Γιατί χαίρεται το ΜΕΓΚΑ και χαμογελάει, πατέρα;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2013

Γιατί χαίρεται το ΜΕΓΚΑ και χαμογελάει, πατέρα;

Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας/FosPhotos

του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Ποιος απέτυχε, άραγε; Η απεργία των καθηγητών ή τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που έκαναν ό, τι περνούσε από το χέρι τους για να αποτύχει η απεργία; Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ είναι σίγουρη, το έγραψε με μεγάλα γράμματα και στο πρωτοσέλιδό της, ότι «Απέτυχαν οι απεργίες της ΟΛΜΕ», το είπανε άλλωστε και τα μεγάλα, πλην χρεωκοπημένα, κανάλια, με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Χαρήκανε, πατέρα, και χαμογελάσανε τα μεγάλα, πλην χρεωκοπημένα, κανάλια.

Κακώς χαρήκατε και χαμογελάσατε, αγαπητοί χρεωκοπημένοι. Εσείς δεν λέγατε ότι η απεργία θα κρατήσει το πολύ τρεις ημέρες; Ε λοιπόν, κράτησε οκτώ. Εσείς δεν λέγατε ότι η συμμετοχή...
θα είναι ελάχιστη, ότι οι καθηγητές θα αγνοήσουν τους συνδικαλιστές και θα πάνε στη δουλειά τους; Ε λοιπόν, η συμμετοχή έφτασε μέχρι το 90%. Εσείς δεν λέγατε ότι η απεργία είναι υποκινούμενη από την Αριστερά και από το αριστερό προεδρείο της ΟΛΜΕ; Ε λοιπόν, οι καθηγητές όχι μόνο συμμετείχαν μαζικά στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, όχι μόνο απήργησαν σχεδόν καθολικά , αλλά κατέβηκαν και στους δρόμους, στις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών. Θα έκαναν τέτοια και τόσα πράγματα άνθρωποι υποκινούμενοι;

Αν, ο μη γένοιτο, ήμουνα στη θέση σας, αν ήμουνα δηλαδή ο Κέρβερος του συστήματος, δεν θα χαιρόμουν καθόλου. Αντιθέτως θα ανησυχούσα σφόδρα, θα με έζωναν τα μαύρα φίδια, γιατί θα έβλεπα ότι η προπαγάνδα μου δεν είναι πλέον τόσο ισχυρή όσο ήταν στο παρελθόν, ότι είναι πλέον τόσο αδύναμη όσο και το καθεστώς που με τρέφει. Όταν άνθρωποι κατασυκοφαντημένοι, απειλούμενοι πανταχόθεν, με πετσοκομμένους μισθούς, με δάνεια και ενοίκια, χάνουν οκτώ μεροκάματα για να υπηρετήσουν ένα ανώτερο σκοπό, τα φίδια βρίσκονται πλέον σε απόσταση αναπνοής.

Τα φίδια θα έπρεπε να σας ζώνουν και για τα κλειστά πανεπιστήμια, το Καποδιστριακό, το Μετσόβιο, των Ιωαννίνων. Μπορεί να ρίχνετε την ευθύνη στους καθηγητές, στην Σύγκλητο, στους φοιτητές, αυτό όμως που θα μείνει είναι ότι επί των ημερών του καθεστώτος που υπηρετείτε συνέβη το αδιανόητο: Κλείσανε τα πανεπιστήμια που δεν είχαν κλείσει ούτε στην Κατοχή ούτε στην Χούντα. Κλείσανε γιατί δεν μπορούσαν να μείνουν ανοιχτά με έναν διοικητικό υπάλληλο ανά εκατό φοιτητές, όταν στα αντίστοιχα ιδρύματα της Ευρώπης και των ΗΠΑ η αναλογία είναι εφτά έως δέκα διοικητικοί για εκατό φοιτητές.

Μερικές φορές σας βλέπω στα δελτία σας και μου μοιάζετε σαν ματωμένοι μισθοφόροι που καμαρώνουν δίπλα σε σωρούς πτωμάτων. Μόνο που δεν είναι πτώματα, είναι άνθρωποι ζωντανοί, που μαζεύουν οργή, εμπειρία και δύναμη, ώστε την πρέπουσα στιγμή, να σας δώσουν την πρέπουσα απάντηση. Μη βιάζεστε, κ. Μουρούτη, να βάλετε σε λειτουργία τη μονταζιέρα, η απάντηση των εργαζόμενων θα είναι ειρηνική και δημοκρατική. Δεν είναι όλοι σαν τα μούτρα σας.

από την "Αυγή" μέσω του "tvxs.gr"