«Οι Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) συνεισφέρουν στο πλαίσιο επιβολής του νόμου και της ασφάλειας εσωτερικού της χώρας συμμορφούμενες με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Μερικές δραστηριότητες αυτού του τομέα, σε ακραίες καταστάσεις, είναι πιθανόν να απαιτήσουν την εφαρμογή Στρατιωτικής Ισχύος. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται επιχειρήσεις για αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών εντός της χώρας, όπως της τρομοκρατίας, της λαθρομετανάστευσης, της ασφάλειας μεγάλων αθλητικών οργανώσεων κλπ. Αν η χρήση Στρατιωτικής Ισχύος είναι εν δυνάμει απαιτητή, τότε είναι απαραίτητο να προκαθορισθούν σε περιπτώσεις εφαρμογής της μέσω Εθνικοί Κανόνες Εμπλοκής (ΕΚΕ)» αναφέρεται στο Στρατιωτικό Στρατηγικό Δόγμα των ΕΔ για το στρατό, το ναυτικό και την αεροπορία με τον τίτλο «ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΕΔ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ».
Πρέπει να σημειωθεί ότι αναφέρονται στις απειλές και στα παρακάτω σημεία:
Εθνικό Συμφέρον-Εθνικοί ΑΝΣΚ (Αντικειμενικός Σκοπός)
1. Εθνικά Συμφέροντα
Τα Εθνικά Συμφέροντα (ΕΘΣΜ) αποτελούν τις πλέον σημαντικές προσδοκίες, επιθυμίες και ανάγκες ενός έθνους ή διαφορετικά τις καταστάσεις εκείνες που συμφέρουν στην ευημερία ενός έθνους. Επομένως τα ΕΘΣΜ είναι γενικές παγιοποιημένες αρχές, καθορισμένης αξίας, για τις οποίες το έθνος είναι αποφασισμένο να προβεί σε θυσίες για την προάσπισή τους.
2. Ο καθορισμός των ΕΘΣΜ είναι πολιτική λειτουργία και αρμοδιότητα της κυβέρνησης. Οι ΕΔ ως παράμετρος και παράγων του στρατηγικού περιβάλλοντος και της Εθνικής ισχύος της Χώρας συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση και προάσπιση των ΕΘΣΜ, αλληλένδετα με την πολιτική βούληση και κυρίως το διπλωματικό της σχεδιασμό.
3. Στα ΕΘΣΜ περιλαμβάνονται πάντοτε οι Αρχές και οι Αξίες του Έθνους.
4. Επιπλέον ο καθορισμός των ΕΘΣΜ είναι μία δυναμική διαδικασία και εξαρτάται από το πολιτικό, το οικονομικό και το γεωπολιτικό περιβάλλον της χώρας. Αυτά κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τη σπουδαιότητα τους και το κόστος που είναι δυνατόν να επιφέρει η προσβολή τους, σε συνδυασμό με το βαθμό θυσιών που το κράτος είναι αποφασισμένο να υποστεί για την προάσπιση τους, με αντίστοιχη χρησιμοποίηση των παραγόντων Εθνικής Ισχύος.
Μια γενικά αποδεκτή διάκριση των Εθνικών Συμφερόντων είναι η παρακάτω:
Α Εθνικά Συμφέροντα Επιβίωσης
Είναι εκείνα τα οποία αν απολεσθούν ή πληγούν, οι συνέπειες για τη χώρα είναι καθοριστικής σημασίας για την ύπαρξή της και για τα οποία η Πολιτεία και το Έθνος πρέπει να είναι αποφασισμένοι να οδηγηθούν σε πόλεμο. Ως τέτοια συμφέροντα αναφέρονται ενδεικτικά η διαφύλαξη της ακεραιότητας της εθνικής επικράτειας, η εξασφάλιση της ελευθερίας και πολιτικής ανεξαρτησίας, η επιβίωση του πληθυσμού από επιθέσεις με όπλα μαζικής καταστροφής και η επιβίωση της κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Β Ζωτικά Εθνικά Συμφέροντα
Είναι εκείνα, τα οποία αν απολεσθούν ή πληγούν οι συνέπειες για τη χώρα είναι σημαντικές και για τα οποία απαιτείται να αναληφθούν σημαντικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου και του μέτρου της χρήσης της στρατιωτικής ισχύος.
Συνεπώς η Πολιτεία και το Έθνος είναι πιθανώς διατεθειμένοι να οδηγηθούν σε πόλεμο. Ως τέτοια συμφέροντα αναφέρονται ενδεικτικά η ασφάλεια των ομοεθνών εκτός συνόρων (κυρίως η προστασία ελληνικών μειονοτήτων σε γειτονικές χώρες) και η απρόσκοπτη άσκηση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Γ. Μείζονα Εθνικά Συμφέροντα
Είναι εκείνα τα οποία αν απολεσθούν ή πληγούν, οι συνέπειες για τη χώρα είναι σημαντικές, καθώς επηρεάζουν σοβαρά η πολιτική και κοινωνική ζωή και η ευημερία της χώρας. Η Πολιτεία και το Έθνος είναι διατεθειμένοι να προβούν σε σημαντικές θυσίες, συνήθως χωρίς να καταφύγουν σε πόλεμο ή σε άλλη χρήση στρατιωτικής δύναμης για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Ως τέτοια συμφέροντα αναφέρονται ενδεικτικά να είναι η ευημερία του λαού, η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των αξιών και αρχών του Έθνους, η προστασία του περιβάλλοντος κλπ.
Δ. Περιφερειακά ή Δευτερεύοντα Εθνικά Συμφέροντα
Είναι εκείνα, για τα οποία είναι επιθυμητή η προώθηση και υποστήριξή τους, χωρίς ωστόσο η απώλειά τους να θεωρείται τόσο σημαντική ώστε η Πολιτεία και το Έθνος να διατίθενται να προβούν σε ιδιαίτερα μεγάλες θυσίες, όπως η χρήση στρατιωτικής δύναμης για να αντιμετωπισθεί η κατάσταση. Ως τέτοια συμφέροντα αναφέρονται ενδεικτικά η στήριξη των οικονομικών συμφερόντων των Ελλήνων (της ημεδαπής και της αλλοδαπής) στο εξωτερικό, η συνδρομή προς τους ευρισκόμενους σε κίνδυνο Έλληνες υπηκόους στο εξωτερικό και η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε χώρες όπου απαιτείται.
5. Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί
Με βάση τα Εθνικά Συμφέροντα διαμορφώνονται και καθορίζονται από την κυβέρνηση οι Εθνικοί ΑΝΣΚ. Αυτοί ορίζονται ως οι θεμελιώδεις εκείνοι αντικειμενικοί σκοποί-στόχοι, που τίθενται από ένα κράτος, η εκπλήρωση των οποίων είναι απαραίτητη για την προάσπιση και παραγωγή των ΕΘΣΜ.
Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ
1. Ως απειλή εκλαμβάνεται οτιδήποτε θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα. Συνεπώς ως Απειλή κατά της Εθνικής Ασφάλειας είναι οτιδήποτε θέτει σε κίνδυνο ή αντιτίθεται στα ΕΘΣΜ.
2. Οι απειλές μπορούν να ταξινομηθούν ποικιλοτρόπως, αλλά όχι μονοδιάστατα. Μια παραδεκτή ταξινόμηση τους περιλαμβάνει τουλάχιστον τις παρακάτω περιπτώσεις:
Α. Ταξινόμηση Απειλών Ανάλογα με την Έντασή τους
1) Η μεθοδολογία ταξινόμησης περιλαμβάνει εξέταση όλων των πιθανών περιπτώσεων των απειλών υπό το πρίσμα των παρακάτω παραγόντων:
Α Αποσαφήνιση της ταυτότητας της απειλής
Β Εγγύτητα της απειλής από πλευράς χώρου και χρόνου
Γ Πιθανότητα εκδήλωσης της απειλής
Δ Βαρύτητα των συνεπειών της απειλής
Ε Ανάλυση της απειλής υπό το πρίσμα των διδαγμάτων της ιστορίας
1) Οι απειλές των οποίων η ύπαρξη διαπιστώνεται, κυμαίνονται από πλευράς εντάσεως, ανάμεσα στις Απειλές Χαμηλής Έντασης και στις Απειλές Υψηλής Έντασης:
Α Απειλές Χαμηλής Έντασης είναι που είναι ασαφείς, από μεμακρυσμένες σε χώρο και χρόνο με μικρή πιθανότητα να εκδηλωθούν και ιστορικά ουδέτερες.
Β Απειλές Υψηλής Έντασης είναι εκείνες που είναι σαφείς, κοντινές σε χώρο και χρόνο, με μεγάλη πιθανότητα να εκδηλωθούν και ενισχυόμενες από ιστορικά προηγούμενη εμπειρία.
(β) Ταξινόμηση Απειλών Ανάλογα με το Σχετιζόμενο Τομέα Ασφαλείας.
1 Διακρίνουμε τους παρακάτω τομείς στους οποίους μπορεί να εκδηλωθεί απειλή κατά της Εθνικής Ασφάλειας:
Α Στρατιωτικός τομέας
1 Η στρατιωτική ασφάλεια αφορά την αλληλεπίδραση της ένοπλης επιθετικότητας και των επιθετικών δυνατοτήτων των κρατών και την αντίληψη των κρατών για τις προθέσεις των άλλων κρατών.
2. Οι στρατιωτικές απειλές αποτελούν τις σοβαρότερες από όλες τις λοιπές απειλές για την εθνική ασφάλεια οποιουδήποτε κράτους. Απειλούν πάντοτε όλα τα συστατικά στοιχεία του κράτους. Απειλούν τους πολιτικούς και κοινωνικούς θεσμούς. Τα αποτελεσματά τους αίρουν και ακυρώνουν την προσπάθεια πολλών δεκάδων ετών στην οικονομία και έχουν καταστρεπτικά αποτελέσματα στο οικοσύστημα και γενικότερα στο περιβάλλον.
3. Οι στρατιωτικές απειλές νοούνται οι καταστάσεις που οδηγούν σε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ κρατών, ο εμφύλιος πόλεμος, η ένοπλη επέμβαση της διεθνούς κοινότητας. Τα ένοπλα αποσχιστικά κινήματα, οι ασύμμετρες απειλές που εκδηλώνονται με όπλα κλπ.
Πολιτικός Τομέας
1. Η πολιτική ασφάλεια αφορά στην οργανωτική σταθερότητα των κρατών, των συστημάτων διακυβέρνησης και των ιδεολογιών που τα νομιμοποιούν.
2. Στις πολιτικές απειλές είναι ευάλωτα όλα τα κράτη το καθένα σε διαφορετικό βαθμό. Οι πολιτικές απειλές χαρακτηρίζονται από την ικανότητα να εκδηλωθούν εντός του κράτους ή και εκτός αυτού. Πάντοτε όμως στοχεύουν να πλήξουν την οργανωτική σταθερότητα των κρατών ήτοι την πολιτική ή εθνική ιδεολογία του κράτους και τους θεσμούς που εκπροσωπεί.
Οικονομικός Τομέας
1. Η οικονομική ασφάλεια αφορά στην πρόσβαση στους οικονομικούς πόρους, τη χρηματοδότηση και τι αγορές που απαιτούνται με την υποστήριξη αποδεκτού επιπέδου πλούτου και κρατικής ισχύος.
2. Με βάση τα παραπάνω η πιθανότερη οικονομική απειλή είναι η διαμόρφωση μη ομαλού οικονομικού περιβάλλοντος στη Χώρα για τη λειτουργία της οικονομίας της αγοράς, με προεκτάσεις στην αποτυχία επίτευξης κύριων μακροοικονομικών στόχων και τη δυσλειτουργία βασικών δραστηριοτήτων της οικονομίας, όπως στις μεταφορές, στην ενεργειακή πολιτική, στο εξωτερικό εμπόριο, στον τουρισμό κλπ. Κάποιες που έχουν οπωσδήποτε κάποια οικονομική διάσταση είναι το οργανωμένο έγκλημα και τα μεταναστευτικά κύματα.
Κοινωνικός Τομέας
1. Η κοινωνική ασφάλεια αφορά στην ικανότητα υποστήριξη ενός πλαισίου παραδεκτών όρων για εξέλιξη των παραδοσιακών γλωσσικών προτύπων της δομής και της θρησκευτικής και εθνικής ταυτότητας των ηθών και εθίμων.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ
1. Οι ΕΔ συμβάλλουν στην ασφάλεια και στην άμυνα της χώρας, με την αποτελεσματική αξιοποίηση της Στρατιωτικής Ισχύος. Ο στρατιωτικός παράγοντας ποτέ δεν λειτουργεί μόνος του, αλλά ως μέρος μιας καλά συντονισμένης και συνεκτικής εθνικής πολιτικής που εκμεταλλεύεται τους παράγοντες Εθνικής Ισχύος.
2. Για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων και της εθνικής ασφάλειας και άμυνας , έναντι των κινδύνων και των απειλών που τα υπονομεύουν, επιβάλλεται η διατήρηση και ανάπτυξη της Στρατιωτικής Ισχύος, έτσι ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εθνικής πολιτικής και να συμβάλει στην αποτελεσματικότητα των άλλων παραγόντων Εθνικής Ισχύος. Ειδικότερα απαιτείται η ανάπτυξη δυνατοτήτων που να εξυπηρετούν την πρόληψη συγκρούσεων, την αξιόπιστη αποτροπή του πολέμου, τη διαχείριση κρίσεων, την αποτελεσματική αντιμετώπιση κάθε μορφής απειλής ή επίθεσης καθώς και την επιτυχή και νικηφόρα διεξαγωγή του πολέμου, εφ’ η αποτροπή αποτύχει.
http://desmevsi.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B5/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου