ΙΔΟΥ ΤΟ 4ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Αποκλειστικό - Αποκαλύπτουμε το προσχέδιο που έχουν ετοιμάσει οι δανειστές και έχει στα χέρια του ο Χουλιαράκης Καταργούνται επιδόματα, αναμένονται χιλιάδες απολύσεις από τη συγχώνευση των ασφαλιστικών ταμείων, παραμένουν επ’ αόριστον τα capital controls, προβλέπεται ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμών για αποφυγή των λαϊκών αντιδράσεων και απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, ενώ δυσχεραίνει η πραγματοποίηση απεργίας - Υποχρεωτική η κινητικότητα στο Δημόσιο και τέλος στα ειδικά μισθολόγια

Μέτρα-φωτιά για τον ελληνικό λαό φέρνει το νέο Μνημόνιο, τέταρτο κατά σειρά, που έχουν ήδη έτοιμο οι δανειστές και βρίσκεται εδώ και λίγες ημέρες στα χέρια του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Γ. Χουλιαράκη. Κατά αποκλειστικότητα, το «ΠΑΡΟΝ» αποκαλύπτει σήμερα βασικά σημεία του σχεδίου συμφωνίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ελλάδας, με ημερομηνία 18 Νοεμβρίου. Και τα στοιχεία αναμένεται να προκαλέσουν σοκ στο Πανελλήνιο.

Κι αυτό διότι τα μέτρα που με τον… συνήθη εκβιαστικό τρόπο απαιτούν οι δανειστές ξεπερνούν κάθε όριο σκληρότητας, βαρβαρότητας και αναλγησίας. Τυχόν υλοποίησή τους δε από οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση θα σηματοδοτήσει την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας, που ξεκίνησε με το πρώτο Μνημόνιο και συνεχίστηκε με το δεύτερο και το τρίτο. Ακόμη μεγαλύτερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας θα οδηγηθούν στην ανέχεια, στην εξαθλίωση και στο περιθώριο, σε ένα αργό, βασανιστικό μαρτύριο χωρίς αύριο.  Το σχέδιο συμφωνίας προβλέπει την ψήφιση ενός ακόμη Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής για την περίοδο 2017 - 2020. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:  • Μαχαίρι στα επιδόματα πρόνοιας, κατάργηση του αφορολογήτου για τις δαπάνες Υγείας – Κατάργηση από το 2017 των επιδομάτων Παιδείας, μετακίνησης κ.ά. και από το 2018 του επιδόματος θέρμανσης. • Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και αντικατάστασή τους από επιχειρησιακές το αργότερο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 – Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και μείωση στον έναν μήνα του χρόνου προειδοποίησης, και μάλιστα χωρίς προέγκριση – Αύξηση του χρόνου προειδοποίησης για την πραγματοποίηση απεργιακών κινητοποιήσεων από 24 σε 48 ώρες, με ταυτόχρονη κατάργηση της προστασίας των απεργών από την απόλυση. • Υποχρεωτική κινητικότητα στο Δημόσιο από τον Απρίλιο του 2017, με ποινή την απόλυση σε περίπτωση άρνησης του υπαλλήλου - Εξορθολογισμό των ειδικών μισθολογίων για την πλήρη καθιέρωση του ενιαίου μισθολογίου. • Άμεση αδειοδότηση μέχρι τον Φεβρουάριο του 2017 των εταιρειών μη εξυπηρετούμενων δανείων – Καθιέρωση ηλεκτρονικού συστήματος πλειστηριασμών για αποφυγή των αντιδράσεων και των καθυστερήσεων. • Ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων σε έναν ενιαίο φορέα, με κλείσιμο του ΟΓΑ, του ΝΑΤ και του ΤΣΜΕΔΕ, με ταυτόχρονη κατάργηση όλων των διοικητικών και διαχειριστικών αρμοδιοτήτων τους, που ως συνέπεια θα έχει απολύσεις στο προσωπικό του κλάδου της τάξεως του 20%. • Πώληση του 24% του ΑΔΜΗΕ μέχρι τον Φεβρουάριο του 2017 και περιορισμό της συμμετοχής του Δημοσίου κατά 50% μέχρι το 2020. • Διατήρηση επ’ αόριστον των capital controls. Πιο αναλυτικά: Το κείμενο που ακολουθεί σκοπό έχει να παρουσιάσει το περιεχόμενο ενός σχεδίου συμφωνίας μεταξύ ΕΕ και Ελλάδας που τιτλοφορείται «Συμπληρωματικό Μνημόνιο Κατανόησης» και έχει ημερομηνία 18 Νοεμβρίου 2016. Πρόκειται για το «τέταρτο Μνημόνιο», που αρκετοί έχουν ισχυρισθεί ότι θα κληθεί να υπογράψει η κυβέρνηση. Το κείμενο είναι πρόταση / τελεσίγραφο από την πλευρά της ΕΕ και έχει τεθεί υπόψη της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ φέρεται να συμφωνεί με το περιεχόμενό του ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης.  Το «σχέδιο» Μνημονίου αφορά το διάστημα μέχρι το 2018 και στην ουσία συμπληρώνει το τρίτο Μνημόνιο. Σε αυτό το σημείο πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το σχέδιο δεν κάνει καμία αναφορά σε συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ούτε μνημονεύει το χρέος ή την όποια διευθέτησή του. Άρα, η κυβερνητική θέση ότι η υπογραφή συμφωνίας συνδέεται με τη συμμετοχή του IMF στο Μνημόνιο και συνακόλουθα με τη διευθέτηση του χρέους είναι εντελώς στον αέρα. Με την υπογραφή του κειμένου η κυβέρνηση τα δίνει όλα χωρίς να εξασφαλίζει τίποτα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δανειστές έχουν αποθρασυνθεί σε τέτοιον βαθμό, που ξεκινούν το κείμενο με την απαίτηση της υιοθέτησης της λίστας των υποτιθέμενων μεταρρυθμίσεων από την κυβέρνηση και τη χώρα ως προϋπόθεση για την επιτυχία του σχεδίου.  Οι δανειστές θέλουν δέσμες μέτρων που αφορούν τα ακόλουθα:  1) Την εξασφάλιση πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ με την εφαρμογή παραμετρικών (οριζόντιων) εμπροσθοβαρών δημοσιονομικών μέτρων.  2) Την επιτάχυνση των διαδικασιών διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, διαφορετικά τον άμεσο εκπλειστηριασμό των ενεχύρων.  3) Την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων και τις εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις.  4) Την αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα και την αναβάθμιση του δικαστικού συστήματος για τη μάχη ενάντια στη διαφθορά. Αυτά είναι και οι επικεφαλίδες των κεφαλαίων του νέου ή συμπληρωματικού Μνημονίου.  Κατόπιν το κείμενο κάνει μια γενικόλογη αναφορά στην ανάγκη ολοκλήρωσης, μέχρι τον Φλεβάρη του ’17, μιας μελέτης για τη «στρατηγική μεγέθυνσης της οικονομίας», που θα βασίζεται στα κεφάλαια του ΕΣΠΑ και στο βελτιωμένο «επενδυτικό κλίμα». Με άλλα λόγια, στις περικοπές μισθών, στην ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων και στη γενικευμένη λιτότητα. Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα, το σχέδιο Μνημονίου δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για αυτό. Τι προβλέπει Συγκεκριμένα, το νέο Μνημόνιο προβλέπει την ψήφιση Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής 2017 – 2020, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μαχαίρι στα επιδόματα προνοίας, κατάργηση του αφορολογήτου στις δαπάνες υγείας και αύξηση του φόρου για τους ναυτικούς (!). Για τα επιδόματα προνοίας προβλέπει την ενοποίηση του οικογενειακού επιδόματος και του επιδόματος τέκνων, καθώς και την αποφυγή επικάλυψης μεταξύ των επιδομάτων. Είναι ένας κομψός τρόπος να περιγράψεις περικοπές. Βέβαια, κάπου το τακτ εξαντλείται και το Μνημόνιο προβλέπει κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης από το 2018 και κατάργηση από το 2017 επιδομάτων παιδείας, μετακίνησης κ.ά. Η κοινωνική αναλγησία φτάνει στο αποκορύφωμά της με τον «επαναπροσδιορισμό», δηλαδή το τσεκούρωμα, των επιδομάτων αναπηρίας.  Η επιδρομή, όμως, δεν σταματά εκεί και το Μνημόνιο ζητά τη θεσμοθέτηση ειδικού φόρου για ενοίκια βραχείας τουριστικής διαμονής, καθώς και άλλα παραμετρικά μέτρα, που δεν προσδιορίζει. Τη φορολογική επίθεση στα εισοδήματα των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων ακολουθεί μια σειρά φορολογικών μεταρρυθμίσεων και κινήτρων για φοροαπαλλαγές επενδύσεων, καθώς και ο υπολογισμός του ΕΝΦΙΑ με βάση τις αγοραίες αξίες αντί των αντικειμενικών που ισχύουν σήμερα. Τέλος, οι δανειστές απαιτούν την κατάργηση του αφορολογήτου για τους εφοπλιστές, με προφανή σκοπό να ενισχύσουν την ανταγωνιστική θέση των γερμανών εφοπλιστών, αδειάζοντας τον κ. Τσίπρα και τα ανοίγματά του προς τους εφοπλιστές.  Το Μνημόνιο φτάνει σε τέτοια λεπτομέρεια, που προσδιορίζει επακριβώς τη στελέχωση, τη χρηματοδότηση και τις προσλήψεις της νέας Ανεξάρτητης Αρχής φορολογικών εσόδων. Στην ουσία, καταργεί το Σώμα των εφοριακών και παραδίδει όλο τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό στα χέρια ελεγκτικών εταιρειών και υποτιθέμενων «στελεχών» του ιδιωτικού τομέα, τύπου Θεοχάρη. Τι λέει για το Ασφαλιστικό Φυσικά, ακολουθεί το Ασφαλιστικό. Το μνημονιακό «σχέδιο» προβλέπει την ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων σε έναν ενιαίο φορέα κοινωνικής ασφάλισης (ΕΦΚΑ), με το κλείσιμο του ΟΓΑ, του ΝΑΤ και του ΤΣΜΕΔΕ και με την κατάργηση όλων των διοικητικών και διαχειριστικών αρμοδιοτήτων τους. Αυτό θα σημάνει περιορισμό του προσωπικού της τάξεως του 20%. Ο ενιαίος φορέας θα προσδιορίσει το τμήμα των μη εισπράξιμων ασφαλιστικών εισφορών, κάτι που θα σημάνει φυσικά νέες περικοπές στις συντάξεις στο άμεσο μέλλον.  Συγκεκριμένα, το μνημονιακό σχέδιο προβλέπει τον επαναπροσδιορισμό των συντάξεων για την εξασφάλιση δήθεν της ισότητας των γενεών. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από την περικοπή συντάξεων τώρα, ώστε να προσαρμοσθούν σε ένα ενιαίο ποσοστό έναντι των εισφορών. Δεν ήταν, λοιπόν, τυχαίες οι αναφορές της κ. Ξαφά πριν από μερικές ημέρες ότι ορισμένες ηλικιακές κατηγορίες δεν έχουν συνεισφέρει επαρκώς στη σύνταξή τους. Μάλλον προάγγελος των μνημονιακών μέτρων ήταν. Αντίστοιχες μειώσεις θα γίνουν και στα επιδόματα, και μάλιστα στα επιδόματα των αιτήσεων συνταξιοδότησης που υποβλήθηκαν από τον Φλεβάρη μέχρι τον Οκτώβρη του 2016.  Η «αναμόρφωση», όμως, των κρατικών υπηρεσιών δεν σταματά εκεί. Το Μνημόνιο απαιτεί την άμεση μεταβίβαση των λειτουργιών εκτέλεσης του προϋπολογισμού στο «Δημοσιονομικό Συμβούλιο». Είναι η εξασφάλιση της εφαρμογής του «κόφτη» σε περίπτωση παρεκκλίσεων, που σημαίνει την κατάργηση κάθε έννοιας, έστω κουτσουρεμένης, Δημοκρατίας, αφού μοναδικό κριτήριο περικοπών θα είναι οι ανάγκες των δανειστών. Σε αυτό το πλαίσιο, θέλουν να επιβάλουν τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τα Ταμεία, με τη μεταφορά των υποχρεώσεων του ΙΚΑ στον ΕΟΠΥΥ. Τέλος, το κράτος θα συνεχίσει να εφαρμόζει την ντιρεκτίβα καθυστερημένων πληρωμών, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των δανειστών πριν από τις ανάγκες της κοινωνίας σε βιβλία, φάρμακα κ.λπ.  30% κάτω οι δαπάνες Υγείας Οι στόχοι περιλαμβάνουν, όμως, και περικοπές. Συγκεκριμένα, στον τομέα της Υγείας έχουν βάλει στόχο την περικοπή των ανώτατων δαπανών υγείας (claw back ceiling) κατά 30% μέχρι τον Δεκέμβρη του 2017, ενώ γίνονται εκτενείς αναφορές σε εξωτερικούς χρηματοοικονομικούς ελέγχους στα νοσοκομεία, χρησιμοποίηση γενόσημων φαρμάκων κ.λπ. Φθάνοντας στα μέτρα για τον τραπεζικό τομέα, οι περικοπές και οι έλεγχοι παύουν. Το Μνημόνιο μιλά ξεκάθαρα για «αύξηση κεφαλαίου» στην Τράπεζα της Ελλάδος, χωρίς να προσδιορίζει τον φορέα της αύξησης. Επίσης, δεν προσδιορίζεται η αιτία της αύξησης κεφαλαίου, υποπτευόμαστε όμως ότι αφορά την εξόφληση του ELA και το πέρασμά του στο δημόσιο χρέος. Εάν ισχύει αυτό, βγαίνουμε από τη σφαίρα της αντιλαϊκής πολιτικής και μπαίνουμε στη σφαίρα των αξιόποινων πράξεων, αφού είναι το πρώτο βήμα για νέες χαριστικές πράξεις προς τις τράπεζες, με δαπάνη της κοινωνίας.  Παραμένουν τα capital controls Αναφορικά με τα capital controls, θα παραμείνουν επ’ αόριστον και το μόνο που γίνεται είναι η γενικόλογη αναφορά σε έναν «οδικό χάρτη» (φαίνεται ότι ο όρος είναι της μόδας) εξάλειψης των περιορισμών. Πικρό γέλιο προκαλεί πλέον η ανάμνηση των δηλώσεων Κατσέλη για κατάργηση των capital controls μέχρι το τέλος του 2015 και των εκβιασμών που υπέστη ο ελληνικός λαός γύρω από αυτό το θέμα. Ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμών Δεν προκαλεί, βέβαια, έκπληξη το ότι το Μνημόνιο απαιτεί την άμεση αδειοδότηση των εταιρειών μη εξυπηρετούμενων δανείων μέχρι τον Φλεβάρη του 2017 και τη θέσπιση δευτερογενούς αγοράς μη εξυπηρετούμενων δανείων. Δηλαδή, την τιτλοποίηση των δανείων και των ενεχύρων και τη διάθεσή τους μέσω χρηματιστηρίου. Για την εξυπηρέτηση αυτού του τζόγου, θέλουν να θεσπίσουν ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμών, ώστε να παρακάμπτουν τις λαϊκές αντιδράσεις που ακυρώνουν τους πλειστηριασμούς. Αλλά δεν σταματούν εκεί. Σκέφτονται να θεσπίσουν κι άλλες φοροαπαλλαγές για τις τράπεζες, ώστε να αναγνωρίσουν άμεσα τις ζημίες από «κόκκινα» δάνεια με περιορισμένες κεφαλαιακές επιβαρύνσεις. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση ιδιωτικών ζημιών στην ιστορία της χώρας. Φυσικά, η ενότητα για τις τράπεζες και τα «κόκκινα» δάνεια δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει ρητή αναφορά στην υποχρέωση της εκάστοτε κυβέρνησης να μην παρεμβαίνει στον διορισμό διοικήσεων στις τράπεζες. Βλέπετε, οι δικές μας υποχρεώσεις περιορίζονται στο να πληρώνουμε τις ζημίες των τραπεζών και όχι στη διοίκηση και στον έλεγχο των οργανισμών αυτών, που ανήκει στους ιδιώτες μετόχους και στο ΤΧΣ.  Μέτρα κατά της απεργίας Και φτάνουμε στις εργασιακές σχέσεις. Το πρώτο στοιχείο της σχετικής ενότητας αφορά την υπονόμευση των κλαδικών διαπραγματεύσεων. Στην ουσία, το Μνημόνιο επιδιώκει την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και την αντικατάστασή τους από επιχειρηματικές συμβάσεις μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2017. Επιπλέον, απελευθερώνει πλήρως τις ομαδικές απολύσεις, με περιορισμό του χρόνου προειδοποίησης στον έναν μήνα και χωρίς προέγκριση. Τέλος, δυσχεραίνει τη διεξαγωγή απεργιών, αυξάνοντας τον χρόνο προειδοποίησης στις 48 ώρες από 24 που είναι σήμερα και καταργώντας την προστασία των συνδικαλισμένων εργατών από την απόλυση.  Προσπερνώντας τα θέματα ανταγωνισμού και αγορών, που χρήζουν ξεχωριστής αναφοράς, ερχόμαστε στις ιδιωτικοποιήσεις.  Το Μνημόνιο απαιτεί την πώληση 24% του ΑΔΜΗΕ μέχρι τον Φλεβάρη του 2017 και τον περιορισμό της συμμετοχής του Δημοσίου κατά 50% μέχρι το 2020. Έκπληξη προκαλεί το ότι σε καμία από αυτές τις πράξεις δεν υπάρχει ούτε ελάχιστη τιμή πώλησης, παρά μόνο το σφιχτό χρονοδιάγραμμα.  Σε αυτό το πλαίσιο, η αναφορά σε ξεπούλημα δεν είναι υπερβολή. Εκτενείς αναφορές γίνονται, επίσης, στην ύδρευση και στο πέρασμά της σε ανεξάρτητη αρχή, στις δημόσιες συγκοινωνίες κ.λπ. Την ενότητα κλείνει μια εκτενής αναφορά στο πόσο καλές είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και πόσο καλό κάνουν στην οικονομία, καθώς και στον ρόλο του Υπερταμείου.  Τέλος τα ειδικά μισθολόγια Φτάνουμε έτσι στο τελευταίο τμήμα αυτής της ακροθιγούς αναφοράς, αυτό των δημοσίων υπαλλήλων. Το κομμάτι ξεκινά με το θέμα της κινητικότητας, όπου κοντολογίς αυτό που λέγεται είναι ότι από τον Απρίλη του 2017 η κινητικότητα θα είναι υποχρεωτική και προφανώς η άρνηση θα συνιστά λόγο απόλυσης. Δεν σταματά, όμως, εκεί η ενότητα.  Αναφέρεται και στη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων. Συγκεκριμένα, ζητά τον «εξορθολογισμό» των ειδικών μισθολογίων, ώστε να υπάρξει ενιαίο μισθολόγιο. Πρόκειται για το πρώτο βήμα παραπέρα μειώσεων των μισθών μέσω της ομογενοποίησης.  Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και η τοποθέτηση ανώτατου μισθού στον δημόσιο τομέα με βάση τους δημοσιονομικούς στόχους. Η ενότητα κλείνει με τη δέσμευση για ολοκλήρωση της νομοθεσίας για την αξιολόγηση μέχρι τον Ιούνιο του 2017.  http://www.paron.gr/