Του Δημήτρη
Κυπριώτη*
Οι μαζικές
απολύσεις, αυτές δηλαδή που βαφτίστηκαν αρχικά ως κινητικότητα, επί της υπουργείας του «αριστερού» κ. Μανιατάκη,του στελέχους δηλαδή
της «αριστερής» ΔΗΜΑΡ(για να μη ξεχνιόμαστε) και που μετεξελίχθηκαν στη συνέχεια σε διαθεσιμότητα
και από κει και ύστερα ..κλωτσιά και έξω, άρχισαν να γίνονται ο βραχνάς των
κυβερνητικών (τρομάρα τους) στελεχών.
Και αυτό
γιατί έστω και αργά, κατάλαβαν στην πράξη (αφού ποτέ τους δεν είχαν διαβάσει τα
νομοσχέδια που τους έβαζαν να υπερψηφίζουν ή τις πράξεις νομοθετικού
περιεχομένου που τους σερβίριζαν κάθε λίγο και λιγάκι), τι πρόκειται να συμβεί
μόλις ξεκινήσει η «μεγάλη σφαγή» και ξεχυθούν στους δρόμους νέοι χιλιάδες
άνεργοι!
Δεν μπορούν
ούτε να το φανταστούν το πώς ακριβώς θα πηγαίνουν στις Περιφέρειές τους τα
Σαββατοκύριακα και τις αργίες, στις τοπικές γιορτές και στα πανηγύρια, όταν οι ίδιοι έχουν γίνει με τις πράξεις τους
ένα απέραντο πανηγύρι και δεν μπορούν από τωρα να πλησιάσουν ούτε έξω από
καφενείο, αφού πρέπει να αντιμετωπίζουν όχι μόνο τους άνεργους που έχουν
δημιουργήσει και δημιουργούν οι ίδιοι με τις υπογραφές τους, δε μπορούν να ασκήσουν ούτε και το
υπέρτατο καθήκον τους, το ρουσφέτι, αφού έχουν γίνει εντελώς
περίγελοι , ακόμη και στη στενή εκλογική τους πελατεία!
Έτσι λοιπόν
όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο γεγονός ότι, ακόμη και τα λεγόμενα
«κορυφαία», εδώ γελάμε, στελέχη της κυβέρνησης, έχουν ανέβει κυριολεκτικά στα
κάγκελα και κτυπούν καμπάνες κινδύνου, αφού αντιλαμβάνονται ότι τα πράγματα το
Φθινόπωρο δεν θα είναι μόνο δύσκολα, αλλά και εντελώς ανεξέλεγκτα! Πολλοί δε, παρακαλάνε
να γίνει κάτι και να την κάνουν με ψηλά πηδηματάκια, όσο πιο γρήγορα μπορούν
και τις «καυτές πατάτες» να τις παραλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, που όπως λένε τα στελέχη
του μπορεί να τις διαχειριστεί καλλίτερα.
Και να φανταστεί
κανείς, ότι όλα αυτά συζητούνται όταν το
σχέδιο εξαφάνισης του δημόσιου τομέα, άρα και των απολύσεων, βρίσκονται ακόμα
στην αρχή! Αφού από ότι αφήνεται να διαρρέει, δεν αρκούν όσες απολύσεις έχουν εξαγγελθεί μέχρι σήμερα, γιατί
προαπαιτούμενα της τρόικας είναι : 5.500 δημόσιοι υπάλληλοι μέχρι τον
Σεπτέμβριο, για ένταξη δήθεν στη διαθεσιμότητα και μέχρι τα τέλη του χρόνου
άλλοι 12.500 υπό μετακίνηση!!, δηλαδή απόλυση σε πολύ σύντομο διάστημα!
Και αυτό το «σφαγείο» το έχει πάρει στο «μαγαζί
του», στα χέρια και στην πλάτη του δηλαδή, ο φωστήρας της «Άγιας οικογένειας»,
αυτός δηλαδή που….ξέρει από «καθαρή»
δουλειά! Όμως αυτό είναι και το παράπονό του. Ότι δηλαδή οι άλλοι συνάδελφοί του, τον έχουν αφήσει μονο του και δεν θέλουν
να πάρουν μέρος στη «σφαγή»! Γιαυτό και αυτός, κατόρθωσε να τονώσει το ηθικό του με μία δημοσκόπηση που έδωσε ποσοστό 60% υπέρ της
κινητικότητας!! Για αυτό και αυτός πλέον ακάθεκτος, βρίσκεται σε κατεύθυνση αύξησης του ρυθμού των …μεταρρυθμίσεων(απολύσεων)
σε διαθέσιμους δημόσιους υπάλληλους.
Η αλήθεια
τώρα είναι ότι όλα αυτά, κάποιοι τα φώναζαν, τα έγραφαν και προειδοποιούσαν από παλιά, αλλά δυστυχώς κάποιοι άλλοι, έλεγαν ότι αυτές οι πρώιμες προειδοποιήσεις-
καταγγελίες δεν κάνουν καλό γιατί φοβίζουν τον κόσμο.!
Να λοιπόν
που σήμερα, 2 χρόνια μετά, οι δήθεν φόβοι που έσπερνε το ΕΠΑΜ και κυρίως ο
λόγος που εξέπεμπε ο Γενικός του Γραμματέας, ο Δημήτρης Καζάκης, έχουν γίνει,
δυστυχώς, μια μικρή πραγματικότητα, αφού και τώρα ακόμη το ΕΠΑΜ προειδοποιεί
ότι, οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια που θα ακολουθήσουν, θα είναι χειρότερα
ακόμη και αυτών των μετά την απελευθέρωση, αφού τότε τουλάχιστον υπήρχε η
ελπίδα της αναγέννησης, της ανασυγκρότησης, που δυστυχώς σήμερα όσο και αν την
τάζουν δεν πρόκειται να έρθει αν το καράβι δεν αλλάξει ρότα! Και το ερώτημα είναι
αν θα μπορέσει να αλλάξει και με ποιον τρόπο!
Μπορεί βέβαια
να έχει υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση στη σωστή αντίδραση του κόσμου, αλλά για να
είμαστε και ειλικρινείς, ήταν εξαιρετικά δύσκολο ο κόσμος ξαφνικά να μπορέσει να αντιληφθεί το τι ακριβώς γίνεται,
τι πρόκειται να γίνει, όταν του είχαν
και εξακολουθούν να του έχουν κλειστή κάθε αντίθετη ενημέρωση από αυτήν που του
σερβίρουν.
Παρά ταύτα
όμως, μεγάλες μάζες του λαού έχουν αντιληφθεί το αδιέξοδο και την καταστροφή
που τον οδηγούν οι κυβερνήσεις των υποταχτικών και των καθοδηγούμενων, οι
πάσης φύσεως κομματικοί εγκάθετοι, οι εντελώς ξεφτισμένες και
αναξιοπρεπείς συνδικαλιστικές ηγεσίες,
ενώ παράλληλα αμφισβητούνται έντονα πλέον και οι λεγόμενες αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις, αφού κατά δήλωσή τους είναι εξαρτημένες από
το ευρώ(ακόμη και το ΚΚΕ εξακολουθεί και
θέτει θέμα δυσκολίας εξόδου), τις τραπεζικές ληστοσυμμορίες και τις πολιτικές
των ληστρικών δανείων!
Για το
λόγους αυτούς όλα συνηγορούν στην ανάγκη, πριν από όλα, ο λαός να πιστέψει στις
δυνάμεις του και να μην περιμένει λύσεις από κανέναν άλλο εκτός από τη δική του
θέληση και τις δικές του δυνάμεις. Αυτό θα γίνει αν ο κάθε πολίτης ψάξει και βρει
τρόπους για να οργανωθεί, χωρίς να περιμένει κάποιος άλλος να το κάνει για
αυτόν, να παύσει να απομονώνεται, να βρει τις πολιτικές δυνάμεις εκείνες που δείχνουν ένα δρόμο
διαφορετικό από το μονόδρομο που του υποδεικνύουν όλες οι συστημικές
δυνάμεις αυτού του κοινοβουλίου, οι λεγόμενες και πολιτικές δυναμεις "κοινοβουλευτικού τόξου" όταν είναι ολοφάνερο ότι όλες αυτές οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή στα δανεικά
και στην χρεοκρατία!
Και όμως, αν δεν λυθεί οριστικά αυτό το θέμα, τότε πρέπει όλοι
να το καταλάβουμε ότι είναι αδύνατο να
ορθοποδήσει η χώρα. Και αν δεν δοθεί λύση με μονομερή διαγραφή του χρέους, όπως
επανειλημμένα έχει γίνει, ακόμη και από την Πατρίδα μας και μάλιστα στη βάσει
όλων όσων προβλέπουν οι Διεθνείς Συνθήκες, τότε θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι θα είμαστε συνεχώς ένα κράτος υπό εξάρτυση,
σε διαρκή πτώχευση και στο περιθώριο, έτοιμο ανά πάσα στιγμή να διαμελιστεί!
Όμως είναι στο χέρι όλων μας, να μην αφήσουμε ούτε αυτή τη γενιά ούτε και τις
επόμενες, να υποστούν την κόλαση που της έχουν ετοιμάσει.
Είμαστε όμως
αισιόδοξοι και σίγουροι, ότι ο ελληνικός λαός δε θα μείνει για πολύ χρόνο ακόμη
αδρανής. Αν οι «κυβερνόντες» έχουν αρχίσει να σκέφτονται από πολύ καιρό και ειδικά τώρα με τις συνεχιζόμενες απολύσεις και να
τρέμουν στην ιδέα και μόνο το τι μπορεί να γίνει από το Φθινόπωρο και μετά,
όλοι καταλαβαίνουμε ποια πρέπει να είναι η προετοιμασία του λαού στην
αντίδραση, στην απείθεια, στην αντίσταση για να πετύχει την οριστική ανατροπή
του καθεστώτος και την επιβολή της δικής του δημοκρατικής θέλησης.
Δεν υπάρχει
άλλη επιλογή από το να ανοίξει ο λαός μόνος του το δρόμο για το μέλλον, με τους φυσικούς ηγέτες που ο ίδιος θα
επιλέξει, ανατρέποντας το σάπιο σημερινό κατεστημένο, μέσα από ένα Παλλαϊκό
Πατριωτικό Αγώνα!
*Ο Δημήτρης
Κυπριώτης είναι μέλος της ΠΓ του
Ενιαίου
Παλλαϊκού Μετώπου(Ε.ΠΑ.Μ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου