Αυτή η μάχη μπορεί να έχει μόνον έναν νικητή και μονάχα έναν νικημένο

Αφήστε το θέατρο, τους καθωσπρεπισμούς και τους πολιτικούς πολιτισμούς στο περιθώριο, κι ελάτε να πούμε τα πράγματα με τ όνομά τους...

του Κ. Κυριακόπουλου

Η Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη, πέταξε τη μάσκα της "μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας" και έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Ζητά από την Ελλάδα να παραδοθεί, και από την Ελληνική κυβέρνηση να της παραδώσει τα κλειδιά του κοινοβουλίου για να το μετατρέψει ταπεινωτικά σε μια νέα Bundestag του 21ου αιώνα. Η Γερμανία δίνει τη μάχη της πρωτοκαθεδρίας της στην Ευρώπη και χρειάζεται την Ελλάδα ως λάφυρο για να το επιδείξει στα σούργελα που την προσκύνησαν.

Είναι ο εφιάλτης των νεοναζί που αναβιώνει, και έλαχε στην Ελλάδα να τον στείλει παντοτινά στην κόλαση χωρίς επιστροφή...

Τα ντόπια φερέφωνά τους, φωνάζουν με λύσσα περισσή, πως η συμφωνία με το τέρας του ναζισμού, είναι ο μόνος υπεύθυνος δρόμος, αναζητώντας μέσα από μια τέτοια συμφωνία...
την προσωπική τους δικαίωση για τη διαδρομή της ντροπής που οι ίδιοι επέλεξαν όντας προσκυνημένοι.

Είναι η φωνή των νεο-Τσολάκογλου, που θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά για το κακό που έκαναν σε τούτο τον τόπο...

Μια κοινωνία ολόκληρη και μαζί της ολόκληρος ο πλανήτης, επιμένει να διεκδικεί την τσαλακωμένη αξιοπρέπεια του Ελληνισμού, και αυτό που έστω και ενστικτωδώς είναι σε θέση να γνωρίζει, είναι πως αυτή η μάχη είναι καταδικασμένη να έχει μόνο έναν νικητή... Και μονάχα έναν ταπεινωμένο.

• Σ' αυτή τη μάχη, δεν υπάρχει έντιμος συμβιβασμός. Υπάρχει ή η ΝΙΚΗ.... ή η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.

• Σ αυτή τη μάχη, δεν υπάρχει κάτι που να μοιάζει με αξιοπρέπεια. Οτιδήποτε μοιάζει με αξιοπρέπεια, είναι η ταπείνωση μασκαρεμένη, και αυτή τη βιώσαμε τα πέτρινα χρόνια του δωσιλογισμού.

• Κι όταν αυτή η μάχη τελειώσει, δεν γίνεται να πανηγυρίζουν αγκαλιά ΚΑΙ ο λαός... ΚΑΙ οι δωσίλογοι... ΚΑΙ η κατοχική διοίκηση με το αποτέλεσμά της.

Η Ελληνική κοινωνία για να είναι νικητής, πρέπει να είναι μονάχη της ανεβασμένη στο βάθρο. χωρίς συνεταίρους... Χωρίς κολαούζους... Χωρίς τα καρκινώματα που τη μίσησαν.

Και την ίδια στιγμή, το φυτίλι του ξεσηκωμού, πρέπει ν ανάβει σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αν αυτή η φωτιά δεν πυροδοτηθεί, τότε κάποιος θα έχει διολισθήσει στο θλιβερό κατήφορο της εθνικής προδοσίας.

Αυτή είναι η αλήθεια... Και δεν υπάρχουν περισσότερες από μια αλήθειες στη ζωή.-

από το «Ελληνικό Φόρουμ»

 http://seisaxthia-epam.blogspot.gr