Γράφει ο Κώστας Γιαννιώτης*
Το πρόβλημα σ` αυτόν τον τόπο δεν είναι, μόνο, ότι «κυβερνάται» από μια ομάδα δωσίλογων και υποτελών σε ξένες δυνάμεις.
Το πρόβλημα δεν είναι, μόνο, ότι όλοι αυτοί συνοδεύονται από έναν εσμό δουλόφρονων και αργυρώνητων κονδυλοφόρων που σπιλώνουν, με κάθε άνοιγμα του στόματός τους, με κάθε λέξη της γραφίδας τους , το λειτούργημα του δημοσιογράφου.
Γιατί οι μεν πρώτοι – οι πολιτικοί - έχουν σαπίσει τόσο βαθιά, που δεν τους έχει απομείνει ούτε το ελάχιστο ίχνος ντροπής. Είναι δύσκολο, για τον κοινό νου, να αντιληφθεί το πώς είναι δυνατόν να κοιτάζουν στα μάτια τους δικούς τους ανθρώπους και τους γνωστούς τους, χωρίς να νιώσουν την ανάγκη να κρύψουν το βλέμμα τους. Ένα βλέμμα που μέσα του καθρεφτίζονται οι σκιές των ανθρώπων που άφησαν αυτό τον κόσμο, εξ αιτίας των δικών τους αποφάσεων. Ένα βλέμμα που μέσα του καθρεφτίζονται οι σκιές από τις ουρές των αστέγων και των συσσιτίων. Ένα βλέμμα που μέσα του καθρεφτίζονται οι σκιές των εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων, νέων ανθρώπων, που ωθούνται στην κατάρα του ξενιτεμού. Η πώρωσή τους είναι τόσο βαθιά που δεν νιώθουν σαν κοινοί δολοφόνοι . Έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ψυχικής και ηθικής αποσάθρωσης που δεν έχουν, έστω και στις μοναχικές στιγμές τους, το φόβο ότι κάποια στιγμή, νομοτελειακά, οι σκιές αυτές θα πάρουν εκδίκηση και μάλιστα σκληρή.
Αντίθετα κομπάζουν ότι το κατοχικό αυτό καθεστώς έχει ανεξίτηλη τη δική τους υπογραφή. Και, μάλιστα, παραπονούνται όταν δεν τους το αναγνωρίζουν !!!! ( Παράδειγμα αυτός ο ανεκδιήγητος «αριστερός» …. Κουβέλης ; Κουρέλης ; - δε θυμάμαι πως λέγεται - που σαν απατημένη ζωντοχήρα κλαίγεται στον Παπαχελά …… « Η Δημοκρατική Αριστερά και ο πρόεδρός της συνετέλεσαν στο να είναι σήμερα πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς» !!!!!!! ). Τέτοιος κατήφορος ! Τέτοια σαπίλα!
Το να θεωρείς τιμή σου το γεγονός ότι ο σφαγέας των ονείρων και του μέλλοντος ενός λαού είναι δικό σου δημιούργημα, δείχνει ότι έχεις διαφθαρεί, έχεις σαπίσει μέχρι ρίζας. Ότι είσαι τρομερά επικίνδυνος γι` αυτόν το λαό, γι` αυτόν τον τόπο.
Οι δεύτεροι, οι πουλημένοι κονδυλοφόροι, οι ακραιφνείς υποστηρικτές των δυνάμεων κατοχής, απολαμβάνουν τις «τιμές» των ντόπιων και ξένων αφεντικών τους, σκιάζοντας οποιαδήποτε αχτίδα φωτός πραγματικής ενημέρωσης. Αποτελούν τους παραμορφωτικούς καθρέφτες, που μέσα τους αντανακλάται μια εικόνα η οποία καμιά απολύτως σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Καθρέφτες όμως που, ήδη, έχουν αρχίσει να θολώνουν και να αποκαλύπτεται η απατηλή τους απεικόνιση. Καθρέφτες από τους οποίους η κοινωνία άρχισε να αποστρέφει το πρόσωπό της.
Το πραγματικό όμως πρόβλημα, που σέρνεται ύπουλα και επικίνδυνα δεν είναι όλοι αυτοί, οι φανεροί συντελεστές του ελληνικού δράματος.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι τα κρυμμένα στα χόρτα φιδάκια της «ενημέρωσης» που εξακολουθούν να κρατούν δέσμια μια μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας μέσα από επικίνδυνη, γκαιμπελίστικη, συμπεριφορά.
Είναι όλοι εκείνοι που «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για τις «αναποτελεσματικές» πολιτικές που ασκούνται από τους κρατούντες.
Είναι όλοι εκείνοι που με …. δάκρυα στα μάτια παραθέτουν κατεβατά ολόκληρα για τα δεινά που υφίσταται καθημερινά ο Έλληνας φορολογούμενος, ο Έλληνας πολίτης.
Ξοδεύουν ώρες επί ωρών μπροστά στα μικρόφωνα των ραδιοφώνων για να εξιστορήσουν, στο σοκαρισμένο πολίτη, την αγριότητα των μέτρων που του επιβάλλονται, σαν να απευθύνονται σε κατοίκους άλλης χώρας. Λες και ο πολίτης έχει την ανάγκη της δικής τους επεξήγησης για τη σκληρότητα των μέτρων. Λες και δεν τα βιώνει καθημερινά.
Επιδιώκουν έντεχνα να εμφανίσουν ένα πρόσωπο που δηλώνει ανθρώπους οι οποίοι αντιλαμβάνονται και κατανοούν το δράμα του λαού. Που ψέγουν και καταγγέλλουν τους «κυβερνώντες» για την εφαρμοζόμενη πολιτική. Που είναι στο πλάι του δοκιμαζόμενου λαού.
Ένα σκηνικό που με την αλήθεια της εξιστόρησης και τη ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας, τους αναδεικνύει σε «τίμιους δημοσιογράφους», σε «φίλους του λαού».
«Μα ….. αυτό δεν είναι κακό !» θα μου πει, ίσως, κάποιος.
Πράγματι δεν είναι κακό. Γιατί αν ήταν κακό, αργά ή γρήγορα, θα το αντιλαμβανόταν ακόμα και ο αφελής. Είναι καλό και ως τέτοιο χρησιμοποιείται.
Το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή που έχοντας εξασφαλίσει το διαβατήριο τού …….. «σωστού» δημοσιογράφου - του ανθρώπου που «κατανοεί» και «συμπαρίσταται» - αρχίζει να ταξιδεύει στα άδυτα της ψυχής και του μυαλού τού ακροατή. Αναζητά να ροκανίσει κάθε σκέψη που θα βρει κρυμμένη και την οποία θα θεωρήσει επικίνδυνη για το σύστημα. Με ύπουλο και δόλιο τρόπο. Για να φυτέψει στη θέση της τη δική του «άποψη». Αυτή που θα μοιάζει σωστή και θα είναι ακίνδυνη για το σύστημα.
Θα κραυγάσει με ιερή αγανάκτηση ……… «Μα είναι τόσο ανόητοι; Δεν αντιλαμβάνονται ότι η συνταγή τους δεν οδηγεί πουθενά; Δεν καταλαβαίνουν πως η φοροδοτική ικανότητα του πολίτη έχει πλέον εξαντληθεί; Δεν αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος έχει φτάσει στα όριά του; Δεν καταλαβαίνουν ότι έχει διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός και ότι η κοινωνία αποσυντίθεται; Γιατί δεν επισπεύδουν τις μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα; Γιατί κρατούν τους επίορκους δημόσιους υπαλλήλους και δεν τους έδιωξαν ακόμα; Γιατί δεν επιταχύνουν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων; Γιατί καθυστερούν τις αποκρατικοποιήσεις; (sic) Γιατί δεν πιάνουν τους φοροφυγάδες; Γιατί ….. Γιατί …… Γιατί …….».
Τι καλός δημοσιογράφος !!!! Νιώθει τον πόνο του λαού και ορμάει ακάθεκτος εναντίον των «ανόητων» κυβερνητικών παραγόντων και των «αδιάβαστων εταίρων» (έτσι αποκαλεί ο «καλός μας δημοσιογράφος» τους κατακτητές). Το μόνο του πρόβλημα είναι ότι δεν εφαρμόζεται σωστά η συνταγή. Μας τους παρουσιάζει, απλά, σαν ανόητους που δεν αντιλαμβάνονται την ελληνική πραγματικότητα. Αποκρύπτει το γεγονός ότι βρισκόμαστε υπό κατοχή. Προσπαθεί να προσπεράσει το γεγονός ότι έχουμε μετατραπεί σε αποικία χρέους και πως εκεί θέλουν να μας κρατήσουν για πάντα. Μέχρι του σημείου που η χώρα θα έχει κατακτηθεί στο σύνολό της, τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου θα έχουν εκποιηθεί σε τιμές φιλόπτωχου οργανισμού και η ιδιωτική περιουσία – κάθε Έλληνα χωρίς εξαίρεση – θα έχει περάσει στα χέρια των θυγατρικών της Deutsche Bank εταιρειών Real Estates – που θα φροντίσουν να πουλήσουν σε Γερμανούς τουρίστες το κεραμίδι του κάθε Έλληνα πολίτη. Ταυτόχρονα αγανακτεί με την «ανικανότητα» της κυβέρνησης να προσελκύσει «επενδυτές».
Θεωρεί μέρος της λύσης του προβλήματος και το εκθειάζει σαν θείο δώρο το να ξεπουληθούν τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας στον κάθε τυχάρπαστο κομπιναδόρο, που θα …… «προσφέρει θέσεις εργασίας». Στον κάθε τυχοδιώκτη που θα μετατρέψει τον Έλληνα εργαζόμενο σε κούλη των 300 ευρώ με χρόνο εργασίας από ήλιο σε ήλιο. Επιστροφή στο 1800 μ.Χ. Δεν επιτρέπει το ήθος του «καλού δημοσιογράφου» να καταγγείλει την κυβέρνηση και τον πολιτικό συρφετό – στο σύνολό του - σαν ντίλερ ξένων και ντόπιων συμφερόντων. Αποφεύγει να μιλήσει για προδιαγεγραμμένο σχέδιο κατάκτησης της χώρας από τους απόγονους του Χίτλερ, με όπλο τους το ΕΥΡΩ και το δανειακό μπούκωμα.
Ο κ. αυτός, ο …… «καλός δημοσιογράφος» αποφεύγει να κατονομάσει τους «δανειστές» ως εισβολείς κατακτητές. Τους ονομάζει άφρονες πολιτικούς που εφαρμόζουν ….. «λάθος συνταγές» ! Για τι αν το έκανε θα έπρεπε, ταυτόχρονα, να σημάνει και συναγερμό εθνεγερσίας για αγώνα εθνικής ανεξαρτησίας και συνολικής ανατροπής της κατάστασης. Επικίνδυνα πράγματα για το σύστημα.
Δε δέχεται κουβέντα για συνολική ανατροπή όλης αυτής της πολιτικής και του βρόμικου πολιτικού σκηνικού γιατί ……. «δεν υπάρχει άλλη επιλογή»! Γιατί ….. «κάπου φταίμε και μεις»! Γιατί …. «δεν είμαστε μπαταχτσήδες να διαγράψουμε το χρέος»! Γιατί ….. «δεν υπάρχει μέλλον για μας έξω από την Ευρώπη»! Γιατί ….. «το ΕΥΡΩ, καλώς ή κακώς είναι πια το νόμισμά μας και η μοίρα μας δεμένη μαζί του»!!!!
Αλλά δεν περιορίζεται σ` αυτές τις διαπιστώσεις. Αυτά είναι η μία πλευρά του οικοδομήματος που θέλει να κατεδαφίσει. Η άλλη πλευρά που μένει, σαν φλόγα ελπίδας, ζωντανή ακόμα, χρειάζεται κι αυτή ροκάνισμα. Προσεχτικό όμως και αδιόρατο. Έτσι που να δείχνει ενδιαφέρον και «πόνο» για την «παθητικότητα» της κοινωνίας. Αποδέχεται ασυζητητί τις κάθε είδους δημοσκοπήσεις, που παρουσιάζουν τα κυβερνητικά εκτρώματα να αντέχουν και …. εκπλήσσεται. Αποφεύγει να εξηγήσει ότι οι δημοσκοπήσεις εκφράζουν τις απόψεις ενός 20% της ελληνικής κοινωνίας. Αποφεύγει να πει ότι το 80% των ερωτηθέντων τους έκλεισε κατάμουτρα το τηλέφωνο, χωρίς να απαντήσει. Αποφεύγει να εξηγήσει το τι σημαίνουν οι αλχημείες της «αναγωγής» (;)(!) που χρησιμοποιούν οι γκαλοπατζήδες πριν μας σερβίρουν τα αποτελέσματα του γκάλοπ τους. Για τον ….. «καλό δημοσιογράφο» είναι ψιλά γράμματα αυτά. Η τακτική του Γκαίμπελς του επιβάλλει να τα αποκρύψει.
Εκτός των άλλων, είναι και λάβρος επαναστάτης. Εκπλήσσεται με την παθητικότητα της κοινωνίας, που δεν ξεσηκώνεται, παρά τα τόσα δεινά και παρά το γεγονός ότι αυτός είχε προβλέψει, από καιρό, τον ξεσηκωμό. Προβληματίζεται με την κοινωνία που δεν ακολουθεί τις «επιθυμίες» του, για μετατροπή της πλατείας Συντάγματος σε …. Ταχρίρ και Ταξίμ !
Κάνει πως δεν καταλαβαίνει πως η «πλατεία» έπαιξε το ρόλο που είχε να παίξει και δεν επαναλαμβάνεται δια της βίας, επειδή το «επιθυμεί» ο κ. «καλός δημοσιογράφος». Ότι όταν ξαναγίνει, θα γίνει την ώρα που θα πρέπει, με τους όρους και τα μέτρα που θα επιβάλει η ίδια η κοινωνία, και όχι οι όποιες σκοπιμότητες του κ. «δημοσιογράφου».
Γι αυτό αποκρύπτει - και φροντίζει επιμελώς να μην ακουστεί - ότι η κοινωνία άρχισε να προσανατολίζεται σε νέες μορφές αγώνα, άκρως επικίνδυνες για το σύστημα και τους κατακτητές, με κύρια μορφή τη ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, που, σαν επιλογή, άρχισε ήδη να κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα και να γίνεται απαίτηση και στόχος όλο και πιο μεγάλου αριθμού λαϊκών κινημάτων και απλών πολιτών.
Αν αυτή η στάση του κ. «καλού δημοσιογράφου» συνδυαστεί και με το γεγονός ότι αποκλείει από τα ρεπορτάζ του κάθε φωνή που θα μιλήσει για έξοδο από την ευρωζώνη και το ΕΥΡΩ και επιστροφή σε εθνικό μας νόμισμα με ταυτόχρονη μονομερή διαγραφή του χρέους, τότε αρχίζει να ολοκληρώνεται το πορτρέτο του κ. καλού Γκαιμπελίσκου που βολεύεται με το έργο που του διασφαλίζει τη «δουλίτσα» του και το καλό μεροκαματάκι του. Άξιος ο μισθός του.
* Ο Κ.Γιαννιώτης είναι στέλεχος του ΕΠΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου