.

ΓΛΗΝΟΣ


Ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω - Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξή σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. - Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα! Όταν πολεμάς για την λευτεριά, είσαι κι όλας λεύτερος (Νίκος Καζαντζάκης)




Δ. Καζάκης: Η νομική δέσμευση του Ε.ΠΑ.Μ. στον ελληνικό λαό

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η ΜΥΝΗΣΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. ΕΠΙ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ






Η νομική δέσμευση του Ε.ΠΑ.Μ. στον ελληνικό λαό




ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΙΑΒΑΣΤΕ : Αποφασεις και ψηφισματα του 5ου Συνεδριου του Ενιαιου Παλλαϊκου Μετωπου.


ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ...

Ανάποδα
Ακούστε στο e-roi.gr Ειδήσεις που αποκρύπτονται από τα συστημικά ΜΜΕ, θα σχολιάζονται θα αναλύονται και θα αντιπαρατίθενται στην κατασκευή πλαστών ειδήσεων που σερβίρονται στο πλαίσιο της πιο ξετσίπωτης προπαγάνδας. Την προπαγάνδα του φόβου και της εξαπάτησης. Είναι για εμάς κοινός τόπος, η προσπάθεια αντίληψης της ελληνικής και διεθνούς πραγματικότητας αλλά και η αποκάλυψη του μέλλοντος που ετοιμάζουν στον λαό μας..


synedrio











ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ : http://www.nationaldebtclocks.org/debtclock/greece


ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
(ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΔΕΞΙΑ)

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

20 Στόχοι για την στρατηγική, τακτική και επικοινωνιακή πολιτική του Μετώπου.






Ο χρήστης 
 
στην ενότητα: Προσυνεδριακός Διάλογος (4ο Συνέδριο)

του Σ. Κατσούλη, ΕΠΑΜ Γλυφάδας- Ελληνικού

21 Μαϊου 2015

Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Με το παρακάτω κείμενο, παραθέτω εν μέρη και συνοπτικά τις σκέψεις μου για το πως πρέπει να διαχειριστούμε την τραγική κατάσταση που βρίσκεται η Πατρίδα μας. Παρακαλώ για ανοιχτό διάλογο, βελτιώσεις, κριτική, αλλά κυρίως εμπεριστατωμένες διαφωνίες. Για να γίνει καλύτερη η παρουσίαση κάποιου σχεδίου δράσης, θα σημειώνω με ειδικό τρόπο τους στόχους που προκύπτουν από την ανάλυση.

Εισαγωγή
Μόλις σήμερα, 21 Μαΐου 2015, εκδόθηκε άλλο ένα ΦΕΚ, στο οποίο αναφέρονται οι αποφάσεις παροχών εγγυήσεων Ελληνικού Δημοσίου 1,650 και 3,1 δισεκατομμυρίων στις Τράπεζες Eurobank Ergasias A.E. και ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε. αντίστοιχα.  Τα συνολικά ομολογιακά δάνεια των τραπεζών από την αρχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ, έχουν πλέον υπερβεί τα 50 δισεκατομμύρια, πολύ πάνω από ότι είχαν εγγυηθεί οι προηγούμενες κυβερνήσεις τις τελευταίες χρονιές. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση εκτελεί κατά γράμμα την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, έχοντας ήδη πληρώσει πλήρως και εγκαίρως 3 φορές το ΔΝΤ, αρπάζοντας αυταρχικά οτιδήποτε ρευστό υπάρχει στα ταμεία όλου του κράτους.

Δεν θα χρειαστεί ελπίζω, να αναφερθούν όλα τα άλλα πεπραγμένα της κυβέρνησης όπως είναι η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας και η παραμονή όλων των παραγόντων που μας έφεραν ως εδώ στις εκάστοτε θέσεις κλειδιά, που στην ουσία είναι μια συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων και της απόλυτης υποτέλειας.  Την ίδια περίοδο, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι διαπραγματεύεται σκληρότατα με τους δανειστές. Οποιοσδήποτε νοήμων πολίτης, γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει το οποιοδήποτε ωφέλιμο αποτέλεσμα, πόσο μάλλον η ποθητή οριστική λύση για τον Λαό μας.

Τα γεγονότα αυτά, δεν περνούν απαρατήρητα από τον Λαό μας, τουλάχιστον σε κάποιο ικανό ποσοστό πλέον. Η ελπίδα και γενικότερη ψυχολογική έξαρση που υπήρχε αμέσως μετά τις εκλογές, έχει αρχίσει να μετατρέπεται είτε σε οργή, είτε σε απόλυτη απελπισία. Σήμερα πλέον, έχουμε χειροπιαστά αποτελέσματα, με νέες κινητοποιήσεις και αντιδράσεις από διάφορους κλάδους και ομάδες της κοινωνίας μας, οι οποίες είναι σίγουρο – εάν κρίνουμε από τις τρομακτικές δεσμεύσεις που έχει κάνει ήδη η κυβέρνηση – θα αυξηθούν. Η αύξηση αυτής της αντίδρασης μάλιστα, είναι σίγουρο ότι θα αυξηθεί ραγδαία όταν γίνουν αντιληπτά τα αποτελέσματα των αποφάσεων της κυβέρνησης, με πρακτικούς όρους, οι οποίοι θα υλοποιηθούν με νέες απολύσεις, χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης κάθε νοικοκυριού και γενικά το γρήγορο βάθεμα της κρίσης.

Ένα ικανό μέρος του Λαού μας ψάχνει για εναλλακτικές, αλλά δεν βρίσκει σοβαρές προτάσεις
Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, έχει προκαλέσει σε ένα ικανό μέρος του Λαού μας  – εκτός από την απελπισία ή/και την οργή – την αναζήτησή του για εναλλακτικές λύσεις και διεξόδους. Το παραμύθι ότι το Ευρώ και η Ε.Ε. είναι μονόδρομος, έχει χάσει για πολλούς την ισχύ του, μια και έχει γίνει πλέον φανερό, ότι μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο κόσμος δεν πρόκειται να δει προκοπή. Θέματα, που μέχρι πρότινος ήταν ταμπού, όπως αυτό της εξόδου από την Ε.Ε. ή/και το Ευρώ, το θέμα της ανάγκης μονομερών κινήσεων αλλά και της ίδιας της διαγραφής του χρέους, είναι πλέον καθημερινή σκέψη για πολλούς συμπολίτες μας.

Και είναι φυσικό κάποιος κόσμος, να έχει αρχίσει να ψάχνει να βρει άλλες διεξόδους, όταν βλέπει την φασίζουσα Ε.Ε. και τους δανειστές να συμπεριφέρονται μέρα με την μέρα, όλο και πιο αυταρχικά, να μην ενδιαφέρονται διόλου για τα νοικοκυριά που καταστρέφονται, τον οικονομικό όλεθρο που προκαλούν και τις ζωές που χάνονται. Η ελπίδα μέσα στο Ευρώ και την Ε.Ε. που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται προ των θυρών της απόλυτης εξαφάνισής της, και η υποτελής συμπεριφορά των κυβερνώντων, δεν βοηθά στην διατήρηση αυτής της ελπίδας.

Ο μοναδικός πολιτικός χώρος που έχει σοβαρή και πλήρη πρόταση, είναι το Ε.ΠΑ.Μ., αλλά αυτό δεν το γνωρίζει η συντριπτική πλειοψηφία
Ωστόσο, παρ όλη την διάθεση έστω, να μάθει για τις εναλλακτικές λύσεις,  στην αναζήτησή του αυτή  ο κόσμος δεν βρίσκει σοβαρές προτάσεις, ούτε στον βαθμό λεπτομέρειας που ζητά, ούτε στην ορθολογικότητα τους. Εμείς όμως, ως ΕΠΑΜήτες οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι το Ε.ΠΑ.Μ. έχει στα χέρια του το πλήρες εναλλακτικό αυτό σχέδιο.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει, ότι και ο πιθανός αποδέκτης των θέσεων μας, το γνωρίζει αυτό. Αντίθετα με την γνώμη πολλών, το ΕΠΑΜ, ΔΕΝ είναι γνωστό σε ικανό μέρος του Λαού μας. Κι όταν ακόμη είναι γνωστό σε κάποιο υποσύνολο του, δεν υπάρχει η κατανόηση ότι το Ε.ΠΑ.Μ. έχει πράγματι την λεπτομερή και πλήρη λύση.

Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους μας λοιπόν, είναι να κάνουμε γνωστό το Ε.ΠΑ.Μ., σε ικανό μέρος του Λαού μας. Επιπροσθέτως, αυτή η γνωριμία με το Μέτωπο μας, δεν πρέπει να είναι υπερφίαλη ή γενικής φύσης, αλλά θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις συγκυρίες, αιτήματα και απαιτήσεις που επιτάσσει ο ίδιος ο Λαός που ψάχνεται σήμερα.

1ος ΣΤΟΧΟΣ: Να γίνει γνωστό το Ε.ΠΑ.Μ. ως κόμμα και μέτωπο στην πλειοψηφία του Λαού μας.
2ος ΣΤΟΧΟΣ: Να γίνει γνωστό, ότι το Ε.ΠΑ.Μ. έχει την λύση.


Ποια είναι τα ερωτήματα και αιτήματα του κόσμου που ψάχνει σήμερα για εναλλακτική διέξοδο;
Σύμφωνα με μετρήσεις και αναλύσεις που έχουν γίνει, ο κόσμος που αναζητεί εναλλακτικές λύσεις, το κάνει με τους δικούς του όρους και ορολογία. Κατά δεύτερο λόγο, κάποιες αναγκαίες κινήσεις, δεν τις γνωρίζει καν.

Αυτό σημαίνει, ότι ο κόσμος δεν ψάχνει κατ ανάγκη να βρει την λύση, με τις λέξεις ή τον τρόπο που το εκφράζουμε εμείς μεταξύ μας. Ένα σημαντικό παράδειγμα, είναι το θέμα του Εθνικού Νομίσματος, δεν υπάρχει ως μετρήσιμη έννοια στην συνείδηση του. Αντιθέτως, αυτό που αναδύεται από την συλλογική του συνείδηση, είναι η ιδέα της Δραχμής, προφανώς διότι αυτή την γνώση και εμπειρία έχει.  Ένα άλλο αίτημα του κόσμου, είναι η περίφημη τιμωρία των ενόχων που μας έφεραν ως εδώ, η οποία λόγω της οργής που έχει προκληθεί, αποτελεί πάγιο αίτημα, αν και από μόνο του, δεν πρόκειται να προσφέρει την λύση στα προβλήματά μας. Πρόσφατα επίσης, έχει ακουστεί και η απαίτηση της ρήξης με τους δανειστές και “Θεσμούς”, αλλά αν και αν το ψάξει κανείς πιο βαθειά, θα δει ότι ο τρόπος διαχείρισης μιας τέτοιας ρήξης γενικά δεν είναι γνωστός.

Άλλες έννοιες, όπως αυτή της μονομερούς κίνησης που θα χρειαστεί για την καταγγελία και διαγραφή του χρέους, δεν υπάρχουν καν στην συνείδησή του. Εδώ, για αυτές τις έννοιες/στόχους μας, θα χρειαστεί μια διαδικασία εισαγωγής σε αυτά τα θέματα, δια μέσου των άλλων ζητημάτων που πράγματι ζητούνται.

3ος ΣΤΟΧΟΣ: Οποιοδήποτε θέμα πραγματεύεται το Ε.ΠΑ.Μ. ενώπιον του κόσμου, θα πρέπει να το κάνει με την γλώσσα και τους όρους που θέτει ο ίδιος ο Λαός μας.

Ο Λαός μας, ψάχνεται για την Δραχμή και την έξοδο, αλλά καίγεται πραγματικά, για άλλα θέματα.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθούμε στα πάγια αιτήματα του κόσμου, στα οποία ως Ε.ΠΑ.Μ. συνήθως δεν δίνουμε την απαιτούμενη προσοχή. Πρέπει να κατανοήσουμε ως Μέτωπο, ότι ο Λαός μας, δεν ενδιαφέρεται για τα υπερβατικά πράγματα, τόσο όσο ενδιαφέρεται για τα πρακτικά του, σημερινά προβλήματα.

Είναι δύσκολο ακόμη και για εμάς τους ίδιους, να σκεπτόμαστε συνεχώς την βέλτιστη λύση, όταν έχουμε καθημερινές ανάγκες, για τις οποίες πρέπει να κάνουμε κάτι. Όποιος πιστεύει, ότι μπορεί να παραμερίσει τα θέματα αυτά και αρκεί να προβάλλει μόνο τους απώτατους στόχους μας όπως αυτοί περιγράφονται στα πέντε προτάγματά μας, έχει δυστυχώς αυτομάτως, χάσει ένα πολύ μεγάλο μέρος του πιθανού ακροατηρίου του.

Συναγωνιστές, πρέπει να καταλάβουμε το εξής επιτακτικό πράγμα:

Υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι, άστεγοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, μητέρες, συνταξιούχοι και μικρομεσαίοι, οι οποίοι δυσκολεύονται τρομερά να συγκεντρωθούν στο θέμα του νομίσματος και όλα τα συναφή, όταν τα παιδιά τους πεινούν, τα χρέη τους τους έχουν ισοπεδώσει και όταν η κατάθλιψη και η απελπισία τους έχει καταρρακώσει.

Για να μπορέσει το Ε.ΠΑ.Μ. να αποσπάσει την προσοχή, την εμπιστοσύνη και τελικά την έμπρακτη συμμετοχή από κάποιο μέρος του κόσμου, θα πρέπει να απαντήσει στα επιτακτικά και επείγοντα θέματα και ανησυχίες που απασχολούν την κάθε μερίδα του Λαού μας. Πρώτα και κυρίαρχα. Έτσι ώστε να μπορέσει να εισάγει και την μέθοδο με την οποία προτίθεται να φέρει τις επιμέρους λύσεις, δια μέσου των υψηλότερων στόχων μας.

Θα πρέπει δηλαδή, να εξηγήσει στον ελεύθερο επαγγελματία, ότι εάν δώσει δύναμη στο Ε.ΠΑ.Μ., ο στόχος είναι η σεισάχθεια στα χρέη του και η κοινωνικά δίκαιη στήριξη της επιχειρηματικής του προσπάθειας. Θα πρέπει να γνωρίζει ο άνεργος, ότι εάν στηρίξει το Ε.ΠΑ.Μ., ο στόχος είναι να λυθεί το συγκεκριμένο τεράστιο πρόβλημά του, κ.ο.κ.

4ος ΣΤΟΧΟΣ: Το Ε.ΠΑ.Μ. πρέπει να προσφέρει συγκεκριμένες λύσεις, για συγκεκριμένους κλάδους και ομάδες της κοινωνίας μας. Δεν φτάνει η παρουσίαση της μεγάλης εικόνας και του απώτερου σκοπού.
Κάποιος κόσμος που ακούει, πείθεται. Αλλά μετά, ρωτάει το ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
Όποιος ΕΠΑΜήτης έχει κάνει δουλειά στον κόσμο, στην εργασία του, στην γειτονιά του, και αλλού, γνωρίζει από πρώτο χέρι, ότι ο λόγος μας, πείθει. Είναι βέβαιο, ότι εάν εισάγαμε τις ήδη προαναφερθείσες θεματολογίες θα έπειθε ακόμη περισσότερο. Αλλά θα πρέπει να είναι γνωστό σε όλους μας, ποιο είναι το επόμενο ερώτημα του:“Καλά όλ αυτά, αλλά ποιος θα τα κάνει αυτά;”

Συμφωνούμε ή διαφωνούμε, η πάγια απάντησή μας που είναι ότι “Εσύ, ο ίδιος ο Λαός” θα το κάνει, ΔΕΝ πείθει. Δεν έχει νόημα να αναλύσει κανείς γιατί φτάσαμε ως Λαός σε τέτοιο χαμηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης. Ούτως ή άλλως, η αυτοεκτίμηση, ΔΕΝ ανακτάται με λόγους , ούτε είναι θέμα πειθούς με τα λόγια, αλλά με έμπρακτη εμπλοκή σε πράξεις που αποδεικνύουν την αξία του καθενός μας.  Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει ΕΜΕΙΣ, και όσοι άλλοι με αγωνιστικό πνεύμα θα έρθουν μαζί μας, να κάνουμε την αρχή. Έστω κι αν αυτή η αρχή, γίνει με όρους ανάθεσης.

Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα του “Ποιος θα τα κάνει όλ΄αυτά” πρέπει ν’ αλλάξει, τουλάχιστον για την ερχόμενη περίοδο και θα πρέπει να γίνει η εξής: “Εμείς! Κι αν θέλεις, έλα μαζί μας να βοηθήσεις!”

5ος ΣΤΟΧΟΣ: Να μάθει όλος ο κόσμος, ότι ΕΜΕΙΣ είμαστε αποφασισμένοι να υλοποιήσουμε την εναλλακτική λύση. Ότι είμαστε δύναμη εξουσίας.
Τι σημαίνει άραγε, αυτό το “ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ”;
Εδώ, συναγωνιστές ας κάνουμε ένα διάλειμμα κι ας αναλογιστούμε τι σημαίνει ακριβώς αυτό το συμπέρασμα...

Να αναλογιστούμε, με πολιτικούς, τακτικούς και επικοινωνιακούς όρους, αλλά και με όρους αφοσίωσης, επιτακτικότητας, πραγματικής εργασίας και πειθαρχίας, τι σημαίνει ότι εμείς θα το κάνουμε.

Σημαίνει συναγωνιστές, ότι χωρίς να αλλάξουμε τον τρόπο που δουλεύουμε, χωρίς να υπάρξει δραματική βελτίωση στην αποτελεσματικότητά μας, όχι απλά δεν θα υλοποιηθεί η ανάκτηση της Πατρίδας, αλλά μαζί με αυτήν, θα χαθούμε και ως Ε.ΠΑ.Μ., μαζί της. Σημαίνει ότι η πιθανότητα αναγέννησης της Πατρίδας, θα γίνει απώτερος στόχος κάποιων κατατρεγμένων Ελλήνων, που πλέον θα βρίσκονται είτε διάσπαρτοι στον κόσμο, είτε κάποιω εγχώριων υποκειμένων μιας κατοχής που θα κρατήσει για πολλές, πολλές δεκαετίες.

Αλλά ας δούμε ένα ένα, τι θα χρειαστεί για να υλοποιήσουμε μια πραγματικά μετωπική δράση τώρα που ικανό μέρους το κόσμου ετοιμάζεται να δεχθεί πραγματικά επαναστατικές και ριζοσπαστικές ιδέες.

Το θέμα του συντονισμού
Ο συντονισμός κινήσεων, δεν είναι απλά μια μέθοδος οργάνωσης δράσεων. Ο συντονισμός, έχει και μια άλλη έννοια. Αυτήν της συγκεντρωμένης δύναμης, αυτής που έχει η κόψη του σπαθιού όπου συγκεντρώνεται όλη η δύναμη μιας προσπάθειας. Όλοι μας γνωρίζουμε, ότι η ρίψη πολλών μικρών καρφιτσών σε άσχετους χρόνους ενάντια στο τέρας που μας καταδυναστεύει, δεν πρόκειται ποτέ να το φέρει στα γόνατα. Γνωρίζουμε επίσης, ότι ακόμη και ένα και μοναδικό συγκεντρωμένο κτύπημα, μπορεί να είναι καίριο, αρκεί αυτό να γίνει με την απαιτούμενη βαρύτητα και συντονισμένη κίνηση.

Κι όμως, στο Ε.ΠΑ.Μ. συνεχίζουμε να απαιτούμε να κάνουμε πολλές, μεμονωμένες κινήσεις, τέτοιες που δεν έχουν την απαιτούμενη δύναμη και ισχύ για να έχουμε καίριο αποτέλεσμα, είτε αυτό είναι ενημερωτικό, είτε κινηματικό, είτε εκλογικό. Χρειαζόμαστε δηλαδή, συντονισμό.

Στο Ε.ΠΑ.Μ., έχουμε πολλούς συντονιστές. Πάρα πολλούς. συντονιστές Α, Β και Γ της Πολιτικής Γραμματείας, συντονιστές του Οργανωτικού και των άλλων οργάνων. Συντονιστές Α,Β, και Γ των Τομέων. Συντονιστές Α, Β, και Γ των πυρήνων.

Αλλά ξέρετε κάτι; Συντονισμός δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει δηλαδή, σε συνεχή χρόνο και με την έννοια του αποτελέσματος. Ένας πραγματικός συντονισμός των μελών και φίλων μας, θα είχε φανερά και θεαματικά αποτελέσματα, εάν η θεματολογία, ο σκοπός και ο στόχος κάθε φορά ήταν συγκεκριμένοι και εάν ενωμένοι τα κάναμε πράξη στην ίδια χρονική περίοδο.

Υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις, όπως η δράση για τους πλειστηριασμούς, που όμως δεν έδωσε στο Ε.ΠΑ.Μ. την αναγκαία προβολή και διείσδυση στην συνείδηση του Λαού μας, διότι δεν συσχετίστηκε ευθέως με το Ε.ΠΑ.Μ.

ΣΤΟΧΟΣ 6ος: Κάθε δράση μας, κινηματική, ενημερωτική ή άλλη, οφείλει να παρουσιάζεται ως δράση του Ε.ΠΑ.Μ. Οι ανωνυμίες δεν μας βοηθούν, ούτε προωθούν τους στόχους που ήδη αναφέρθηκαν ως εδώ.
ΣΤΟΧΟΣ 7ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. οφείλει να δρά πλέον αληθινά συντονισμένα, έτσι ώστε να μπορεί να κάνει καίρια κτυπήματα στο σύστημα ή να επιτυγχάνει σοβαρότατη διείσδυση στην συνείδηση του κόσμου.
Ένα παράδειγμα συντονισμού
Φανταστείτε ότι το Ε.ΠΑ.Μ. αποφασίσει να υλοποιήσει την 1ο Στόχο, δηλαδή το να μάθει απλά ο κόσμος ότι υπάρχουμε. Μια και αυτήν την στιγμή, δεν έχουμε άλλο βήμα με πολλούς αποδέκτες, μια λύση θα ήταν να βγούμε στον δρόμο.

Αλλά πως; Όπως το κάναμε και πριν; Διάσπαρτα, χωρίς συμμετοχή και συντονισμό; Όχι. Αυτήν την φορά, θα πρέπει να κάνουμε δραστικές κινήσεις, ανάλογες με την τρομακτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Πατρίδα και ο Λαός μας.

Θα μπορούσαμε για παράδειγμα, να πάμε μπροστά στην βουλή, 200-400 άτομα σε σειρά, ώστε να καταλαμβάνουμε μεγάλο μήκος του δρόμου, ο καθένας με την σημαία του (εναλλακτικά Ελληνική σημαία και σημαία του Ε.ΠΑ.Μ.) και να σταθούμε εκεί μπροστά, για 1, 2 ή και 3 μέρες, όσο χρειαστεί δηλαδή, για να μας δουν 100.000 και παραπάνω συμπολίτες μας, και γιατί όχι, μέχρι να μας βγάλει κάποιο κανάλι στην επικαιρότητα. Μία, δύο τρείς φορές, και να είμαστε σίγουροι, ότι ο στόχος του να μάθει ο κόσμος, ότι ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ κατ αρχήν, θα έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό.

Το παράδειγμα μπορεί να φαίνεται απλοϊκό. Αλλά δεν ήταν ο στόχος μου να είμαι απλά ρεαλιστής, αλλά να αναδείξω τι ακριβώς σημαίνει μια συμμετοχή των μελών μας σε κάτι τέτοιο: Σημαίνει θυσία, γιατί θα πρέπει το μέλος ή φίλος, να πάρει άδεια από την οικογένειά του ή την εργασία του, για να είναι εκεί. Σημαίνει αφοσίωση, διότι εδώ δεν μιλάμε για δύο ώρες, αλλά για 2 ή 3 μέρες ολόκληρες. Σημαίνει πειθαρχία και εμπιστοσύνη στην συλλογική απόφαση να κάνουμε κάτι τέτοιο. Σημαίνει τελικά, ότι ο συντονισμός, απαιτεί από εμάς να έχουμε για όσο διαρκέσει μια δράση, να έχουμε την νοοτροπία ενός στρατιώτη που εκτελεί μια αποστολή…

Αυτό το παράδειγμα, μπορεί να φαντάζει οργανωτικό θέμα, αλλά ας μην γελιόμαστε. Μπορεί κανείς εύκολα να δει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά της συστράτευσης πρέπει αν υπάρχουν και σε όλες τις άλλες δράσεις, ασχέτως αν έχουν κινηματικό ή ακτιβιστικό χαρακτήρα, ή όχι.

ΣΤΟΧΟΣ 8ος: Για να είναι αποτελεσματικότερο το Ε.ΠΑ.Μ. στην επόμενη περίοδο, ασχέτως της φύσης της δράσης, θα χρειαστεί να υπάρξει πειθαρχημένος συντονισμός σε όλα τα μέλη μας.

Ο ρόλος των συσκέψεων και τοπικών συναντήσεων
Δεν υπάρχει εναλλακτική, γι αυτόν που θέλει να καταλάβει ένα θέμα, από την δια ζώσης επικοινωνία. Στο παιχνίδι της ενημέρωσης όμως, όπως ακριβώς και σε οποιαδήποτε δράση υπάρχει ανάγκη για συμμετοχή πολλών ατόμων, το αποτέλεσμα είναι ανάλογο με το εύρος της δράσης. Όπως και στο προηγούμενο παράδειγμα, για να έχουμε μετρήσιμο και χειροπιαστό αποτέλεσμα, αυτές θα πρέπει αν γίνουν όχι απλά πάγια πρακτική στο Μέτωπο, αλλά θα πρέπει να γίνουν θεσμοί μέσα στο Μέτωπο, να οργανώνονται μαζικά, σε όλους τους πυρήνες ή/και τομείς. Μάλιστα, θα πρέπει να υπάρχει και ένας μηχανισμός διάχυσης των εμπειριών μέσα στο Μέτωπο, ώστε και ο νέος πυρήνας ή τομέας να μπορεί να μπορεί να έχει στην διάθεσή του την συλλογική εμπειρία του Μετώπου.

ΣΤΟΧΟΣ 9ος: Οι συσκέψεις πρέπει να αποτελέσουν πάγιο μέλημα για κάθε πυρήνα και τομέα του Ε.ΠΑ.Μ.

Θα γίνουν εκλογές ή όχι;
Πολλοί συναγωνιστές μας έχουν συγκεντρωθεί στο ερώτημα αυτό. Προσωπικά, δεν με απασχολεί τόσο. Αν και η αλήθεια, είναι ότι ναι, κάποια στιγμή, θα γίνουν εκλογές. Το ζήτημα είναι ότι στις επόμενες εκλογές, το Ε.ΠΑ.Μ. θα πρέπει με βάση τους παραπάνω στόχους, να αποτελεί μια σοβαρότατη πρόταση εξουσίας και ει δυνατόν, την μόνη. Κι αν δεν γίνουν άμεσα, τόσο το καλύτερο, από την άποψη δηλαδή ότι θα υπάρξει χρόνος για προετοιμασία. Όχι βέβαια ότι το ενδιάμεσο διάστημα θα είναι ρόδινο για τον Λαό μας. Η κινηματική δράση, η δράση της ενημέρωσης και της οργάνωσης όποιων συμπολιτών μας, είτε στην χρηματοδότηση, είτε στην άμεση δράση μέσα από τους πυρήνες μας, θα συνεχίσει. αλλά αυτήν την φορά, και ίσως για πρώτη, με συγκεκριμένους ενδιάμεσους στόχους. Και ως αποτέλεσμα αυτών των υλοποιημένων πλέων στόχων με δυναμικότατες δράσεις, όπου η κάθεμιά τους, θα έχει θεαματικότατα αποτελέσματα.

Το συμπέρασμα είναι αυτονόητο. Το Ε.ΠΑ.Μ. πρέπει όσο πιο γρήγορα να οργανωθεί με ακόμη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, έτσι ώστε να αυξήσει με ραγδαίους ρυθμούς τα μέλη, φίλους, χρηματοδότες και ψηφοφόρους του. Την ίδια στιγμή, πρέπει να είναι έτοιμο ανά πάσα στιγμή, να δράσει συντεταγμένα, όπου και όποτε χρειαστεί, όπως ακριβώς έκανε όταν έκλεισε η ΕΡΤ.

ΣΤΟΧΟΣ 10ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. πρέπει να είναι έτοιμο για ΚΑΘΕ ενδεχόμενο, εκλογικό ή μη.
Για να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο, πρέπει να υπάρχει ευελιξία.
Στην εποχή της κρίσης, τα γεγονότα τρέχουν ταχύτατα. Οι εξελίξεις και τα νέα “κόλπα” που εισάγουν οι υποτελείς κυβερνώντες και τα αφεντικά τους, εμφανίζονται από το πουθενά, για να κάνουν αντιπερισπασμό και να χειραγωγήσουν τους πολίτες που βρίσκονται είτε σε βαθειά πλάνη, είτε σε κατάσταση σοκ.

Το Ε.ΠΑ.Μ. μπροστά σε αυτή την συνεχώς επιταχυνόμενη χιονοστιβάδα, πρέπει να μπορεί να οργανώσει τρόπους άμεσης αντίστασης και αντίδρασης, ακόμη και επίθεσης πριν καν προλάβει να εκφραστεί η εξουσία. Ο ρόλος μας, είναι πολλαπλός και συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων, την αναχαίτιση, την ενημέρωση, την εναλλακτική πρόταση, την πολιτική κριτική και ακόμα και την κινηματική αντίσταση στου δρόμους και άλλα μετερίζια.

Το μήνυμα της απόφασης κίνησης προς μία η περισσότερες από αυτές τις δράσεις, πρέπει πλέον να φτάνει πλήρως και εγκαίρως προς όλα τα μέλη μας, χωρίς καθυστερήσεις. Η δράση, θα πρέπει αναλαμβάνεται ακριβώς με τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί με συντονισμένο τρόπο.

ΣΤΟΧΟΣ 11ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. θα πρέπει να αποκτήσει έναν μηχανισμό τέτοιον, που θα κάνει εύκολη την μαζική δράση, είτε σε επίπεδο ολόκληρου το Μετώπου, οργάνων, τομέων, πυρήνων, ή ατόμων. 

Το θέμα του κεντρικού συντονισμού σε σχέση με την οριζόντια οργάνωση στο Ε.ΠΑ.Μ.
Όπως είναι φυσικό, πολλά μέλη μας, θα διαβλέπουν ήδη στις προτάσεις και του στόχους, μια μετάβαση προς μια πιο πυραμιδική  μορφή οργάνωσης. Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Το επίπεδο της κρίσης στο οποίο έφτασε η χώρα μας, απαιτεί από εμάς στο Μέτωπο, την πειθαρχεία του στρατιώτη, τουλάχιστον στις περιστάσεις εκείνες που απαιτείται κοινή και συντονισμένη δράση. Αλλιώς, συναγωνιστές, θα το χάσουμε το Μέτωπο και μαζί με αυτό και την Πατρίδα μας.
Το Ε.ΠΑ.Μ. έχει συντονιστές γι αυτόν ακριβώς τον λόγο. Για να συντονίζονται οι δράσεις μας.

Δεν υποστηρίζω ότι όλες οι αποφάσεις, του Μετώπου πρέπει να γίνονται κεντρικά. Η δημοκρατία το Μέτωπο, δεν πρέπει, ούτε και θα καταλυθεί. Απλά θα εφαρμόζεται, μαζί με την αξιοκρατία, εκεί όπου οφείλει να γίνεται. Κάθε μέλος οφείλει να συνδιαλέγεται αυτοπροσώπως με όποιο όργανο η άτομο του Μετώπου θεωρεί αναγκαίο,  κάθε μέλος οφείλει να συνδιαμορφώνει κάθε τομέα της πολιτικής και στρατηγικής, συνεχώς και αδιαλείπτως. Κάθε όργανο του Μετώπου πρέπει να δέχεται με χαρά οποιαδήποτε προσφορά άποψης,εργασίας και βοήθειας στα όργανα.

Με μία εξαίρεση: Όχι όταν η μάχη βρίσκεται υπό διεξαγωγή. Τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τότε όλοι μας, ασχέτως εάν ανήκουμε σε κάποιο θεσμικό όργανο ή όχι, οφείλουμε να κάνουμε ως στρατιώτες, ακριβώς ότι μέχρι εκείνη την στιγμή το Μέτωπο έχει αποφασίσει και ορίσει θεσμικά. Ο ρόλος της ανακλητότητας, για οποιονδήποτε λόγο και για οποιοδήποτε μέλος θα συνεχίσει να υπάρχει.

ΣΤΟΧΟΣ 12ος: Τα όποια όργανα του Μετώπου θα πρέπει να είναι ανεκτικοί στην συνεχή κριτική, διαβούλευση και δημοκρατική εμπλοκή κάθε άλλου οργάνου, πρακτικά και όχι επειδή το επιβάλλει το καταστατικό, με εξαίρεση τις στιγμές εκείνες που διεξάγεται μια μάχη. 

Το πρόβλημα της συνεχούς βελτίωσης
Καμιά προσπάθεια του ανθρώπου δεν έχει ευοδώσει, εάν δεν έχει μέσα της την έννοια της καλυτέρευσης, της βελτίωσης. Το Μέτωπο οφείλει να μετρά εμπεριστατωμένα, την ποιότητα και την ποσότητα των αποτελεσμάτων της κάθε δράσης.

Μέσα στο ανθρώπινο δυναμικό του Ε.Πα.Μ.υπάρχουν άνρθωποι από κάθε επάγγελμα. Θα πρέπει το κατάλληλο άτομο να στελεχώνει τον κάθε τομέα.

Ήρθε η ώρα, που δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε σε εμπειρικές διαπιστώσεις, υποκειμενικές εκτιμήσεις ή μεμονωμένα περιστατικά. Θα πρέπει πλέον όσο είναι δυνατόν, να γνωρίζουμε τι αποτέλεσμα έχει κάθε δράση, έτσι ώστε είτε να την βελτιώνουμε ή να την αφαιρούμε από την στρατηγική μας, είτε εφ’ όσον αυτό κριθεί αντικειμενικά, να την ενδυναμώνουμε.

ΣΤΟΧΟΣ 13ος: Θα πρέπει να κάνουμε τον απολογισμό μας και να καταγράφουμε τα ποιοτικά και ποσοτικά αποτελέσματα της κάθε δράσης. Μπορεί να υπάρξει μια δομή γι αυτό.

Το θέμα του ηγέτη στο Ε.ΠΑ.Μ.
Θα πρέπει να με συγχωρήσετε που θα αναφερθώ σε συγκεκριμένο συναγωνιστή, σε αυτό το κείμενο. Ο λόγος προφανώς, δεν είναι διότι είναι προσωπικό το ζήτημα. Αλλά πρώτον, διότι είναι σημαντικότατος κόμβος για την διαμόρφωση της πολιτικής του Μετώπου, και δεύτερον, διότι η σχετική συζήτηση, είναι στο στόμα κάθε ΕΠΑΜήτη που προετοιμάζεται για το συνέδριο του Μετώπου.

Είναι λοιπόν απολύτως αδύνατον να εκφράσει κανείς διεξοδικά τις θέσεις του για την στρατηγική του Μετώπου, εάν δεν αναφερθεί στον συναγωνιστή μας αυτόν. Ας με συγχωρήσει λοιπόν ο Δ. Καζάκης, που αναγκάζομαι να αναφέρω το όνομά του.

Όλοι μας πιστεύω δεχόμαστε ότι ο συναγωνιστής Δημήτρης Καζάκης, είναι – τουλάχιστον – ο θεωρητικός ηγέτης του Μετώπου, και για μερικούς ο πάγιος, αμετάκλητος φυσικός ηγέτης του. Οι απολύτως κρίσιμές αναλύσεις του, μαζί με την διαμόρφωση της λύσης που προτείνουμε ως Ε.ΠΑ.Μ., οι δράσεις του στην ενημέρωση, η ετοιμολογία του και οι γνώσεις του, του δίνουν αξιωματικά αυτήν την θέση.

Με βάση τα παραπάνω και ειδικότερα εάν λάβει κανείς υπ όψιν του, ότι το Μέτωπο θα χρειαστεί να έχει ένα κύρος και χαρακτήρα εξουσίας πλέον, είναι ηλίου φαεινότερο, ότι ο Δ. Καζάκης, είναι η ναυαρχίδα του Μετώπου και πρέπει, όπως ήδη κάνει, να επανδρώσει αυτήν την θέση. 

Όσο και να γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι αυτό δεν είναι στον χαρακτήρα του Δ. Καζάκη, προσωπικά πρέπει να δηλώσω ότι δεν θα δεχόμουν ποτέ, ένα Μέτωπο, όπου υπάρχει ο ρόλος του “πατερούλη” και των υποτακτικών του, ακόμη και εάν αυτός ήταν απλός θεσμός.

Σε καμιά περίπτωση όμως, δεν θα δεχόμουν ως εκ φύσεως – και όχι ιδεολογίας – αναρχικός, ότι θα πρέπει να αποκτήσει τέτοιες εξουσίες, που να του δίνουν δυνητικά την δυνατότητα να αποφασίζει χωρίς την εμπλοκή των μελών και των υπολοίπων οργάνων του Μετώπου,όπως και ο ίδιος φαντάζομαι. Θα πρέπει και γι αυτόν, να ισχύουν κανονικότατα όλες οι διατάξεις του καταστατικού μας, καθώς και οι άγραφοι κανόνες της ισονομίας, αξιοκρατίας και την δημοκρατίας.

Ο ηγέτης του Μετώπου, θα πρέπει να πλαισιωθεί στο επιτελείο του, από ικανούς συναγωνιστές, οι οποίοι να μπορούν πράγματι να προσθέτουν στην απολύτως πολύτιμη κρίση του, θα μπορούν να ορθώσουν ανάστημα ανάλογο του ιδίου, καθώς και να δρούν ως ρυθμιστές της οποιαδήποτε κατάστασης, όποτε και εάν αυτό χρειαστεί για οποιονδήποτε λόγο.

Η κρίση του συναγωνιστή Δ. Καζάκη ως θεσμικού ηγέτη για την επόμενη περίοδο, θα πρέπει να είναι ισότιμη όπως και όλων των άλλων στην καθημερινή εργασία του Μετώπου μεσα στο επιτελείο/όργανο, στο οποίο αυτός, όπως και όλα τα άλλα μέλη του, θα συμμορφώνονται στην πλειοψήσα γνώμη.

ΣΤΟΧΟΣ 14ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. χρειάζεται ως επίσημο ηγέτη και “μπροστάρη”, αλλά υπό συγκεκριμένους όρους.

Ο ρόλος του ηγέτη δεν θα έχει βάρος εάν δεν σταθούμε οι υπόλοιποι στο ύψος των περιστάσεων.
Αλλά εδώ ακριβώς, ερχόμαστε στο πιο σημαντικό θέμα, όσον αφορά τον ρόλο του ηγέτη, το οποίο τελικά, ΔΕΝ είναι ο ρόλος του ηγέτη. Ο Δ. Καζάκης, έχει αποδείξει ότι κάνει αυτά που οφείλει, στο Μέτωπο και με το παραπάνω. 

Ένα Ε.ΠΑ.Μ. ως πρόταση εξουσίας, χρειάζεται μια ολοκληρωμένη ηγετική ομάδα. 

Ένα Μέτωπο εξουσίας, χρειάζεται πολλούς να είναι μπροστά. Ο καθένας στον Τομέα του. Για κάθε τομέα που σχετίζεται με την εξουσία. Θα χρειαστούμε άτομα που να μπορούν να κάνουν δηλώσεις στα μέσα, να παρουσιάζουν θεματικές στους τομείς της υγείας, της παιδείας, της οικονομίας, της ανάπτυξης, της τεχνολογίας, κ.ο.κ. όπως τους αντιλαμβάνεται ο απλός, εργαζόμενος κόσμος, ο οποίος όπως αναφέρθηκε παραπάνω, θέλει χειροπιαστές λύσεις.

Εδώ συναγωνιστές, θα χρειαστεί, να σηκωθούμε οι υπόλοιποι, και να κάνουμε ότι περνά από τα χέρια μας για να παρουσιάσουμε αυτήν την εικόνα αλλά και ουσία στους πολίτες στους οποίους θα βγούμε, με τόση αποφασιστικότητα και δύναμη. θα χρειαστεί η συλλογική προώθηση αυτών των ατόμων, από όλους ανεξαιρέτως τους πυρήνες, χωρίς να υπάρχει πλέον η απαίτηση να βγαίνει μπροστά μόνο ο σ. Δ.Καζάκης.

Το δημόσιο βήμα, θα πρέπει να μετατραπεί από βήμα του Δ. Καζάκη και μόνο, σε δημόσιο βήμα του Ε.ΠΑ.Μ. συλλογικά, με διάφορες προσωπικότητες, να αναλαμβάνουν να δείξουν ότι είμαστε πολλοί, ικανοί και έτοιμοι να κυβερνήσουμε. Η στρατολόγηση νέων μελών και μη του Ε.ΠΑ.Μ., όπως διάφορες προσωπικότητες, είναι εδώ πλέον σημαντικός παράγοντας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εμπλουτίσουμε την ομάδ που θα είναι το δημόσιο πρόσωπό μας το καλύτερο δυνατόν.

Ο Λαός μας, συναγωνιστές, δεν είναι ηλίθιος. Εάν συναγωνιστές, κάνουμε το λάθος να ταυτοποιήσουμε την επόμενη περίοδο και πάλι το Ε.ΠΑ.Μ. αποκλειστικά και μόνο ως τον Δ. Καζάκη, αυτός θα δεί το πρόσωπο της ενημέρωσης, τις λεπτομέρειες της λύσης, το πρόσωπο κάποιας μεγάλης όντως προσωπικότητας, κι όποιο άλλο θετικό πρόσωπο θέλετε, εκτός από ένα, που είναι και το ζητούμενο: Το πρόσωπο εξουσίας, συλλογικά ως Μέτωπο και κόμμα.

ΣΤΟΧΟΣ 15ος: Δεν θα φτάσει μόνο ένας ηγέτης για να γίνει το Ε.ΠΑ.Μ. επιλογή εξουσίας. Θα χρειαστεί ένα πολυπρόσωπο επιτελείο με πολυθεματικό δημόσιο λόγο ανά τομέα. 

Το θέμα της χρηματοδότησης και το θέμα του δημόσιου βήματος
Κάθε προσπάθεια μας από εδώ και πέρα, θα χρειαστεί σοβαρότατη χρηματοδότηση. Στην περίπτωση των εκλογών, υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν με σπαρτιάτικο προϋπολογισμό τουλάχιστον 80.000 Ευρώ. Για να κάνει κανείς σωστά την δουλειά του, προφανώς χρειάζονται πολλά περισσότερα.

Ανάλογα, εάν το Ε.ΠΑ.Μ. χρειαστεί να κάνει άλλες δράσεις,θα χρειαστεί και πάλι ανάλογα χρηματικά ποσά. Στην περίπτωση της εμπλοκής μας σε δημόσιο ραδιοφωνικό βήμα για παράδειγμα, είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μια σειρά από έξοδα. Και υπάρχουν και άλλες δράσεις που μπορούμε να κάνουμε, οι οποίες γίνονται μόνο με ικανή χρηματοδότηση.

Είναι λοιπόν επιτακτικό, να υπάρξει μια επιτροπή η οποία θα οργανώσει πλέον με όλους τους τρόπους, την συνεχή χρηματοδότηση του Ε.ΠΑ.Μ., σε τέτοιο βαθμό, που να μας δώσει την πραγματική ικανότητα να συμμετάσχουμε σε εκλογές και να υλοποιήσουμε ότι άλλη δράση χρειαστεί.

ΣΤΟΧΟΣ 16ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. θα χρειαστεί να έχει συνεχή αλλά και έκτακτο, τρόπο χρηματοδότησης, με οργανωμένο τρόπο. 

Κοινή εικόνα, κοινός λόγος
Για να είναι αναγνωρίσιμο το Ε.ΠΑ.Μ., ως Μέτωπο εξουσίας, θα πρέπει Πανελλαδικά να αποκτήσει την ίδια εικόνα. Θα πρέπει να έχει κοινό λόγο και να διατυμπανίζει τα ίδια θέματα, ανάλογα με την περίσταση. Αυτό σημαίνει, ότι πλέον δεν μπορεί κάθε πυρήνας ή τομέας να αποκτά εξαιρετικά τοπικιστικό χαρακτήρα, αλλά θα πρέπει πρώτα και κύρια να αποτελεί την τοπική παρουσία του Ενιαίου Μετώπου.

Στα εικαστικά του χαρακτηριστικά, θα πρέπει να προκαλεί πλέον την οικειότητα και ομοιότητα που απαιτεί η ανάγκη μιας πρότασης εξουσίας. Η εφαρμογή αυτού του σχεδίου, πρέπει να είναι απόλυτη και ολοκληρωτική, και βεβαίως δεσμευτική για κάθε μέλος, πυρήνα, τομέα του Ε.ΠΑ.Μ..

ΣΤΟΧΟΣ 17ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. πρέπει να αποκτήσει ομοιόμορφη εικόνα που να συνάδει με την πρόταση εξουσίας που θα κάνει.

Ο λόγος του Ε.ΠΑ.Μ. θα πρέπει να είναι κυρίως η πρότασή του και δευτερευόντως η κριτική στα άλλα κόμματα
Ως τώρα, είχαμε αρκετό υλικό για να κάνουμε κριτική στα άλλα κόμματα. Και η υποψία είναι ότι θα έχουμε ακόμη περισσότερο. Όμως, η όλη πρόταση σε αυτό το κείμενο, στηρίζεται στο γεγονός, ότι ο κόσμος στον οποίο θα απευθυνθούμε, ΗΔΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ σε μεγάλο βαθμό, περί τίνος ακριβώς πρόκειται, όταν μιλάμε για τα άλλα κόμματα. Αλλιώς, δεν θα ενδιαφέρονταν για την εναλλακτική πρόταση.

Ως εκ τούτου, το Ε.ΠΑ.Μ. στο νέο του δημόσιο πρόσωπο Μετώπου Εξουσίας, δεν έχει ανάγκη να πείσει τόσο για τις πράξεις της εκάστοτε υποτελούς κυβέρνησης. Αντ αυτού, θα πρέπει να ομιλεί πάνω στα κύρια θέματα που καίνε τον κόσμο που ήδη ψάχνεται και ενδιαφέρεται:

1) Τι θα γίνει με τον δικό του τομέα (συνταξιούχος, άνεργος, δ. υπάλληλος, ελεύθερος επαγγελματίας κλπ.)
2) Πως θα γίνει η έξοδος και μετάβαση προς την Εθνική ανεξαρτησία
και
3) ΠΟΙΟΣ θα τα κάνει όλα αυτά

ΣΤΟΧΟΣ 18ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. θα πρέπει να προβάλει την πρόταση εξουσίας του, στο 80% και να περιορίσει την κριτική στα άλλα κόμματα στο 20%.

Ο ρόλος του διαδικτύου
Εδώ θα πρέπει συναγωνιστές να ορίσουμε κάποια δεδομένα:
Ο κόσμος που ενδιαφέρεται να δράσει, ΔΕΝ θα περιοριστεί στο διαδίκτυο.
Αντιθέτως, ο κόσμος που βρίσκεται στο στάδιο την ενημέρωσης ή ψαξίματος, ή προτίθεται απλά να ψηφίσει το Ε.ΠΑ.Μ. χωρίς να εμπλακεί παραπάνω, θα μπει.
Οι υπόλοιποι μέλη και φίλοι του Ε.ΠΑ.Μ. που μπαίνουμε στο διαδίκτυο και δεν βοηθούμε στην ενημέρωση ΝΕΩΝ αποδεκτών, μάλλον χάνουμε τον χρόνο μας.
Επιπροσθέτως, το Ε.ΠΑ.Μ. έχει έναν τρομερό κατακερματισμό στο διαδίκτυο. Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, αυτός ο κατακερματισμός, δεν μπορεί να προκαλέσει ρήγμα στα συστημικά μέσα που έχουν τις υψηλότερες επισκεψιμότητες στο διαδίκτυο. Αυτό σημαίνει, ότι υπάρχει τρομερά επιτακτική ανάγκη, να προωθηθεί ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ κεντρικό μέσο περισσότερο από όλα τα άλλα.

Ως εκ τούτου:

  • Η δράση μας στο διαδίκτυο, θα πρέπει επικεντρωθεί στην ενημέρωση.
  • Η ενημέρωση, πρέπει να γίνεται ΣΕ ΝΕΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ.
  • Η Κεντρική ιστοσελίδα του Ε.ΠΑ.Μ. και πιθανώς ένα ακόμη που θα αναλαμβάνει την σφαιρική ενημέρωση, χρειάζεται ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ πάρα πολύ περισσότερη επισκεψιμότητα, απ΄ότι έχει τώρα.
  • Ο ανταγωνισμός που υπάρχει μεταξύ των διαφόρων διαδικτυακών πηγών του Ε.ΠΑ.Μ., ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ την δυναμική μας παρουσία μέσα στο διαδίκτυο.
  • Όσα μέλη, ξημεροβραδυάζονται στο προφίλ τους και αναδημοσιεύουν στην δική τους σελίδα κάποιες δημοσιεύσεις, ΔΕΝ βοηθούν. Θα χρειαστεί για όσους θέλουν να βοηθήσουν, ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΔΡΑΣΗ με κανόνες.


ΣΤΟΧΟΣ 19ος: Το Ε.ΠΑ.Μ. θα χρειαστεί να αναπτύξει την αναγνωρισιμότητα του στο διαδίκτυο. Ο μόνος επιστημονικά αποδεδειγμένος τρόπος, είναι ηενδυνάμωση δύο ή τριών μέσων του με συντεταγμένη κοινή δράση από ένα μετερίζι. Οι εναπομείνασες ιστοσελίδες, θα πρέπει να πάρουν ξεκάθαρα τοπικό χαρακτήρα (χωρίς να χάνουν τον ενιαίο εικαστικό χαρακτήρα) και να κάνουν συνεχώς αναφορές και παραπομπές στο κεντρικό.  

Το θέμα της οργανωτικής δομής
θα προσέξατε ότι στο κείμενο αυτό, δεν έχω αναφερθεί καθόλου στην οργανωτική δομή του Μετώπου, με εξαίρεση το κεντρικό επιτελείο, όπως και να ονομαστεί.
Προφανώς θα υπάρξουν επιτροπές και όργανα.
Προφανώς θα αναλάβουν συναγωνιστές μας κάποιες καίριες ευθύνες, αφιλοκερδώς και απολύτως εθελοντικά.
Αλλά, συναγωνιστές, η λύση δεν βρίσκεται στις οργανωτικές δομές, αλλά σε εμάς, δηλαδή τα μέλη και φίλους του Ε.ΠΑ.Μ.
Για ότι χρειαστεί, η σχετική ομάδα η επιτροπή θα δημιουργηθεί.
Για ότι κριθεί οργανικά ότι δεν χρειάζεται, δεν υπάρχει καταστατικό στον κόσμο αυτόν, το οποίο μπορεί να εγγυηθεί ότι η δουλειά αυτή θα γίνει.
Εκτός, και αν μιλάμε για επαγγελματικά, επί πληρωμή στελέχη και μια αυταρχική ηγεσία, δηλαδή πράγματα που δεν πρόκειται να υπάρξουν στο Ε.ΠΑ.Μ.
Παρ όλ αυτά, υπάρχουν μέλη μας, που ζητούν νέες δεσμετικές αποφάσεις και αλλαγές στα όργανα και διαδικασίες, με την ελπίδα ότι θ’ αλλάξουν τα πράγματα.

Η πραγματικότητα συναγωνιστές κατά την γνώμη μου είναι άλλη, πολύ απλά:

Οι δεσμευτικές αποφάσεις έχουν αποδειχθεί ότι δεν δεσμεύουν κανένανμας.
Αντ’ αυτού, ως κατ εξοχήν εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο, προτείνω κάτι που ήδη έχει προταθεί πολλές φορές.
Με την διαφορά, ότι αυτήν την φορά, είναι επίσημη «πρόταση»:


ΣΤΟΧΟΣ 20ος: Κάθε μέλος αποκτά συνείδηση. Ο καλύτερος στόχος είναι να πιστέψουμε στην δύναμή μας και στην δύναμη της συλλογικότητας.

Συμπεράσματα
Κανένα συμπέρασμα προς στιγμήν.
Ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος.
Το ίδιο ισχύει και για μένα, και γι’ αυτό το κείμενο, αλλά και για το ίδιο το Μέτωπο.

Σ. Κατσούλης – Μέλος του πυρήνα Γλυφάδας-Ελληνικού
Εννιαίο ΠαλλαΙκό Μέτωπο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου