Το Ποντίκι
Είναι δυνατόν να αγοράζεις ένα αντικείμενο και να σε πληρώνουν γι’ αυτή την αγορά; Στην Ελλάδα των μνημονίων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας όλα είναι δυνατά.
Όταν πριν από αρκετές εβδομάδες το ρεπορτάζ του «Π» αναδείκνυε την εξευτελιστική τιμή στην οποία συμφώνησε η κυβέρνηση, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, να δώσει τον ΔΕΣΦΑ στην κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν, τη Socar, δεν είχαμε φανταστεί τότε ότι ψάχνοντας λίγο περισσότερο την υπόθεση θα βρισκόμασταν προ μεγάλων εκπλήξεων!
Παράγοντες της αγοράς με μεγάλη εμπειρία σε αγοραπωλησίες ενεργειακών επιχειρήσεων επιβεβαίωναν τον υπολογισμό που κάναμε σε προηγούμενο δημοσίευμα σχετικά με τη στρατηγική σημασία της Ρεβυθούσας, που ανήκει στον ΔΕΣΦΑ. Με μικρό κόστος επένδυσης, από σημείο εισαγωγής αερίου μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε σημείο εξαγωγών, με αποτέλεσμα ο νέος ιδιοκτήτης να αποκτήσει πρόσβαση σε όλες τις αγορές της Μεσογείου. Αυτή και μόνο η
προοπτική διπλασιάζει την αξία της επιχείρησης που πουλάει η κυβέρνηση!
Κι όμως, το τίμημα για το 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ έφτασε μόλις στα 400 εκατ. ευρώ, ακολουθώντας την άποψη του «ανεξάρτητου» εκτιμητή, ο οποίος υπολόγισε το σύνολο της αξίας της επιχείρησης στο ύψος των 420-450 εκατ. ευρώ.
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε με την αποτίμηση της αξίας του ΔΕΣΦΑ, θυμίζουμε τα στοιχεία του προηγούμενου ρεπορτάζ (20 Ιουνίου), όταν καταγράφαμε ότι η επένδυση για την κατασκευή της Ρεβυθούσας κόστισε περίπου 295 εκατ. ευρώ, σε τιμές που ίσχυαν στο τέλος της δεκαετίας ’90, ενώ η αναβάθμιση της εγκατάστασης στοίχησε άλλα 50 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, μόνο από τις δύο επενδύσεις φτάσαμε κοντά στα 350 εκατ. ευρώ!
Σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνεται η αξία του χερσαίου δικτύου, δηλαδή των βασικών αγωγών και των διακλαδώσεων που τροφοδοτούν όλο το σύστημα της χώρας με φυσικό αέριο. Επίσης, δεν έχει υπολογιστεί η υπεραξία που θα έχει ο ΔΕΣΦΑ από τη συμμετοχή σε μεγάλα έργα διασύνδεσης, όπως ο αγωγός TAP ή ο IBG (αγωγός διασύνδεσης του ελληνικού και του βουλγαρικού συστήματος).
Τεράστιες προοπτικές
Η υπόθεση όμως έχει κι άλλες πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Οικονομολόγοι που έχουν πρόσβαση στα σχετικά στοιχεία έλεγαν στο «Π» ότι εάν υπολογιστούν οι εξασφαλισμένες χρηματοροές του ΔΕΣΦΑ, τα 400 εκατ. ευρώ που δίνουν οι Αζέροι αντιστοιχούν στο επιτόκιο που έχουν σήμερα τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι η Socar αγοράζει έναν οργανισμό με τεράστιες προοπτικές κερδοφορίας, χωρίς να αναλαμβάνει απολύτως κανένα ρίσκο – ούτε καν αυτό που αντιστοιχεί σε όσους επενδύουν σε ελληνικά ομόλογα!
Όλα αυτά θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν με ισχυρισμούς περί άσχημης δημοσιονομικής κατάστασης, περί μεγάλων ελλειμμάτων και περί πιέσεων της τρόικας για υλοποίηση των μνημονιακών υποχρεώσεων.
Υπάρχει όμως και καλύτερο: Εδώ και μία πενταετία το Μπακού ζητάει επίμονα από την Αθήνα να υπογράψουμε συμφωνία εισαγωγής αζερικού αερίου. Η συμφωνία αναβαλλόταν, καθώς οι Αζέροι δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τις ακριβείς ποσότητες που θα προέκυπταν από το πεδίο «Σαχ Ντενίζ II» και θα ήταν διαθέσιμες προς εξαγωγή.
Το τελευταίο διάστημα φαίνεται πως τα πράγματα ξεκαθάρισαν ή οι Αζέροι αποφάσισαν ότι τους συμφέρει να πιάσουν… πελάτες τους Έλληνες! Έτσι, παράλληλα με την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις με τη ΔΕΠΑ για ποσότητες που προσδιορίζονται στο ένα δισ. κυβικά μέτρα τον χρόνο. Μια πιο προσεκτική ματιά στους αριθμούς που προκύπτουν μας φέρνει αντιμέτωπους με σοβαρές εκπλήξεις!
Σήμερα, η ΔΕΠΑ εισάγει φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε τιμές πολύ υψηλότερες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με τιμολόγια που εξαρτώνται από τις διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις –κι όπως έγινε γνωστό στα μέσα Ιουνίου– η Ελλάδα εισάγει καύσιμο σε τιμές που κυμαίνονται μεταξύ 13 και 15 δολ./ mmbtu. Εάν μετατρέψουμε τη βρετανική μονάδα μέτρησης του όγκου (mmbtu) σε κυβικά μέτρα και πολλαπλασιάσουμε με το ένα δισ. κυβικά που θέλουν να μας πουλήσουν οι Αζέροι, προκύπτει ένα… μαγικό νούμερο: Στην περίπτωση των 13 δολ./mmbtu η τιμή φτάνει κοντά στα 350 εκατ. δολ! Με 15 δολ./ mmbtu το ετήσιο κόστος προμήθειας της χώρας μας με αζέρικο φυσικό αέριο ξεπερνά τα 400 εκατ. δολάρια! Ακόμη και με την ισοτιμία ευρώ /δολαρίου στο 1,32 δολ., τα 305 εκατ. ευρώ που προκύπτουν δείχνουν το μέγεθος του ξεπουλήματος που ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση: Οι Αζέροι θα μας δώσουν μία φορά τα 400 εκατ. ευρώ, ενώ θα εισπράττουν κάθε χρόνο από τη χώρα μας τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ για το αέριο που θα μας πουλάνε!
Η πλάκα είναι ότι θα μας πουν πως το αέριο από το Αζερμπαϊτζάν είναι φθηνότερο από το ρωσικό! Μα, στο Μπακού έχουν στήσει πανηγύρια για το κελεπούρι που βρήκαν στην Αθήνα: Όχι μόνο μας παίρνουν ό,τι πολυτιμότερο έχουμε στον τομέα της ενέργειας, αλλά θα τους πληρώνουμε και από πάνω!
Όταν πριν από αρκετές εβδομάδες το ρεπορτάζ του «Π» αναδείκνυε την εξευτελιστική τιμή στην οποία συμφώνησε η κυβέρνηση, μέσω ΤΑΙΠΕΔ, να δώσει τον ΔΕΣΦΑ στην κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν, τη Socar, δεν είχαμε φανταστεί τότε ότι ψάχνοντας λίγο περισσότερο την υπόθεση θα βρισκόμασταν προ μεγάλων εκπλήξεων!
Παράγοντες της αγοράς με μεγάλη εμπειρία σε αγοραπωλησίες ενεργειακών επιχειρήσεων επιβεβαίωναν τον υπολογισμό που κάναμε σε προηγούμενο δημοσίευμα σχετικά με τη στρατηγική σημασία της Ρεβυθούσας, που ανήκει στον ΔΕΣΦΑ. Με μικρό κόστος επένδυσης, από σημείο εισαγωγής αερίου μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε σημείο εξαγωγών, με αποτέλεσμα ο νέος ιδιοκτήτης να αποκτήσει πρόσβαση σε όλες τις αγορές της Μεσογείου. Αυτή και μόνο η
προοπτική διπλασιάζει την αξία της επιχείρησης που πουλάει η κυβέρνηση!
Κι όμως, το τίμημα για το 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ έφτασε μόλις στα 400 εκατ. ευρώ, ακολουθώντας την άποψη του «ανεξάρτητου» εκτιμητή, ο οποίος υπολόγισε το σύνολο της αξίας της επιχείρησης στο ύψος των 420-450 εκατ. ευρώ.
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε με την αποτίμηση της αξίας του ΔΕΣΦΑ, θυμίζουμε τα στοιχεία του προηγούμενου ρεπορτάζ (20 Ιουνίου), όταν καταγράφαμε ότι η επένδυση για την κατασκευή της Ρεβυθούσας κόστισε περίπου 295 εκατ. ευρώ, σε τιμές που ίσχυαν στο τέλος της δεκαετίας ’90, ενώ η αναβάθμιση της εγκατάστασης στοίχησε άλλα 50 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, μόνο από τις δύο επενδύσεις φτάσαμε κοντά στα 350 εκατ. ευρώ!
Σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνεται η αξία του χερσαίου δικτύου, δηλαδή των βασικών αγωγών και των διακλαδώσεων που τροφοδοτούν όλο το σύστημα της χώρας με φυσικό αέριο. Επίσης, δεν έχει υπολογιστεί η υπεραξία που θα έχει ο ΔΕΣΦΑ από τη συμμετοχή σε μεγάλα έργα διασύνδεσης, όπως ο αγωγός TAP ή ο IBG (αγωγός διασύνδεσης του ελληνικού και του βουλγαρικού συστήματος).
Τεράστιες προοπτικές
Η υπόθεση όμως έχει κι άλλες πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Οικονομολόγοι που έχουν πρόσβαση στα σχετικά στοιχεία έλεγαν στο «Π» ότι εάν υπολογιστούν οι εξασφαλισμένες χρηματοροές του ΔΕΣΦΑ, τα 400 εκατ. ευρώ που δίνουν οι Αζέροι αντιστοιχούν στο επιτόκιο που έχουν σήμερα τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι η Socar αγοράζει έναν οργανισμό με τεράστιες προοπτικές κερδοφορίας, χωρίς να αναλαμβάνει απολύτως κανένα ρίσκο – ούτε καν αυτό που αντιστοιχεί σε όσους επενδύουν σε ελληνικά ομόλογα!
Όλα αυτά θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν με ισχυρισμούς περί άσχημης δημοσιονομικής κατάστασης, περί μεγάλων ελλειμμάτων και περί πιέσεων της τρόικας για υλοποίηση των μνημονιακών υποχρεώσεων.
Υπάρχει όμως και καλύτερο: Εδώ και μία πενταετία το Μπακού ζητάει επίμονα από την Αθήνα να υπογράψουμε συμφωνία εισαγωγής αζερικού αερίου. Η συμφωνία αναβαλλόταν, καθώς οι Αζέροι δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τις ακριβείς ποσότητες που θα προέκυπταν από το πεδίο «Σαχ Ντενίζ II» και θα ήταν διαθέσιμες προς εξαγωγή.
Το τελευταίο διάστημα φαίνεται πως τα πράγματα ξεκαθάρισαν ή οι Αζέροι αποφάσισαν ότι τους συμφέρει να πιάσουν… πελάτες τους Έλληνες! Έτσι, παράλληλα με την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις με τη ΔΕΠΑ για ποσότητες που προσδιορίζονται στο ένα δισ. κυβικά μέτρα τον χρόνο. Μια πιο προσεκτική ματιά στους αριθμούς που προκύπτουν μας φέρνει αντιμέτωπους με σοβαρές εκπλήξεις!
Σήμερα, η ΔΕΠΑ εισάγει φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε τιμές πολύ υψηλότερες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με τιμολόγια που εξαρτώνται από τις διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις –κι όπως έγινε γνωστό στα μέσα Ιουνίου– η Ελλάδα εισάγει καύσιμο σε τιμές που κυμαίνονται μεταξύ 13 και 15 δολ./ mmbtu. Εάν μετατρέψουμε τη βρετανική μονάδα μέτρησης του όγκου (mmbtu) σε κυβικά μέτρα και πολλαπλασιάσουμε με το ένα δισ. κυβικά που θέλουν να μας πουλήσουν οι Αζέροι, προκύπτει ένα… μαγικό νούμερο: Στην περίπτωση των 13 δολ./mmbtu η τιμή φτάνει κοντά στα 350 εκατ. δολ! Με 15 δολ./ mmbtu το ετήσιο κόστος προμήθειας της χώρας μας με αζέρικο φυσικό αέριο ξεπερνά τα 400 εκατ. δολάρια! Ακόμη και με την ισοτιμία ευρώ /δολαρίου στο 1,32 δολ., τα 305 εκατ. ευρώ που προκύπτουν δείχνουν το μέγεθος του ξεπουλήματος που ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση: Οι Αζέροι θα μας δώσουν μία φορά τα 400 εκατ. ευρώ, ενώ θα εισπράττουν κάθε χρόνο από τη χώρα μας τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ για το αέριο που θα μας πουλάνε!
Η πλάκα είναι ότι θα μας πουν πως το αέριο από το Αζερμπαϊτζάν είναι φθηνότερο από το ρωσικό! Μα, στο Μπακού έχουν στήσει πανηγύρια για το κελεπούρι που βρήκαν στην Αθήνα: Όχι μόνο μας παίρνουν ό,τι πολυτιμότερο έχουμε στον τομέα της ενέργειας, αλλά θα τους πληρώνουμε και από πάνω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου