ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ: Ρωτά ο Β. Αλιφέρης απαντά ο Δ. Καζάκης

Ο Dimitris Kazakis δημοσίευσε στην ομάδα Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ Dimitris Kazakis 22 Φεβρουαρίου 8:54 μ.μ. ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ Θα επιθυμούσα μία διευκρίνηση από τον Κο ΚΑΖΑΚΗ, στο ερώτημά μου προς αυτόν, αν είναι εφικτό! Λέτε, πως τα χρήματα της μεγαλύτερης αναδιανομής πλούτου, μέσω του χρηματηστηρίου, τα έβγαλαν στο εξωτερικό. Εκείνη την εποχή, είχαμε ως νόμισμα, την δραχμή. Ήταν εφικτό να βγάλει κάποιος, οποιοδήποτε ποσό από τη χώρα, ανεξέλεγκτα (και μάλιστα το εθνικό νόμισμα) ή τα έβγαλε μετά την μετατροπή τους σε ευρώ; Διότι εάν ισχύει κάτι τέτοιο, ποιος θα τον εμποδίσει να κάνει και πάλι το ίδιο, επαναφέροντας τη δραχμή ως νόμισμα; Το ζητούμενο δεν είναι, να επανεπενδύονται τα κέρδη που παράγονται, εντός της χώρας που παράγονται κι όχι να αποθηκεύονται ως λάφυρα, προστατευμένα από την οικονομική, φορολογική πολιτική αυτής;(και όχι μόνο) Ευχαριστώ! ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η επιβολή του καθεστώτος ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίου έγινε από το 1995 με την εφαρμογή των 300 οδηγιών της ελεύθερης αγοράς μετά την ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992 και τον μετασχηματισμό της ΕΟΚ σε Ευρωπαϊκή Ένωση. Θυμηθείτε τα τέσσερα κοινοτικά κεκτημένα, ή αλλιώς τις τέσσερεις ελευθερίες του Μάαστριχτ, που αφορούν την ελευθερία κίνησης εντός ΕΕ του κεφαλαίου, των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών και της εργασίας. Με την λεηλασία διαμέσου του Χρηματιστηρίου οι ολιγάρχες και τα κόμματα εξουσίας αποκόμισαν περίπου 175 δις ευρώ. Αυτά έφυγαν έξω διαμέσου ξένων επενδυτικών κεφαλαίων, όπως η αμερικανικών συμφερόντων Fidelity, απ’ όπου μας ήρθε και ο κ. Μυταράκης, ξένων θεσμικών επενδυτών και εγχώριων τραπεζών που για πρώτη φορά ανακάλυψαν την δυνατότητα να συνάπτουν συμφωνίες με υπεράκτιους λογαρισμούς στο εξωτερικό, να δημιουργούν υπεράκτιες εταιρείες οι ίδιες και να επεκτείνονται εξαγοράζοντας τράπεζες των γειτονικών κυρίως χωρών απ’ όπου διοχετευόταν αβέρτα-κουβέρτα χρήμα στο εξωτερικό. Καθώς είχε επιτραπεί η ελεύθερη τοποθέτηση κεφαλαίων στο εξωτερικό με σκοπό τις επενδύσεις άμεσες ή χαρτοφυλακίου, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα να βγουν τα κλεμμένα εκτός Ελλάδας. Μάλιστα αυτά τα κεφάλαια χρησιμοποιήθηκαν τα επόμενα χρόνια και κυρίως την περίοδο του ευρώ για επανεισαγωγή και κερδοσκοπία με κρατικά χαρτιά χρέους της Ελλάδας. Το ύψος αυτών των κεφαλαίων υπολογίζονται στα 600 δις ευρώ. Το εθνικό νόμισμα από μόνο του δεν εμποδίζει τα κεφάλαια να φύγουν στο εξωτερικό από την στιγμή που υφίσταται καθεστώς ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου. Επομένως, η εισαγωγή του εθνικού κρατικού νομίσματος θα πρέπει να συνοδεύεται απαραίτητα με κατάργηση του καθεστώτος ελευθερίας κίνησης των κεφαλαίων, το οποίο θα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου της κίνησης και αποτροπής της εξόδου των κεφαλαίων από την ελληνική οικονομία. Για να γίνει αυτό χρειάζεται οπωσδήποτε να εθνικοποιηθεί η Τράπεζα της Ελλάδος μαζί με τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες. Με τον τρόπο αυτό το εγχώριο τραπεζικό σύστημα αποσπάται από την παγκόσμια δικτύωση των κεφαλαιαγορών ώστε να προστατεύεται από επιθέσεις και δολιοφθορές. Επίσης με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε να επιτρέψουμε με ασφάλεια την χρεοκοπία των μεγάλων τραπεζών προκειμένου να επανιδρυθούν από μηδενική βάση και με βάση τις κοινωνικές και αναπτυξιακές ανάγκες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας. Έτσι θα είμαστε σε θέση να ελέγχουμε την κίνηση των κεφαλαίων εντός της οικονομίας χωρίς να αφήνουμε περιθώρια να διαφύγουν στο εξωτερικό.