Παναγιώτα Μπλέτα
Σοβαρές πιθανότητες εξόδου από το ευρώ αντιμετωπίζουν τρεις χώρες με βάση την διαμόρφωση των νέων πολιτικών δεδομένων.
Κόμματα με ισχυρό εθνικά χαρακτήρα εμφανίζονται δυνητικά προς την εξουσία, αποδυναμώνοντας κάθε στήριξη ως προς τη συμμετοχή στη ευρωζώνη.
Η αποχώρηση μιας χώρας από την ευρωζώνη και επαναφορά του νομίσματός της, είναι λάθος να σχετίζεται με πιθανή χρεωκοπία, καθώς η χρεωκοπία είναι ήδη γεγονός για κάποιους, όπως επίσης και η παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας που κανείς δεν γνωρίζει που καταλήγει , μέσα από τους no name υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής διοίκησης, που αποδεικνύονται ισχυρότεροι από τα όποια κοινοβούλια χωρών.
Το ενιαίο νόμισμα είναι πολιτικό δημιούργημα, που οφείλει να βασίζεται στη συνεχή λαϊκή στήριξη από τα κράτη-μέλη. Όποια απόδειξη πως η λαική στήριξη δεν υπάρχει ή είναι πολύ περιορισμένη, κλονίζει το θεωρητικό αυτό οικοδόμημα, δημιουργώντας συνολικά υπαρξιακό πρόβλημα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η έλλειψη της λαϊκής στήριξης όμως, καθίσταται ως αντίδραση απέναντι στην αναποτελεσματικότητα του ευρώ να ενώσει τις οικονομίες με δημοκρατική διαχείριση.
Η αδυναμία διαχείρισης των χρεών των κρατών μέσω του ευρώ, η ανυπαρξία πραγματιστικών στόχων στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα και η πολιτική αδιαλλαξία στην λιτότητα, έχει δημιουργήσει την ανάγκη για αυτοδιαχείριση πλέον των οικονομικών πόρων των κρατών-μελών.
Από την άλλη, η ασυδοσία στις αγορές, στις σχέσεις εισαγωγών και εξαγωγών μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη βάση ενός σκληρού νομίσματος όπως είναι το ευρώ, έχουν δημιουργήσει τεράστιες ανισορροπίες στην παραγωγή και την βιομηχανία των κρατών μελών. Ενώ σε κάποιες από αυτές ,όπως στην Ελλάδα, τελούν υπό εξαφάνιση.
Και ενώ υπάρχει ακόμη αυτή η τάση από κάποιους στην εξάρτηση από το ευρώ, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει ποια είναι τελικά τα πλεονεκτήματα του ευρώ. Όχι όμως γενικά και αόριστα , αλλά πώς συγκεκριμένα το ευρώ μπορεί να στηρίξει τις οικονομίες των κρατών- μελών χωρίς είναι δέσμιοι του δανεισμού.
Πώς μπορεί το ευρώ να βοηθήσει στην ανάπτυξη της παραγωγής των ασθενέστερων οικονομικά χωρών , καθώς και στην απεμπλοκή τους από την φτώχεια όχι μέσω της αλληλεγγύης που επιτάσσει η «ελεημοσύνη», αλλά της δίκαιης αλληλεγγύης που είναι η ανακατανομή των πλεονασμάτων των ισχυρότερων οικονομικά χωρών που έχουν χτίσει τις οικονομίες τους πάνω στις εξαγωγές τους στις ασθενέστερες.
Η σοβαρότητα της κρίσης στην Ευρωζώνη και οι φόβοι, όσον αφορά τη μετανάστευση, την παγκοσμιοποίηση και την κοινωνική αλλαγή, έχει να κάνει με την αδυναμία των εθνικών αρχών να διακηρύξουν ότι ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΕΛΙΚΑ, καθώς οι χώρες που εφάρμοσαν μεταρρυθμίσεις εξαρτώνται άμεσα από την μη ευέλικτη συναλλαγματική ισοτιμία, για να επιτύχουν βιώσιμη ανάπτυξη.
Αναγκαστική η προσγείωση λοιπόν στην αυτοδιαχείριση και την ανάδειξη της εθνικής ταυτότητας ως μέσο προστασίας της εθνικής και ιδιωτικής περιουσίας των κρατών.
Γαλλία:
Αν η Μαρίν Λεπέν κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, θα προκηρύξει δημοψήφισμα για την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Η εγκατάλειψη του ευρώ από τη Γαλλία θα επηρεάσει και άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να μείνει μόνο ένας πυρήνας βορειοευρωπαϊκών κρατών.
Ιταλία
Αν τις επόμενες πρόωρες εκλογές κερδίσει το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Beppe Grillo και σχηματίζει κυβέρνηση συνασπισμού με την ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά, θα προκηρύξουν δημοψήφισμα με στόχο την επαναφορά της ιταλικής λίρας. Θα κρατικοποιήσουν τις τράπεζες και η Ιταλία θα εγκαταλείψει και αυτή την Ευρωζώνη.
Ελλάδα
Είτε προκηρύξει η Ελληνική κυβέρνηση πρόωρες εκλογές, είτε όχι, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να φύγει από την Ευρωζώνη , καθώς η χώρα είναι ήδη χρεοκοπημένη οικονομικά και οδεύει να χρεοκοπήσει και κοινωνικά με τις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις που συνεχίζονται να εφαρμόζονται. Φως στον ορίζοντα δεν υπάρχει πουθενά για ανάκαμψη της οικονομίας της. Το μόνο που υπάρχει είναι η διατήρηση του άρρωστου στην εντατική μονάδα σε κώμα για αόριστο χρόνο, μέσω της μορφινομανίας του δανεισμού.
Ας βγάλει τα σωληνάκια… Τουλάχιστον να ξαναγεννηθεί!
Σοβαρές πιθανότητες εξόδου από το ευρώ αντιμετωπίζουν τρεις χώρες με βάση την διαμόρφωση των νέων πολιτικών δεδομένων.
Κόμματα με ισχυρό εθνικά χαρακτήρα εμφανίζονται δυνητικά προς την εξουσία, αποδυναμώνοντας κάθε στήριξη ως προς τη συμμετοχή στη ευρωζώνη.
Η αποχώρηση μιας χώρας από την ευρωζώνη και επαναφορά του νομίσματός της, είναι λάθος να σχετίζεται με πιθανή χρεωκοπία, καθώς η χρεωκοπία είναι ήδη γεγονός για κάποιους, όπως επίσης και η παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας που κανείς δεν γνωρίζει που καταλήγει , μέσα από τους no name υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής διοίκησης, που αποδεικνύονται ισχυρότεροι από τα όποια κοινοβούλια χωρών.
Το ενιαίο νόμισμα είναι πολιτικό δημιούργημα, που οφείλει να βασίζεται στη συνεχή λαϊκή στήριξη από τα κράτη-μέλη. Όποια απόδειξη πως η λαική στήριξη δεν υπάρχει ή είναι πολύ περιορισμένη, κλονίζει το θεωρητικό αυτό οικοδόμημα, δημιουργώντας συνολικά υπαρξιακό πρόβλημα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η έλλειψη της λαϊκής στήριξης όμως, καθίσταται ως αντίδραση απέναντι στην αναποτελεσματικότητα του ευρώ να ενώσει τις οικονομίες με δημοκρατική διαχείριση.
Η αδυναμία διαχείρισης των χρεών των κρατών μέσω του ευρώ, η ανυπαρξία πραγματιστικών στόχων στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα και η πολιτική αδιαλλαξία στην λιτότητα, έχει δημιουργήσει την ανάγκη για αυτοδιαχείριση πλέον των οικονομικών πόρων των κρατών-μελών.
Από την άλλη, η ασυδοσία στις αγορές, στις σχέσεις εισαγωγών και εξαγωγών μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη βάση ενός σκληρού νομίσματος όπως είναι το ευρώ, έχουν δημιουργήσει τεράστιες ανισορροπίες στην παραγωγή και την βιομηχανία των κρατών μελών. Ενώ σε κάποιες από αυτές ,όπως στην Ελλάδα, τελούν υπό εξαφάνιση.
Και ενώ υπάρχει ακόμη αυτή η τάση από κάποιους στην εξάρτηση από το ευρώ, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει ποια είναι τελικά τα πλεονεκτήματα του ευρώ. Όχι όμως γενικά και αόριστα , αλλά πώς συγκεκριμένα το ευρώ μπορεί να στηρίξει τις οικονομίες των κρατών- μελών χωρίς είναι δέσμιοι του δανεισμού.
Πώς μπορεί το ευρώ να βοηθήσει στην ανάπτυξη της παραγωγής των ασθενέστερων οικονομικά χωρών , καθώς και στην απεμπλοκή τους από την φτώχεια όχι μέσω της αλληλεγγύης που επιτάσσει η «ελεημοσύνη», αλλά της δίκαιης αλληλεγγύης που είναι η ανακατανομή των πλεονασμάτων των ισχυρότερων οικονομικά χωρών που έχουν χτίσει τις οικονομίες τους πάνω στις εξαγωγές τους στις ασθενέστερες.
Η σοβαρότητα της κρίσης στην Ευρωζώνη και οι φόβοι, όσον αφορά τη μετανάστευση, την παγκοσμιοποίηση και την κοινωνική αλλαγή, έχει να κάνει με την αδυναμία των εθνικών αρχών να διακηρύξουν ότι ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΕΛΙΚΑ, καθώς οι χώρες που εφάρμοσαν μεταρρυθμίσεις εξαρτώνται άμεσα από την μη ευέλικτη συναλλαγματική ισοτιμία, για να επιτύχουν βιώσιμη ανάπτυξη.
Αναγκαστική η προσγείωση λοιπόν στην αυτοδιαχείριση και την ανάδειξη της εθνικής ταυτότητας ως μέσο προστασίας της εθνικής και ιδιωτικής περιουσίας των κρατών.
Γαλλία:
Αν η Μαρίν Λεπέν κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, θα προκηρύξει δημοψήφισμα για την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Η εγκατάλειψη του ευρώ από τη Γαλλία θα επηρεάσει και άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να μείνει μόνο ένας πυρήνας βορειοευρωπαϊκών κρατών.
Ιταλία
Αν τις επόμενες πρόωρες εκλογές κερδίσει το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Beppe Grillo και σχηματίζει κυβέρνηση συνασπισμού με την ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά, θα προκηρύξουν δημοψήφισμα με στόχο την επαναφορά της ιταλικής λίρας. Θα κρατικοποιήσουν τις τράπεζες και η Ιταλία θα εγκαταλείψει και αυτή την Ευρωζώνη.
Ελλάδα
Είτε προκηρύξει η Ελληνική κυβέρνηση πρόωρες εκλογές, είτε όχι, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να φύγει από την Ευρωζώνη , καθώς η χώρα είναι ήδη χρεοκοπημένη οικονομικά και οδεύει να χρεοκοπήσει και κοινωνικά με τις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις που συνεχίζονται να εφαρμόζονται. Φως στον ορίζοντα δεν υπάρχει πουθενά για ανάκαμψη της οικονομίας της. Το μόνο που υπάρχει είναι η διατήρηση του άρρωστου στην εντατική μονάδα σε κώμα για αόριστο χρόνο, μέσω της μορφινομανίας του δανεισμού.
Ας βγάλει τα σωληνάκια… Τουλάχιστον να ξαναγεννηθεί!
http://sioualtec.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου