Η συνέχεια της συζήτησης στη ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ

Dimitris Kazakis

12 ώρες πριν στην περιοχή Athens · 

• Η συνέχεια της συζήτησης στη ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ
  
  ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: ΕΛΛΑΣ: Ο τόπος του εγκλήματος! Ο στόχος του ευρώ, ήταν να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός, που θα υποδούλωνε τις εκλεγμένες κυβερνήσεις, κογκρέσσα και προέδρους, σε μία οικονομική φόρμουλα: Ο κανόνας του 3%. Με τελικό στόχο, την υφαρπαγή της κρατικής περιουσίας των χωρών αυτών!!! Τάδε έφη: ΓΚΡΕΓΚ ΠΑΛΛΑΣΤ (δημοσιογράφος) ΡΟΝΤΝΕΥ ΣΕΗΚΣΠΕΑΡ (πολιτικός αναλυτής), στο BBC 14-2-2012 (http://www.youtube.com/watch?v=hGEUWWGyLWg). Πιστεύετε ότι ισχύουν στο ακέραιο αυτά; Κι αν ναι, και εντέλει επιτευχθεί ο τελικός τους στόχος, είναι αναστρέψιμη η κατάσταση αυτή, από υγιείς πολιτικές δυνάμεις του τόπου; Κατά τη γνώμη σας υπάρχουν;
  
  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η εκτίμηση αυτή είναι βάσιμη. Γι’ αυτό τόσο εγώ, όσο και το ΕΠΑΜ έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύσης διαμέσου της «συνέχειας του κράτους», δηλαδή με εκλογές στα πλαίσια του υπάρχοντος κοινοβουλευτισμού. Χρειάζεται η συνολική ανατροπή του υφιστάμενου πολιτικού καθεστώτος. Χρειάζεται μια βαθιά τομή στο ίδιο το κράτος με σκοπό την επαναθεμελίωσή του, την επανίδρυσή του ως πολιτική προσωπικότητα του ελληνικού λαού. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: Με Συνταχτική Εθνοσυνέλευση και ψήφιση νέου Συντάγματος. Με τον τρόπο αυτό ο ελληνικός λαός μπορεί να λύσει τα δεσμά που του έχουν φορέσει και να κάνει μια καθαρή αρχή κατακτώντας την δημοκρατία για πρώτη φορά στον τόπο του.
  Αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε από τα υπάρχοντα συμβατικά κόμματα, ούτε με συμβατικές διαδικασίες ενός κοινοβουλίου που αποτελεί το επίσημο άλλοθι του καθεστώτος κατοχής. Χρειάζεται την μαζική οργάνωση και κινητοποίηση του ελληνικού λαού με βασικό στόχο την ανατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος. Μαζική οργάνωση και κινητοποίηση μέσα από επιτροπές βάσης και συντονιστικά αγώνα που θα προετοιμάσουν την Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας. Γενική γιατί αφορά τους πάντες, εργάτες, αγρότες, ελευθεροεπαγγελματίες, μικρομεσαίους. Πολιτική γιατί δεν γίνεται με οικονομικά, κλαδικά ή συνδικαλιστικά αιτήματα, αλλά με μόνο ένα πολιτικό στόχο, την ανατροπή του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης ώστε να ανοίξει ο δρόμος για Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Απεργία γιατί αφορά στην λειτουργική κατάληψη των βασικών μοχλών του κράτους από εργαζόμενους και κοινωνία με στόχο να νεκρώσουν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του. Διαρκείας γιατί πρέπει να κρατήσει μέχρι την πτώση της κυβέρνησης και την διάλυση του υπάρχοντος κοινοβουλίου.
  
  Michalis Panagiotopoulos k kazaki τι ακριβως σημαινει οτι το ευρω ειναι νομισμα σταθερης κυκλοφοριας ? δηλαδη καθε χρονο απο την ΕΚΤ μας δινουν ενα στανταρ ποσο να ''ζούμε''? μπορει το κρατος να κανει μια πωληση-επενδυση και να παρει συναλαγμα απο αλλη χωρα πχ σε γιεν και αυτα τα γιεν να ειναι εξτρα λεφτα που θα ανταλαξει στην ΕΚΤ . Θελω να καταλαβω ακριβως την ενοια σταθερη κυκλοφορια που λογικα το λενε για αντιπληθωριστικες πιεσεισ κλπ οι τοκογλυφοι μας..! Τι ρόλο επαιξε στο θρίλερ που ζουμε το 1ευρω=340,75 δρχ ?
  
  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νόμισμα σταθερής κυκλοφορίας σημαίνει ότι η ΕΚΤ είναι υποχρεωμένη μόνο να συντηρεί μια προαποφασισμένη ποσότητα χρήματος στην κυκλοφορία και να αντικαθιστά μόνο τα φθαρμένα, ή αποσυρόμενα νομίσματα. Αν μια οικονομία από την ευρωένωση, όπως συμβαίνει με την Γερμανία, έχει πλεονασματικό ισοζύγιο, δηλαδή πουλά περισσότερα στο εξωτερικό απ’ ότι εισάγει, αυτό το πλεόνασμα προσθέτει χρήμα στην εσωτερική νομισματική του κυκλοφορία. Αν αυτό το χρήμα προέρχεται από δοσοληψίες εκτός ευρώ, το πρόσθετο χρήμα είναι συνάλλαγμα και προστίθεται στα συναλλαγματικά του αποθέματα. Αν το χρήμα αυτό είναι προϊόν εξωτερικών δοσοληψιών σε ευρώ, τότε αυτό προστίθεται κανονικά στην νομισματική του κυκλοφορία και βοηθά την συγκεκριμένη οικονομία να μην χρειάζεται πρόσθετα δάνεια.
  Για μια οικονομία με ελλείμματα εξωτερικά και δημοσιονομικά εντός του ευρώ, ο μόνος τρόπος που είναι διαθέσιμος για να προσθέσει χρήμα είναι ο ιδιωτικός και δημόσιος δανεισμός. Να γιατί για χώρες ελλειμματικές όπως η Ελλάδα ο δανεισμός ήταν η μόνη διέξοδος για να ενισχυθεί η νομισματική κυκλοφορία εντός της οικονομίας της. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε το γεγονός ότι το ίδιο το ευρώ που χρησιμοποιεί η οικονομία δεν παρέχεται δωρεάν από την ΕΚΤ, αλλά ως δάνειο προς την οικονομία, τότε αντιλαμβανόμαστε γιατί υπάρχει αυτή η έξαρση δημόσιου και ιδιωτικού δανεισμού στην ευρωζώνη για όλες τις χώρες, ελλειμματικές και πλεονασματικές.
  Η ισοτιμία 1ευρω=340,75 δρχ αποφασίστηκε με βασικό κριτήριο το συμφέρον της Γερμανίας και των πολυεθνικών, οι οποίες μ’ αυτόν τον τρόπο βρήκαν την ευκαιρία και λεηλάτησαν κυριολεκτικά το διαθέσιμο εισόδημα και την εσωτερική αγορά της Ελλάδας. Επωφελήθηκαν και όσοι από την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία το 1998-2000 είχαν απομυζήσει εκατοντάδες δις δρχ. από την ληστεία του χρηματιστηρίου και τα είχαν βγάλει έξω, τα είχαν μετατρέψει κυρίως σε ευρώ με ισοτιμία περίπου στο μισό και έρχονταν τώρα να κερδοσκοπήσουν με το επίσημο πέρασμα στο ευρώ ελέω ελευθερίας κίνησης του κεφαλαίου. Αν προσθέσετε σ’ αυτό και το καθεστώς καρτέλ, τραστ και ολιγοπωλίων, που διακρίνει την ελληνική οικονομία, με βάση το οποίο κατάφεραν με την συνηγορία των κυβερνήσεων να αξιοποιήσουν την αλλαγή του νομίσματος για να πετύχουν μονοπωλιακά υψηλές τιμές στο όνομα της «στρογγυλοποίησης», μπορεί ο καθένας να καταλάβει τι ληστεία επικράτησε.
  
  Thasitis Paris Dimitris Kazakis : Αν υποθέσουμε ότι πηγαίνουμε στη δραχμή , αφού εννοείται μονομερώς διαγράψουμε το χρέος μας, τί θα γίνει με τα ναυτιλιακά κεφάλαια , θα συνεχίσουν να φορολογούνται με τον τρόπο που φορολογούνται σήμερα ; τα πλοία θα αποκτήσουν επιτέλους ελληνική σημαία ; Τέλος , τι θα γίνει με τους μισθούς στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα , τι απολαβές προτείνετε ;; θα φτάσουν το επίπεδο της Νορβηγίας ας πούμε ;
  
  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προφανώς το καθεστώς φορολογικής ασυλίας των εφοπλιστών θα πρέπει να καταργηθεί. Και μάλιστα αμέσως. Οι μεν ποντοπόροι εφοπλιστές είναι πιθανόν να βγάλουν τα πλοία τους από την ελληνική σημαία. Έτσι κι αλλιώς αυτό γίνεται και μάλιστα η ίδια η ύπαρξη της ελληνικής σημαίας δεν σημαίνει και πολλά για τους Έλληνες ναυτεργάτες. Την χρήση της ελληνικής σημαίας πρέπει να την συνοδεύσει το ελληνικό κράτος με ελληνικά κατ’ αποκλειστικότητα πληρώματα στα ποντοπόρα πλοία που την φέρουν, αλλά και ανελαστικά εργατικά δικαιώματα, συνθήκες εργασίας και αμοιβές. Το ελληνικό κράτος μπορεί να επιβάλλει σε δικές του διακρατικές συμφωνίες ότι τα πλοία που θα τις εξυπηρετούν οφείλουν να φέρουν την ελληνική σημαία. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με την διαφοροποίηση των αμοιβών ελλιμενισμού στα ελληνικά λιμάνια, αλλά και αλλού, για όσα πλοία φέρουν την ελληνική σημαία.
  Επίσης δεν μας εμποδίζει κανένας να δημιουργήσουμε κρατικών συμφερόντων ποντοπόρα ναυτιλία στη βάση διακρατικών συμφωνιών διαμετακομιστικού εμπορίου. Ευκαιρίες για τέτοιες εμπορικές συμφωνίες υπάρχουν πολλές σε μια παγκόσμια οικονομία όπου τα 2/3 των χωρών αντιμετωπίζονται ως παρίες για τους μεγάλους.
  Τέλος, διαφορετικά είναι τα πράγματα στην ακτοπλοΐα. Δεν μπορεί να υπάρχει πλοίο ακτοπλοΐας που να μη φέρει ελληνική σημαία με ότι αυτό συνεπάγεται. Επίσης θα πρέπει να καταργηθούν οι επιδοτούμενες αποκαλούμενες «άγονες» γραμμές. Το νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας θα πρέπει να εξυπηρετείται από κρατική ακτοπλοΐα που εξασφαλίζει την τακτική συγκοινωνία ανάμεσα στα νησιά, το χαμηλό κόμιστρο και την κάλυψη των πραγματικών αναγκών. Όποιος άλλος εφοπλιστής θέλει να δρομολογήσει πλοίο ακτογραμμής θα πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας, καθεστώτος εργασίας, κοκ. Η υποχρεωτική τακτική συντήρηση και μάλιστα εντός δεξαμενής θα δώσει δουλειά και στα ναυπηγεία της χώρας, τα οποία λόγω της φύσης της εργασίας τους και της σημασίας τους για την υποστήριξη της ναυτιλιακής πολιτικής του ελληνικού κράτους, θα πρέπει να εθνικοποιηθούν και να εξειδικευθούν ως προς την παροχή εργασιών και υπηρεσιών. Η εθνικοποίηση των ναυπηγείων, θα δώσει την δυνατότητα να αναστηθεί σε νέα πιο δυναμική βάση το εκτεταμένο κύκλωμα από βιοτεχνίες μεταλλουργίας και μη που θα μπορούν με εξειδικευμένες εφαρμογές να υποστηρίζουν την ναυτιλία.