Σε ποιον χρωστάει όλος ο πλανήτης;

του Μιχάλη Αριδά

Πριν λίγους μήνες, δημοσιεύτηκε από το ΔΝΤ η έκθεση του Δημοσιονομικού Παρατηρητηρίου (https://www.imf.org/external/pubs/ft/fm/2016/02/pdf/fm1602.pdf). Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, διότι το παγκόσμιο χρέος έχει ανέλθει το 2015, στα 152 τρις δολάρια, ήτοι στο 225% του παγκόσμιου ΑΕΠ (σελ. 12). Μιλάει για το σύνολο του κρατικού και του ιδιωτικού χρέους, δηλαδή των κρατών, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων (πλην των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων).

Δεν έχουν ακόμα συμφωνήσει, ποιο ύψος χρέους χαρακτηρίζεται ανησυχητικό, αλλά συμφωνούν πως το υψηλό χρέος ευθύνεται για τις οικονομικές κρίσεις, είτε πρόκειται για αναπτυσσόμενες χώρες, είτε για αναπτυγμένες. Αλλά και όταν δεν υπάρχει κρίση, το χρέος ευθύνεται για τη χαμηλή ανάπτυξη.

Τέλος, μας λέει η έκθεση αυτή, πως επειδή οι επιχειρήσεις γίνονται εύθραυστες στους κραδασμούς...
των ανεξόφλητων χρεών, οι οικονομίες που έχουν υποστεί καθίζηση δεν πρέπει να προβαίνουν σε πρόωρη σύσφιξη της δημοσιονομικής τους πολιτικής, αλλά πρέπει να σπεύσουν ταχέως σε εθελοντική αναδιάρθρωση των ιδιωτικών χρεών, με μέτρα όπως η χρονική επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του χρέους.

Ας κάνουμε λιανά, τα ευρήματα και τα συμπεράσματα του πολυαγαπημένου ΔΝΤ.

Όταν το παγκόσμιο παραγόμενο προϊόν ανέρχεται περίπου στα 75 τρις δολάρια, τι σημαίνει το να φτάνει το χρέος στα 152 τρις δολάρια; Αν όλοι όσοι παράγουν οτιδήποτε σε αυτό τον πλανήτη, δημιουργούν 75 τρις, πως γίνεται να χρωστάνε 152 τρις; Πως γίνεται όλη η Γη να χρωστάει ότι παράγει, πάνω από δύο φορές μάλιστα; Σε ποιον τα χρωστάει; Στους αρειανούς; Είναι διαγαλαξιακό το χρέος;

Πως γίνεται οι Η.Π.Α να χρωστούν περίπου το 110% του ΑΕΠ τους; Το πιο δυνατό οικονομικά και στρατιωτικά κράτος της Γης, σε ποιον και γιατί χρωστάει;

Αντιλαμβάνεστε την παραδοξότητα και τον παραλογισμό; Τι είναι τελικά αυτοί στους οποίους χρωστάει όλο το ανθρώπινο είδος; Που βρήκαν αυτοί τα λεφτά, ώστε να δανείζουν όλους όσους κατοικούν και παράγουν πάνω στον έρμο αυτό πλανήτη; Η απάντηση είναι απλή: είναι τα περίφημα κοράκια - funds, που δανείζουν αέρα και κάνουν τους τόκους κεφάλαιο και τα χρέη υπέρογκα. Γι αυτό, λοιπόν, θα χρωστάμε αιώνια σε αυτά.

Φαίνεται ότι δε δώσαμε στον κόσμο μόνο τη δημοκρατία, τα γράμματα, τις επιστήμες, τις τέχνες. Αυτά τους τα μαθαίναμε παλιά. Στον 21ο αιώνα τους μάθαμε άλλα πράματα, πολύ πιο κολλητικά, σαν επιδημία. Τι μάθαμε σε 7 δις ψυχές; Να τα τρώνε στα μπουζούκια, να καταναλώνουν περισσότερα από όσα παράγουν, να παίρνουν συντάξεις πρόωρες, να είναι καλοπερασάκηδες με δανεικά, να παίρνουν διακοποδάνεια και να φορτώνουν τις πιστωτικές κάρτες. Γι’ αυτό χρωστούν όλοι τα μαλλιοκέφαλά τους.

Μήπως μας δουλεύουν ψιλό γαζί με ηλίθιες δικαιολογίες, για να εφαρμόσουν απρόσκοπτοι τη σφαγή μας; Εννοείται. Γιατί όμως καταλαβαίνουμε αμέσως, πως το «εμείς φταίμε» είναι μια σκέτη μπούρδα, ένα ηλίθιο ψέμα, όταν αναφέρεται σε όλο τον πλανήτη και δεν το καταλαβαίναμε, όταν αναφερόταν στην Ελλάδα; Αντιλαμβάνεστε την παγίδα που έριξαν τη σκέψη μας; Το τεράστιο ψέμα που είχαμε πιστέψει; Λέω είχαμε, γιατί τώρα πια κανείς δεν το χάφτει. Εκτός από τα κομματόσκυλα βεβαίως, τα λαμόγια, τους βολεμένους και αυτούς που νομίζουν πως θα βολευτούν.

Ένα τελευταίο από το ΔΝΤ. Συμβουλεύει τα κράτη που είναι σε δύσκολη θέση, να «αναδιαρθρώσουν» τα χρέη των επιχειρήσεων. Προτείνει ένα τρόπο. Καιροπέταγμα του χρέους με επιδότηση του πιστωτή. Το Ε.ΠΑ.Μ., προτείνει κάτι άλλο. Διαγραφή των χρεών των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, που τα μνημόνια τους εξάντλησαν οικονομικά και όχι μόνο. Όχι των θαλασσοδανείων των λαμογιών βεβαίως. Αυτά θα πληρωθούν μέχρι δεκάρας.

Από τη στιγμή δε, που το ίδιο το διεθνές δίκαιο το προβλέπει ξεκάθαρα, γιατί δεν «αναδιαρθρώνουμε» και το δημόσιο χρέος; Ο ΟΗΕ βγάζει συνεχώς ψηφίσματα, πως ένα κράτος έχει το δικαίωμα να αναδιαρθρώσει το χρέος του από το μηδέν. Αυτό ισχύει, γιατί ένα κράτος δεν είναι σαν έναν ιδιώτη. Δεν μπορεί να κάνει κατάσχεση κάποιος σε ένα κράτος, γιατί το κράτος έχει πίσω του ένα λαό. Είναι πρώτιστο μέλημα του κάθε κράτους η ευημερία και επιβίωση του λαού του και όχι η εξόφληση του χρέους. Γι΄ αυτό, ένα κράτος έχει το δικαίωμα να διαγράψει μονομερώς το χρέος του. Το διεθνές δίκαιο τα λέει αυτά, όχι εγώ.

Εμείς γιατί δεν ασκούμε αυτό το δικαίωμά μας, όπως μόνο το Ε.ΠΑ.Μ. ζητάει; Για να μην μας αποκαλέσει μπαταχτσήδες, ο αείμνηστος ολετήρας ΓΑΠ; Γιατί να μην πάει ο πρωθυπουργός της ελεύθερης και ανεξάρτητης Ελλάδας (όχι της σημερινής, που είναι υπό κατοχή) στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και να ενημερώσει, πως η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει το χρέος της, καθώς από όπου και να το πιάσεις, είναι παράνομο, καταχρηστικό και ληστρικό; Και άρα, ως εκ τούτου, δεν πρόκειται να πληρώσει ποτέ ένα χρέος που δεν αναγνωρίζει;

Ποιος θα τρέχει μετά; Ποιος έχει να τρέμει από μια τέτοια εξέλιξη; Εμείς ή τα διεθνή κοράκια; Σας διαβεβαιώ, το δεύτερο.

Γιατί έχουν διαγράψει το χρέος τους, τόσα άλλα κράτη και όχι εμείς; Είναι πιο έξυπνοι οι Ισλανδοί που το έκαναν πρόσφατα; Σκεφτείτε, ότι η πρώτη χώρα που κέρδισε δικαστήριο διαγράφοντας χρέος, ήταν η Ελλάδα τη δεκαετία του 1930. Γιατί όχι και σήμερα;