥΡΙΖΑ του κεφαλαίου, των ΗΠΑ και της Ευρώπης...

Ακόμα και με τις παραδοχές των κατ εξοχήν αριστερών, και όχι των ψευτο-αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ, οι λύσεις τους, είναι για περιόδους όπου η εκμετάλλευση, είναι ταξικό θέμα με την κλασσική έννοια, δηλαδή της εργατικής τάξης ενάντια σε κάποια άλλη τάξη που την εκμεταλλεύεται. Αυτό είναι μια μορφή επανάστασης που έχει όρια κλασσικά και ταξικά. Ούτε και αυτό όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να έχει την ικανότητα να κάνει, μια και όλοι μας ξέρουμε ποιες ακριβώς τάξεις οι ηγετικές "μορφές" του ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούν.

Αλλά χαλάλι, δεν μας αφορά, γιατί πολύ απλά, το πρόβλημά μας σήμερα δεν είναι να υπάρξει κάποια βελτίωση σε κάποια αντεργατικά μέτρα ή κάποια λιτότητα η ακόμα και κάποια καθαρά ταξική εκμετάλλευση.

Το πρόβλημά μας, σήμερα, είναι καθαρά ιμπεριαλιστική επίθεση με οικονομικά όπλα, ενάντια στην Πατρίδα, το Έθνος και την ίδια την γη και το ύδωρ μας.

Μπροστά στην απειλή αυτή, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να ορθώσει πολιτικό-ιδεολογικό στόχο, γιατί εάν το κάνει, τότε αποδυναμώνει τον ίδιο τον Λαό που αυτήν την στιγμή, πρέπει να κάνει απολύτως ενωμένος έναν πραγματικό εθνικό-απελευθερωτικό αγώνα. Όποιος βάζει την ιδεολογία του μπροστά, όταν μέσα στην ίδια την στην χώρα του βρίσκεται ο εχθρός που θέλει να καταστρέψει την Πατρίδα, όχι μόνο κάνει ένα τραγικό λάθος και μια βλακώδη αστοχία, αλλά είναι μέρος, και μάλιστα ένα σημαντικότατο μέρος του προβλήματος.

Εάν η φερόμενη ως "αριστερά", σήμερα είχε ίχνος τσίπας μέσα της, τότε θα έκανε το χρέος της ως ένα άλλο ΕΑΜ, με το να προτάξει το ΕΘΝΙΚΟ, πάνω από το ιδεολογικό, ώστε να μπορέσει ο Λαός να τραβήξει ότι αυτός κρίνει από το επαναστατικό της παρελθόν, για να κάνει τον απελευθερωτικό του αγώνα.

Εφ όσον, δεν το κάνει αυτό, και πολύ χειρότερα, εφ όσον έχει δείξει ότι είναι ηθελημένα ανίκανη να το κάνει αυτό, τότε της αξίζει ο χειρότερος αφανισμός, ακόμα και από τους δοσίλογους που μας κυβερνούν.

Και αυτό γιατί όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά το κάνουν αυτό με το να καπηλεύονται οτιδήποτε το προοδευτικό υπάρχει, απαγορεύοντας ουσιαστικά στον Λαό να εκφράσει τον πραγματικό του προοδευτισμό!

Ο Σταύρος Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.Πα.Μ.

Πηγή: Ε.ΠΑ.Μ. ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ