Πανικός έχει καταλάβει τη συμμορία του ευρώ. Όλοι εκείνοι που πρωταγωνίστησαν στη λεηλασία της ελληνικής οικονομίας και του εργαζόμενου νοικοκυριού όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όλοι αυτοί που εμπλέκονται σε όλα τα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα με το δημόσιο χρήμα, είτε ως πολιτικοί, είτε ως διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, είτε ως παρατρεχάμενοι των δύο. Όλοι όσοι εμπλέκονται σε κάθε λογής απάτες και ύποπτες συναλλαγές σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, ξεσηκώθηκαν για μια ακόμη φορά στην προοπτική ο λαός μας να απαιτήσει το αυτονόητο. Να δραπετεύσει η χώρα από το λάκκο των λεόντων του ευρώ και της ΕΕ, πριν την ερημώσουν παντελώς. Πριν την μετατρέψουν σε Υποσαχάρια Αφρική της Ευρώπης.
Όσο βρισκόμαστε υπό καθεστώς κατοχής της ΕΕ κανένας από δαύτους δεν κινδυνεύει. Κανένας από τη συμμορία δεν φοβάται μήπως και λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη γιατί έφεραν τη χώρα σ' αυτή την κατάντια. Κανείς δεν φοβάται μήπως και καθίσει στο σκαμνί του κατηγορουμένου για τη γενοκτονία στην οποία υπόκειται ο ελληνικός λαός ειδικά τα τελευταία χρόνια. Κι έτσι υπουργοί και πρωθυπουργοί που κανονικά θα έπρεπε να είχαν καθίσει στο σκαμνί προσπαθούν να μας κατατρομάξουν ότι έτσι και δραπετεύσουμε από το μπουντρούμι του ευρώ και της ΕΕ, θα καταστραφούμε.
Το ίδιο μας λένε κι όλοι οι γνωστοί κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες του απόλυτου παρασιτισμού και της διαπλοκής. Αυτούς εκφράζει ο ΣΕΒ, ο οποίος πρόσφατα χαρακτηρίζει αναποτελεσματική, ανεπιθύμητη και ανέφικτη την έξοδο από το ευρώ τονίζοντας ότι η λύση αυτή είναι το ίδιο εξωφρενική με την πρόταση που κυκλοφορεί ότι κάποιος πολύ πλούσιος θα αποπληρώσει το ελληνικό χρέος. Απολύτως λογικό να λέει τέτοια ο ΣΕΒ, ο οποίος έχει τόση σχέση με τη βιομηχανία όση σχέση η Ελλάδα με τον αστερισμό του Σείριου.
«Και στις δύο περιπτώσεις, αφελώς ορισμένοι πιστεύουν ότι κάποιος τρίτος πληρώνει το χρέος ή μας το χαρίζει. Δεν υπάρχει κανείς που θα αναλάβει τα χρέη μας και κανείς δεν θα μας διευκολύνει να ζούμε σε βάρος άλλων. Το χρέος είναι απαιτητό σε Ευρώ και αν δεν εξυπηρετείται κανονικά, τότε η χώρα μας θα απομονωθεί στη διεθνή κοινότητα, διακινδυνεύοντας το σύνολο των οικονομικών και κοινωνικών της επιτευγμάτων», αναφέρει ο Σύνδεσμος στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων.
Η τοποθέτηση αυτή είναι άκρως προκλητική για το κοινό αίσθημα. Ειδικά όταν προέρχεται από τον ΣΕΒ. Δηλαδή από τη συμμορία εκείνων που πλούτισαν με δανεικά κι αγύριστα, με θαλασσοδάνεια και κρατικοδίαιτη διαπλοκή με το δημόσιο ταμείο. Και σήμερα συνεχίζουν να πλουτίζουν όχι αναπτύσσοντας τη βιομηχανία στη χώρα αλλά με κερδοσκοπικές τοποθετήσεις κεφαλαίων σε παρασιτικές μεταπρατικές δραστηριότητες υπό καθεστώς τραστ και καρτέλ με τις πλάτες του κράτους.
Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε το πρόσφατο παράδειγμα της Ισλανδίας η οποία αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της το 2009 και σήμερα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που σύμφωνα με το ΔΝΤ έχει ανακάμψει από την κρίση χρέους. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ (Iceland: 2016 Article IV Consultation-Press Release; Staff Report; and Statement by the Executive Director for Iceland, 22/6/2016) η Ισλανδική οικονομία παρουσίασε άνοδο 4% το 2015 και επιταχυνόμενο ρυθμό, ενώ η επέκταση του πραγματικού ΑΕΠ είναι μεταξύ των ταχύτερα αναπτυσσόμενων στην Ευρώπη, δημιουργώντας ένα θετικό παραγωγικό πλεόνασμα.
Κι όλα αυτά γιατί; Διότι έσβησε τα χρέη κι αντί να υποστεί τη μεταχείριση της Ελλάδας με τα μνημόνια, ενίσχυσε το εισόδημα και τις συντάξεις, αλλά και το κοινωνικό κράτος. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που το ΔΝΤ "ανησυχεί" μήπως και οι διαρκείς αυξήσεις του λαϊκού εισοδήματος και των κοινωνικών δαπανών "υπερθερμάνουν" την οικονομία.
Μακάρι και στην Ελλάδα να είχαμε τέτοιες "ανησυχίες". Αντί να ανησυχούμε αν θα έχουμε δουλειά αύριο, αν ο εργοδότης θα έχει να μας πληρώσει το επίδομα εργασίας που αντί για μισθό εισπράττει σήμερα ο εργαζόμενος, αν θα υπάρχουν χρήματα για συντάξεις που σήμερα συντηρούν 2 και 3 οικογένειες, αν θα υπάρχει φαγητό στο τραπέζι για τα παιδιά κοντά των μισών νοικοκυριών της χώρας κι αν ο δικός μας άνθρωπος που αρρώστησε θα κατορθώσει να επιβιώσει χωρίς ουσιαστικά περίθαλψη και ασφάλιση.
Μην μου πείτε ότι η Ισλανδία είχε καλύτερες προοπτικές και παραγωγικές υποδομές από την Ελλάδα; Μην μου πείτε ότι η Ισλανδία είχε μεγαλύτερη επάρκεια τροφίμων; Μόλις 2-4% επάρκεια τροφίμων διέθετε η συγκεκριμένη χώρα όταν αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της. Χρέη που έπρεπε να πληρώσει κυρίως προς τη Βρετανία, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Πώς έγινε και δεν της έκαναν τίποτε οι ισχυρότατες αυτές χώρες, όταν αρνήθηκε η επίσημη Ισλανδία να τους πληρώσει τα χρέη; Γιατί η Ισλανδία δεν απομονώθηκε από τη διεθνή κοινότητα;
Μήπως το εξωτερικό ισοζύγιο της Ισλανδίας ήταν καλύτερο από της Ελλάδας; Κάθε άλλο. Η Ισλανδία εισάγει όλο τον βιομηχανικό και κεφαλαιουχικό εξοπλισμό που χρειάζεται σαν οικονομία. Το ύψος των εισαγωγών της την εποχή που αρνήθηκε το χρέος ξεπερνούσε τα 4 δις δολάρια. Οι δε εξαγωγές της εξαρτώνται κατά 40% από την αλιεία.
Με ποιές χώρες συναλλάσσεται σήμερα η Ισλανδία; Με Ολλανδία 37,5%, Ηνωμένο Βασίλειο 14,4%, Ισπανία 9,7%, Γερμανία 7,7%, Γαλλία 6,4% (2014). Μπορεί να μου πει κανείς από τη συμμορία του ευρώ και τους εγκέφαλους του ΣΕΒ πώς γίνεται και η Ισλανδία συνεχίζει και εμπορεύεται με τις ίδιες χώρες που αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος της; Πώς γίνεται και μια χώρα συνεχίζει να συναλλάσσεται κανονικότατα με τις χώρες στις οποίες φόρτωσε το χρέος της; Και γιατί οι χώρες αυτές (κυρίως η Βρετανία, η Ολλανδία και η Γερμανία) δεν την απομόνωσαν εμπορικά; Τόσο σπουδαία είναι μια χώρα των 320 χιλιάδων ψυχών που στηρίζεται κυρίως στην αλιεία και τον τουρισμό; Ή θα ήταν τόσο δύσκολο για χώρες όπως η Βρετανία, η Ολλανδία και η Γερμανία;
Και φανταστείτε ότι η Ισλανδία δεν αμφισβήτησε διόλου τη νομιμότητα του χρέους της. Ούτε αμφισβήτησε ότι το κράτος της είχε την συμβατική υποχρέωση να αποζημιώσει όλους τους ξένους καταθέτες στις τράπεζές της, όταν αυτές χρεοκόπησαν και τα χρέη τους όφειλε να τα αναλάβει το κράτος. Απλά είπε ότι η πρώτη και κύρια δέσμευση που έχει ένα κράτος και η κυβέρνησή του είναι προς τους πολίτες της χώρας. Κι επομένως δεν επρόκειτο να δεχθεί κανενός είδους ξένη απαίτηση - έστω και συμβατικά νόμιμη - που θα οδηγούσε την Ισλανδία και το λαό της στο μονοπάτι της καταστροφής που οδηγήθηκε η Ελλάδα.
Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τον ΣΕΒ. Τι τον νοιάζει αν ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε την περίοδο 2011 έως το 2016 σχεδόν κατά 340 χιλιάδες. Τι τον νοιάζει αν αυτή η φυσική μείωση του πληθυσμού δεν υπήρξε ποτέ ξανά, ούτε κατά τον τελευταίο πόλεμο. Να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο με περίπου 6 εκατομμύρια πληθυσμό και παρά τις απίστευτες κακουχίες, τα δεινά και τη βαρβαρότητα των κατακτητών με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, η χώρα βγήκε από την κατοχή και τον πόλεμο σχεδόν με τον ίδιο πληθυσμό.
Βλέπετε τότε παρά τις προσπάθειες δοσίλογων και κατακτητών δεν μπόρεσαν να κάμψουν το ηθικό, την πίστη στην ελευθερία της πατρίδας, αλλά και να αφαιρέσουν την ελπίδα από τους μαχόμενους Έλληνες. Κι έτσι οι οικογένειες αναπλήρωναν τους χαμένους και τα θύματα των θηριωδιών με νέες γεννήσεις.
Αυτό που δεν κατάφεραν τότε οι ναζί και οι συνεργάτες τους με τα εγκλήματα πολέμου, έρχονται να καταφέρουν οι σημερινοί επίγονοί τους. Άλλωστε πολλούς του ΣΕΒ αν τους ψάξετε προς τα πίσω θα βρείτε την καταγωγή της περιουσίας τους στο δοσιλογισμό της κατοχής. Πώς λοιπόν να μην θεωρούν το σημερινό δρόμο της χώρας ως μονόδρομο; Πώς να μην θεωρούν την απελευθέρωση της πατρίδας και του λαού από τη λάμια του ευρώ και το νέο Ράιχ της ΕΕ συνώνυμο της απόλυτης καταστροφής. Στο κάτω-κάτω της γραμμής πότε ενδιαφέρθηκαν γι' αυτόν τον τόπο;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα kontranews, 19/2/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου