Περί θυσιών και άλλων τινών

Γράφει ο Μανώλης Παπαδάκης*

Στη χώρα μας, το δωσιλογικό πολιτικό σύστημα εξουσίας, που υποστηρίζει τα ξένα συμφέροντα, πνέει τα λοίσθια.

Τα απολειφάδια της πολιτικής σκηνής "εμφανίζονται" στα "μέσα", προκειμένου να επαναβεβαιώσουν την υποταγή τους στα αφεντικά τους, και να προσπαθήσουν, σαν άλλοι "Κυναίγειροι", να γαντζωθούν στο πλοίο της εξουσίας, πριν αυτό τους εγκαταλείψει. 

   

Σταχυολογώ ορισμένες από τις δηλώσεις του Μαρκόπουλου, που είναι βουλευτής του νεοφιλελευθερισμού παντός κόμματος.

  

 - Δεν είμαι αριστερός και δεν πιστεύω σ' αυτή την ιδεολογία.

  - Θα στηρίξω τις επιλογές του Στουρνάρα, αλλά την ευθύνη μιας ενδεχόμενης αποτυχίας, την φέρουν αυτοί που ευθύνονται για τον στρατηγικό σχεδιασμό.

  

 - Η τελική απόφαση είναι των Ελλήνων βουλευτών.

  - Βλέπω, πιστεύω, ελπίζω, και επενδύω (sic) στο γεγονός, ότι τρία και πλέον χρόνια θυσιών του Ελληνικού λαού, δεν πρέπει να πάνε χαμένα.

   

Αυτό το τελευταίο, για τις θυσίες του Ελληνικού λαού, που δεν πρέπει να πάνε χαμένες, έχει ακουστεί, με την δέουσα υποκρισία, και από το στόμα όλων των πολιτικών αρχηγών, που ευθύνονται για την οικονομική καταστροφή της χώρας και του λαού, όπως Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σαμαράς, ή Κουβέλης, αλλά και πολλών άλλων πολιτικών, όπως Παπακωνσταντίνου, Στουρνάρας, ή Παπαδήμος.

   

Ας προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.

   

Σε ότι αφορά τον Μαρκόπουλο, αυτός λέει. Από τον πολιτικό ουμανισμό, που στο επίκεντρο της φιλοσοφικής του σκέψης, θέτει τον άνθρωπο και το περιβάλλον, προτιμώ τον ατομικιστικό φιλελευθερισμό, που στο επίκεντρο της σκέψης του, θέτει το κέρδος!!! Των αφεντικών φυσικά. Λέει ότι δεν έχει καμία ευθύνη για όσα δεινά θα επιφέρουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες οι επιλογές του Στουρνάρα, τις οποίες θα στηρίξει. Και, φυσικά, ούτε που διανοείται ότι η τελική απόφαση είναι των Ελλήνων πολιτών

    Αυτά με το καλόπαιδο τον Μαρκόπουλο, με την υπόμνηση ότι κανένα ελικόπτερο δεν τρέχει με την ταχύτητα του φωτός.

    

Το θέμα των "θυσιών", δεν έχει, μέχρι σήμερα, αναλυθεί δεόντως, όσον αφορά το ζήτημα της έννοιας. Ας δούμε λοιπόν τι σημαίνουν, το ουσιαστικό "θυσία" και το ρήμα της μέσης φωνής "θυσιάζομαι".

   

 Θυσία*. Είναι η εκούσια στέρηση υλικών ή ηθικών αγαθών χάριν σκοπού τινός.

    

Θυσιάζομαι**. Υποβάλλομαι σε μεγάλες στερήσεις ή ακόμα προσφέρω τη ζωή μου χάριν ανιδιοτελούς σκοπού.

    

Κατά συνέπεια η κυβέρνηση των δωσιλόγων των Αθηνών και οι παρατρεχάμενοι της, υποστηρικτές των ξένων συμφερόντων, καταχρηστικά αλλά και παραπλανητικά, μιλάνε για θυσίες του Ελληνικού λαού, αφού κανένας 'Έλληνας πολίτης εκουσίως δεν συμμετέχει σ' αυτές.

    

Αντιθέτως όμως, το ρήμα θύω* (θυσιάζω) σημαίνει τα εξής.

   

1. προσφέρω θυσίας,

   

2. σφάζω προς θυσίαν, προσφέρω ως θύμα,

   

3. αποκτείνω,

   

4. επιδίδομαι εις όργια,

   

5. κατασπαράσσω (επί αγρίων ζώων).

    

Και οι πέντε αυτές έννοιες αποδίδουν με ακρίβεια όσα έχουν κάνει οι δωσίλογοι πολιτικοί (δεν εξαιρείται ουδείς, εξ όσων έχουν ψηφίσει έστω και ένα μνημόνιο, ή έχουν, με οποιονδήποτε τρόπο στηρίξει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, σε οποιοδήποτε κόμμα και αν ανήκει) στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό.

   

Η πολιτική των μνημονίων   είναι μια αποτυχυμένη πολιτική.  "κάναμε λάθος στην Ελλάδα," δήλωσαν οι υπεύθυνοι  του ΔΝΤ πριν λίγους μήνες . Ωστόσο η ίδια αποτυχημένη πολιτική εξακολουθεί να εφαρμόζεται. Το γιατί δεν αντιδρούν οι δωσίλογοι, στην αυτονόητα καταστροφική πολιτική,δεν είναι περίεργο.

   

Στο λήμμα  ‘’ θυσία του λόγου ‘’  *** διαβάζει κανείς : Όρος με τον οποίο δηλώνεται το αίτημα , βάσει του οποίου , καλείται ο πιστός , να αποποιηθεί κάτι, το οποίο είναι εύλογο  ή έλλογο , χάριν της τυφλής πίστης του.

   

Το αίτημα αυτό υιοθετήθηκε στους κόλπους του ιησουιτισμού, καθένας από τους εκπροσώπους του οποίου , δίνοντας τον νενομισμένο όρκο υπακοής διαβεβαίωνε : "ό,τι  φαίνεται στα μάτια μου λευκό, είναι μαύρο εαν έτσι αποφασίζει η εκκλησία" .

   

Αφού λοιπόν, η τυφλή πίστη στα κελεύσματα  των ξένων αφεντικών είναι δεδομένη , όπως και ο νενομισμένος όρκος υπακοής ,ό,τι φαίνεται λευκό στα μάτια των δωσιλόγων των Αθηνών , είναι μαύρο , γι΄ αυτούς εάν έτσι αποφασίζει η Τρόικα  και το ΔΝΤ.

·        *   Δ. Δημητράκου :   Νέον ορθογραφικόν, ερμηνευτικόν λεξικόν.

·        **  Γ. Μπαμπινιώτη : Λεξικό , ορθογραφικό, ερμηνευτικό, κλπ.

·        *** Θ. Πελεγρίνη  :    Λεξικό της φιλισοφίας.

*Ο Μανώλης. Παπαδάκης

Είναι στέλεχος του Ε.ΠΑ.Μ

Αναρτήθηκε από Δημήτρης Κυπριώτης