Τουρκία: Αμείωτη η ένταση, αυξάνονται οι νεκροί

Τουρκία: Αμείωτη η ένταση, αυξάνονται οι νεκροί

433

3 / 6 Showing image 3 of 6

Χιλιάδες διαδηλωτές κατακλύζουν την πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης έπειτα από έκκληση συνδικάτων – Στους 3 οι νεκροί με βάση τα επίσημα στοιχεία Οι διαδηλωτές ξεκίνησαν από δύο διαφορετικά σημεία κρατώντας κόκκινες ή άσπρες σημαίες και κατέκλυσαν την πλατεία Ταξίμ, επίκεντρο στης αμφισβήτησης που συγκλονίζει την Τουρκία, ζητώντας την παραίτηση του πρωθυπουργού. "Ταξίμ αντιστάσου, οι εργαζόμενοι φθάνουν", "Ταγίπ, οι πλιατσικολόγοι είναι εδώ!", φώναζαν οι διαδηλωτές. Τουλάχιστον 10.000 διαδηλωτές, μερικοί από τους οποίους έφεραν κονκάρδες με την εικόνα του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας Μουσταφά Κεμάλ, παρήλασαν επίσης στην πρωτεύουσα, την 'Αγκυρα, μέσα σε μια θάλασσα από τουρκικές σημαίες, διαπίστωσε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου. "Αυτό το έθνος δεν θα υποκλιθεί μπροστά σου!", φώναζαν οι διαδηλωτές απευθυνόμενοι στον αρχηγό της κυβέρνησης. Συνδικαλιστές και εργαζόμενοι, χτυπώντας τύμπανα και κρατώντας πανό, συμμετείχαν σε μια άνευ προηγουμένου μαζική διαδήλωση, ενάντια στην αυταρχική διακυβέρνηση Ερντογάν. Οι διαδηλωτές με σημαίες των συνδικάτων, κόκκινες και λευκές, ξεκίνησαν από δύο διαφορετικά σημεία, έκαναν πορεία και κατέκλυσαν την πλατεία Ταξίμ, το επίκεντρο της αμφισβήτησης που συγκλονίζει την Τουρκία, με κύρια συνθήματα "Ταξίμ αντιστάσου, οι εργαζόμενοι φθάνουν", "Ταγίπ, οι πλιατσικολόγοι είναι εδώ!", και άλλα. Χαρακτηριστικό ήταν το τεράστιο πανό που εικόνιζε τον Μetin Lokumcu, ο οποίος σκοτώθηκε από πυρά αστυνομικών, και έγραφε: “Μία λύση, στους δρόμους – μία λύση, επανάσταση”. Παρόμοιες διαδηλώσεις έγιναν και στο πάρκο Κιζιλάι, στην Άγκυρα. Και τρίτος διαδηλωτής νεκρός, σύμφωνα με τη Hurriyet Στους τρεις ανέβηκε ο αριθμός των νεκρών τούρκων διαδηλωτών, καθώς σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Hurriyet, υπέκυψε στα τραύματά του ένας ακτιβιστής που είχε τραυματιστεί στο κεφάλι στη διάρκεια συγκρούσεων στην Άγκυρα. Ο θάνατος του διαδηλωτή γνωστοποιήθηκε από εκπρόσωπο του Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην τουρκική πρωτεύουσα μετά από συνάντηση με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς. Ο εκπρόσωπος διευκρίνισε ότι ο θανών είχε διαγνωσθεί, μετά τον τραυματισμό του, εγκεφαλικά νεκρός. «Αμφισβήτηση του “φημισμένου τουρκικού μοντέλου” η Ταξίμ» Σαν αμφισβήτηση του «φημισμένου τουρκικού μοντέλου» του συνδυασμού ισλάμ, καπιταλισμού και δημοκρατίας, αλλά και της προσωπικής «αλαζονείας» του τούρκου πρωθυπουργού αντιμετωπίζει η γαλλική Le Figaro το κύμα των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην Τουρκία, στην έκδοσή της την Τετάρτη. «Ο Ερντογάν ενσαρκώνει το περίφημο 'τουρκικό μοντέλο', το οποίο έχει καλή φήμη στον αραβικό κόσμο και τη Δύση, καθώς καταδεικνύει ότι το Ισλάμ είναι συμβατό με τον καπιταλισμό και τη Δημοκρατία», παρατηρεί η Le Figaro. Διευκρινίζει, ωστόσο, ότι «με το χρόνο αλλά και με την αλαζονεία που αναπτύσσει με την μονοπωλιακή άσκηση της εξουσίας, ο μεταρρυθμιστής Ερντογάν απέκτησε τα αυταρχικά χαρακτηριστικά ενός συντηρητικού ισλαμιστή». Η γαλλική εφημερίδα αποφαίνεται τέλος ότι «οι διαμαρτυρίες στην Πλατεία Ταξίμ ίσως να είναι μόνον ένας σπινθήρας, ωστόσο συνιστούν αμφισβήτηση του τόσο φημισμένου τουρκικού μοντέλου». Οι εξελίξεις στην Τουρκία κυριαρχούν και την Τετάρτη στα ρεπορτάζ πολλών ευρωπαϊκών εφημερίδων, σύμφωνα με το γερμανικό δίκτυο της Deutsche Welle. Στη σύνθεση και τα αιτήματα των διαδηλωτών στην Πλατεία Ταξίμ αναφέρεται η ελβετική Neue Zürcher Zeitung η οποία παρατηρεί πως «δίπλα στους γνήσιους τούρκους εθνικιστές στέκονται Κούρδοι, οι οποίοι ζητούν αυτονομία. Οι παλαιές κατηγορίες Δεξιάς και Αριστεράς δεν ισχύουν πλέον. Πρόκειται μάλλον για ένα κίνημα συγκρίσιμο με αυτό των νεολαιίστικων κινημάτων της Ευρώπης». Η NZZ προσθέτει ότι οι περισσότεροι απορρίπτουν το αυταρχικό κράτος, το οποίο εξακολουθεί εν πολλοίς να χαρακτηρίζει την Τουρκία, με τους διαδηλωτές να ζητούν μια πιο φιλελεύθερη, κοινωνικά και πολιτικά, χώρα. «Υπό την έννοια αυτή, το κίνημα των διαδηλωτών θα μπορούσε να είναι το έναυσμα για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Εάν η Τουρκία τα καταφέρει, θα μπορούσε να καταστεί πραγματικά πρότυπο για τις χώρες της Εγγύς Ανατολής», επισημαίνει η γερμανόφωνη ελβετική εφημερίδα. Η δε γερμανική Die Welt αναφέρεται στη σημασία της Τουρκίας για την Ευρώπη, ξεκινώντας από τη σύγκριση του Κεμάλ Ατατούρκ με τον Ταγίπ Ερντογάν: «Ο Ατατούρκ στηρίχθηκε στον στρατό για να εκσυγχρονίσει βίαια την Τουρκία, καταπιέζοντας το καθυστερημένο Ισλάμ. Η πολιτική ιδιοφυΐα που ακούει στο όνομα Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, προτίμησε να συνενώσει τα αποκλίνοντα στοιχεία στο αστερισμό ενός μετριοπαθούς ισλαμισμού». Στην ανάλυσή της, η εφημερίδα τονίζει ότι ο κ. Ερντογάν ονειρεύτηκε δυνατά μια νεοοθωμανική εποχή στη Μεσόγειο, αλλά πλέον η «διάλυση» των γειτονικών χωρών, Συρίας, Λιβάνου και Ιράκ απειλεί και την ίδια την Τουρκία. «Μια σταθερή και δημοκρατική Τουρκία στην νοτιοανατολική πτέρυγα είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη. Ζητούμενο είναι η διαφύλαξη της θετικής κληρονομιάς των Ατατούρκ και Ερντογάν», καταλήγει η γερμανική εφημερίδα. Ρωγμές στο 50% του Ερντογάν Του Κώστα Ράπτη (...) Μπορεί στις διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών να σπανίζουν (και είναι αυτό χαρακτηριστικό) οι μαντιλοφορούσες γυναίκες, μπορεί η αριστερά να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή (ως περισσότερο πεπειραμένη στις συγκρούσεις με την Αστυνομία), μπορεί η κεμαλική κεντροαριστερά του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να επιχειρεί, κυρίως δια της νεολαίας της, να αφήσει ισχυρό στίγμα στις κινητοποιήσεις, ωστόσο η πολυμορφία του διαμαρτυρόμενου πλήθους και η συμπαράσταση που αυτό δέχεται από το τμήμα του πληθυσμού που δεν συμμετέχει καταδεικνύει ότι και στη “σιωπηλή πλειοψηφία” υπάρχουν ρωγμές. Έχοντας μια μάλλον περιοριστική αντίληψη της πολιτικής ηγεμονίας, ο Erdoğan εκτιμά ότι του αρκεί η εκλογική πρωτοκαθεδρία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης την οποία κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν μοιάζει ικανό να αμφισβητήσει. Υπολογίζει ότι ο τριπλασιασμός του εθνικού προϊόντος επί των ημερών του αποτελεί (αν και άνισα κατανεμημένος) το ισχυρότερό του χαρτί και επιλέγει μια τακτική βαθέματος των διαχωριστικών γραμμών, εστιάζοντας την αντιπαράθεση στο δίπoλο “κοσμικότητα-θρησκευτικές αξίες” (βλ. την εξαγγελία ανέγερσης τεμένους στην Πλατεία Taksim), προκειμένου να περιχαρακώσει στις γραμμές του την συντηρητική θρησκευόμενη πλειοψηφία του πληθυσμού. (...) Σε μία παράταξη που συγκεντρώνει το 50% των ψήφων, όπως το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, είναι λογικό να υπάρχουν διαφορετικές και συγκρουόμενες τάσεις. Λ.χ. το σουφικό τάγμα των Naksibendi δυσφορεί ανοιχτά για το γεγονός ότι απομακρύνθηκαν ο υπουργός Υγείας και άλλα κρατικά στελέχη που είναι μέλη του και για το ότι παρά την επιρροή του στο κουρδικό στοιχείο δεν εκπροσωπείται στην διαδικασία διαλόγου στο ΡΚΚ. Στις μυστικές υπηρεσίες μαίνεται ο εσωτερικός πόλεμος, μετά τον διορισμό ως διευθυντή της ΜΙΤ του πρώην πρωθυπουργικού συμβούλου Hakkan Findan. Στο κυβερνών κόμμα προκαλεί αναστάτωση η εκτίμηση ότι ο Erdoğan προδιαγράφει για διάδοχό του τον πρώην πρόεδρο του μικρότερου ισλαμιστικού κόμματος Refah, Numan Kurtulmuş, ο οποίος προσχώρησε στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης μόλις το φθινόπωρο και παρ΄ όλα αυτά αποτέλεσε μέρος της συνοδείας του Πρωθυπουργού κατά το πρόσφατο ταξίδι της Ουάσιγκτον. Κυρίως όμως τα βλέμματα στρέφονται στο ισχυρό δίκτυο Nurcu του εξόριστου στις ΗΠΑ ιεροκήρυκα Fethullah Gülen το οποίο είναι από μήνες γνωστό ότι δυσανασχετεί με το στυλ εξουσίας του Erdoğan, ότι επιφυλάσσεται για το τελικό ορίζοντα του διαλόγου με το ΡΚΚ και ότι επιθυμεί μια λιγότερο συγκρουσιακή σχέση της Τουρκίας με τη Δύση και περισσότερο υψηλούς τόνους προς Ανατολάς. Το ότι τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει ο Gülen υπήρξαν τα πρώτα που έσπασαν τη σιωπή ως προς την κάλυψη των διαδηλώσεων είναι χαρακτηριστικό. Το ότι ο ίδιος ο Gülen απηύθυνε, μετά από έξι ημέρες ταραχών, έκκληση στους αστυνομικούς για αυτοσυγκράτηση είναι πολυσήμαντο – δεδομένης και της μεγάλης διείσδυσης του κινήματός του στα Σώματα Ασφαλείας. Το δε γεγονός ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Obama στη Ουάσιγκτον, ο Arınç βρήκε τον χρόνο για να μεταβεί στην Πενσυλβάνια, ώστε να συναντήσει τον Gülen , αναδρομικά διαβάζεται υπό νέο φως... Περισσότερα στο capital.gr